Ο Σαρλί Ματέι είναι ο τελευταίος νονός «παλαιάς κοπής» στην πόλη. Ακούει όπερα όπως όλοι οι ιταλικής καταγωγής μαφιόζοι. Τηρεί και σέβεται τους κώδικες ηθικής: Δε σκοτώνει οικογένειες και αστυνομικούς, δεν καλύπτει το πρόσωπό του. Με κουκούλα διαπράττεις έγκλημα, κοινή δολοφονία, ενώ με το πρόσωπο ακάλυπτο πραγματοποιείς εκτέλεση με υπογραφή. Κάνει κομπίνες, αλλά σιχαίνεται τα ναρκωτικά και είναι κάθετα αντίθετος στην εμπορία τους. Στον αντίθετο πόλο λειτουργεί και μια μεταμοντέρνα, μια νέα σχολή εγκληματιών που πρεσβεύει τις αντίθετες αξίες. Οι αρχηγοί διεστραμμένοι, υποχόνδριοι με την υγιεινή διατροφή και τα spa, ορκισμένοι αντικαπνιστές, συνδιαλλάσσονται και διαπλέκονται με τη διεφθαρμένη πολιτική εξουσία και δεν έχουν ιερό και όσιο μια που διαπράττουν τα πλέον άθλια εγκλήματα στο όνομα της αρχής του κέρδους και της επιχειρηματικότητας. Ο Σαρλί έχει αποφασίσει να γυρίσει σελίδα, ζει αποτραβηγμένος τα τελευταία τρία χρόνια, αφοσιωμένος στην οικογένειά του. Ενα συνηθισμένο χειμωνιάτικο πρωινό τον βρίσκουν γαζωμένο από ριπές πυροβόλων στο υπόγειο πάρκινγκ του παλιού λιμανιού της Μασσαλίας. Τον μεταφέρουν ετοιμοθάνατο στο νοσοκομείο και εκεί του αφαιρούν 22 σφαίρες, όσες είχαν σφηνωθεί στο σώμα του. Ο Σαρλί «ο αθάνατος», που γλίτωσε από θαύμα, αρχίζει να αναζητά τον παραγγελιοδότη της δολοφονίας του. Σύμμαχός του η νεαρή αστυνομικίνα με τα ίδια μουσικά γούστα, που θέλει να εκδικηθεί τη δολοφονία του αστυνομικού συζύγου της και να βάλει τέλος στον πόλεμο των γκάγκστερ. Συμπαθής ο Ζαν Ρενό στο ρόλο του Σαρλί, του μειλίχιου εκδικητή, του διχασμένου ανάμεσα στη δίψα για βεντέτα και τις αρχές του.