Μια ανάσα πριν την «παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών» και οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης (ΚΠ) επισημαίνουν «πως οι κάθε λογής θεσμοθετημένες Παγκόσμιες Ημέρες δεν επαρκούν για να απαντήσουν στη συνεχιζόμενη αύξηση της ζήτησης και χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών». Και επειδή κάθε δράση πρόληψης αντιμετωπίζεται από κάθε είδους φορέα εξουσίας ως «πολυτελής και ανεπίκαιρη» το Σωματείο Εργαζομένων των Κέντρων Πρόληψης αποφάσισε και καλεί όλους τους εργαζομένους του να συμμετάσχουν ενεργά σήμερα σε συμβολική 3ωρη στάση εργασίας (12 με 3 το μεσημέρι) και καθιστική διαμαρτυρία σε κεντρικό σημείο κάθε πρωτεύουσας νομού.

Στηλιτεύοντας την επιβολή των αντιλαϊκών εργασιακών μέτρων «από την κυβέρνηση με πρόσχημα το "εθνικό συμφέρον", το οποίο στην πραγματικότητα είναι το συμφέρον πολύ λίγων ανθρώπων, του κεφαλαίου, αυτών των ίδιων που οδήγησαν το λαό και τη χώρα στη βαθύτατη αυτή παραγωγική, κοινωνική και πολιτιστική φτώχεια», ξεκαθαρίζουν ότι «οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμία ευθύνη ούτε για τα ελλείμματα, ούτε για τα χρέη. Αντίθετα όλος αυτός ο πλούτος που μεταφέρεται με την μορφή πρόσκαιρων επενδύσεων από χώρα σε χώρα ανήκει πρώτα από όλα στους εργαζόμενους. Ολος αυτός ο πλούτος κουβαλά τα εργατικά ατυχήματα, τις εργασιακές ασθένειες, τις κλεμμένες εργατοώρες, τους αγώνες, αλλά και τους αναγκαστικούς συμβιβασμούς, τα όνειρα γενεών και γενεών εργαζομένων».

Παράλληλα καταγγέλλουν ότι το αίτημα αιχμής για επίλυση του θεσμικού πλαισίου των ΚΠ εξαντλείται σε επικοινωνιακές δεσμεύσεις των αρμοδίων χωρίς αντίκρισμα.

Οι εργαζόμενοι διεκδικούν, μεταξύ άλλων:

• Απόσυρση όλων των τελευταίων εργασιακών και ασφαλιστικών ρυθμίσεων.
• Οχι στην κατάργηση των αποζημιώσεων και στις απολύσεις. Εδώ και τώρα μέτρα για την ανεργία.
• Αμεση επίλυση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Κέντρων Πρόληψης με νομοθετική παρέμβαση στη βάση της πρότασης του Σωματείου για σύσταση 13 περιφερειακών ΝΠΔΔ εντασσόμενων στο Υπουργείο Υγείας, με την Επιστημονική Εποπτεία του ΟΚΑΝΑ.
• Αμεση έναρξη της εκπαίδευσης των εργαζομένων σε νέες μεθόδους αντιμετώπισης των εξαρτητικών συμπεριφορών, καθώς και βασική εκπαίδευση/κατάρτιση του νέου επιστημονικού προσωπικού που στελεχώνει τα Κέντρα Πρόληψης.

«Ναρκωτικά και φτώχεια» ήταν το θέμα της εκδήλωσης που διοργάνωσε προχτές, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών, το Διοικητικό Συμβούλιο και η Επιστημονική Επιτροπή του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης. Mια πρωτοβουλία, με ιδιαίτερη σημασία σε μια εποχή καταιγίδας αναδιαρθρώσεων και αλλαγών στη ζωή του εργαζόμενου λαού, όπου δόθηκαν ερεθίσματα για προβληματισμό, αλλά και μελέτη σε βάθος σημαντικών ζητημάτων.

«Τα ναρκωτικά είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο αφορά τις σημερινές κοινωνίες σε όλες τους τις διαστάσεις. Πρέπει να απαντήσουμε γιατί συνέβη αυτό με δεδομένο ότι η τοξικοεξάρτηση από τότε που εμφανίστηκε μέχρι και τις μέρες μας αφορά ιδιαίτερα τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Τα ναρκωτικά φαίνεται να έχουν συνάφεια με άλλα κοινωνικά προβλήματα όπως είναι η ανεργία, η σχολική διαρροή, η οικονομική και πολιτιστική φτώχεια, άρα πλήττει περισσότερο τα φτωχά λαϊκά στρώματα, αυτούς που αντιμετωπίζουν την κρίση. Τα παραπάνω μπορεί να είναι αποτέλεσμα το ένα του άλλου και να μην αλληλοσυμπληρώνονται απαραίτητα. Είναι ένα πολυπαραγοντικό και πολυαιτιακό πρόβλημα, όμως είναι και ένα φαινόμενο κοινωνικής αλλοτρίωσης και ακραίας μορφής αποξένωσης του ανθρώπου και αφορά όλη την κοινωνία», υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο Ηλίας Μιχαλαρέας, πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) και ψυχοθεραπευτής στο «18 ΑΝΩ».

Ο Η. Μιχαλαρέας, δίνοντας σημαντικά στοιχεία για τη σύνδεση φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού και «περιθωρίου», κατήγγειλε την αντίληψη που θεωρεί ότι τα παραπάνω είναι ατομική και όχι κοινωνική υπόθεση και είπε: «Η φτώχεια έχει κοινωνικές αιτίες, έχει άμεση σχέση με τα μέσα παραγωγής, τις παραγωγικές σχέσεις και αφορά τη βασική σχέση κεφαλαίου - εργασίας. Αυτές οι καταστάσεις, οι έννοιες όπως κοινωνικός αποκλεισμός επιχειρούν να προσεγγίσουν αταξικά το πρόβλημα. Ο κοινωνικός αποκλεισμός, η φτώχεια και η περιθωριοποίηση θέλουν άμεση σύνδεση με τη βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας».