Και να στα χέρια μας το αποτέλεσμα, που αφορά και στη θετική συνεισφορά των οικογενειών. Μικρά, δηλαδή, κείμενα και σχέδια των μικρών μαθητών της ΣΤ(1) τάξης, αφιερωμένα στην ειρήνη, και συγκεντρωμένα σ' ένα καλαίσθητο «Δελτίο Τύπου(2)».

Ανάκατα μερικές αποσπασματικές φράσεις από τα κείμενά τους: «Θα ήθελα να εξαφανιστούν όλα τα πυρηνικά όπλα - Να ζούμε όχι με θλίψη και φόβο, αλλά με ειρήνη - Ποιος είπε πως η ραδιενέργεια είναι... θρεπτική! Οι πόλεμοι καταστρέφουν τον πλανήτη - Φοβάμαι πως λαχανικά και φρούτα έχουν ραδιενέργεια - τα πυρηνικά έχουν γίνει μόνιμη απειλή για τη ζωή της γης - Φοβόμαστε ότι μπορεί να γεννηθούν παιδιά με προβλήματα (όπως στη Χιροσίμα) - Δεν μπορείς να πεις, οι βόμβες και οι νάρκες είναι... θρεπτικές για την Αμερική. / - Σκέφτομαι ότι θα ήταν καλύτερο να μην είχαμε ανακαλύψει την πυρηνική ενέργεια, για να είχαμε γλιτώσει την καταστροφή - Μακάρι να βλέπαμε το πυρηνικό μανιτάρι να υψώνεται μόνο σε εικόνες και ταινίες»...

Ανάσα ζωής τα γραφτά και οι ζωγραφιές τους. Ελπίδα ότι υπερασπίζονται το μέλλον.

Και κάποιο κοριτσάκι, απ' αυτά γράφει με ιδιαίτερη αισθαντικότητα:

«Κομμάτια σπασμένα τα οράματα των παιδιών, για τη ζωή τους / κομμάτια σπαρμένη η γη απ' των πυρηνικών τα απομεινάρια / Κομμάτια η φύση, μολυσμένη από τα ραδιενεργά απόβλητα / κομμάτια, η ζωή των Μεγάλων απ' την αδηφαγία».

Τα παιδιά διδάσκονται αλλά και μας διδάσκουν!