Ο Βασίλης Καπετανέας - Ροδανός, ανήκει στη γενιά της Εθνικής Αντίστασης. Ολη η οικογένειά του - πέντε αδέλφια, με την αδελφή και τους δυο γέρους γονείς - βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τη λευτεριά της πατρίδας. Εχασε σ' αυτό τον αγώνα δυο αδέρφια του, ο ίδιος φυλακίστηκε για χρόνια και με την απελευθέρωση είχε την τύχη όλων των διωκόμενων αγωνιστών.

Σήμερα εξακολουθεί ν' αγωνίζεται με την πένα του, ταμπουρωμένος πίσω από «μνήμες - μετερίζια». Οι στίχοι του «Χρέους μνημόσυνα» για τους νεκρούς του '40-'41, για τους εκατό αγωνιστές που δολοφονήθηκαν απ' τους κατακτητές το '44 στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, γι' αυτούς που υπήρξαν θύματα των Τόρηδων, τον ίδιο χρόνο. Αλλά και για σημερινούς αγωνιστές όπου Γης, όπως ο Παλαιστίνιος Αμπντάλ Σαλάχ που σκοτώθηκε από σφαίρες Σιωνιστών σε διαδήλωση στα κατεχόμενα: Τον θρήνησε «η μάνα απ' το Μπεΐτ Τσαχούρ» κι η «Μάνα η γη μας στοργική/ θα τον μπολιάσει την αθανασία της».

Η ποίηση του Β. Κ.-Ρ. «κραυγή εκ βαθέων» διαρκούς αγώνα κι ανθρωπιάς. Κάλεσμα στο λαό να συνταχτεί σήμερα ενάντια στην ιμπεριαλιστική «νέα τάξη».

«Μ' αυτούς τους ασυμβίβαστους,/ τους διαλεχτούς,/

τους εραστές/ της πανανθρώπινης ειρήνης/ μ' αυτούς

που αψηφούνε/ θυσίες και κόπους/ μ' αυτούς που μας

καλούν/ ν' αφυπνιστούμε (...) Στοιχίσου, αθάνατε λαέ, για

την τιμή σου!/ Η νομοτέλεια της ζωής το θέλει,/ μην καρ-

τερείς οι άλλοι να σε σώσουν». (Εκδόσεις «ΕΝΤΟΣ»).