Τα μονοπώλια από τη μία χτυπούν την ανάγκη του εργάτη για δουλειά με δικαιώματα κι από την άλλη πλουτίζουν από την ανάγκη του να γιατρέψει τον πόνο του
Στιγμιότυπο από παρέμβαση της ΟΕΦΣΕΕ στο υπουργείο Υγείας |
«Μειώθηκε η παραγωγή και πρέπει να διώξουμε κόσμο. Σήμερα είναι δύο εργαζόμενοι, αύριο θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Πρέπει να επιβιώσουμε στον ανταγωνισμό που υπάρχει. Μερικές πολυεθνικές θα βγάλουν από τη μέση τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις».
Τα παραπάνω είναι λόγια φαρμακοβιομηχάνων. Περιγράφουν γλαφυρά πως όσο το φάρμακο είναι εμπόρευμα στα χέρια των επιχειρηματιών που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τα κομμάτια της πίτας, όσο συνεχίζεται η καπιταλιστική ανάπτυξη στον κλάδο, τίποτα δεν είναι εξασφαλισμένο για τους εργαζόμενους, οι οποίοι καλούνται πάντα να πληρώσουν τα σπασμένα από τους σφοδρούς ανταγωνισμούς των επιχειρηματιών. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, καθώς η κυκλοφορία, η ποιότητα και οι τιμές των φαρμάκων εξαρτώνται από τις επιχειρηματικές ορέξεις των φαρμακοβιομηχάνων.
Με επίθεση στο τρίπτυχο Συλλογική Σύμβαση Εργασίας - εργασιακές σχέσεις - δικαίωμα σε σταθερή εργασία προσπαθούν οι φαρμακοβιομήχανοι να διαφυλάξουν και να αυξήσουν τα ήδη τεράστια κέρδη τους, να επιβιώσουν στο ανελέητο παιχνίδι των ανταγωνισμών και να παραγκωνίσουν άλλες επιχειρήσεις από την αγορά. Αναφέρουμε ενδεικτικά παραδείγματα για την κατάσταση των εργαζομένων του κλάδου το τελευταίο διάστημα:
Οτι ...εξανεμίζονται τα κέρδη τους ισχυρίστηκαν οι φαρμακοβιομήχανοι και στις 25 Μάη όταν - μετά από πιέσεις των ταξικών δυνάμεων του κλάδου - η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμάκου και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) συναντήθηκε με το Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Μάλιστα, «εκβιάζοντας» έμμεσα για μηδενικές αυξήσεις, οι μεγαλοεργοδότες είπαν πως «δεν έχουμε ακόμα μαζική προσφυγή σε απολύσεις...».
Σύμφωνα με την πρόσφατη έκδοση της ICAP (2006-2008), ο κλάδος του φαρμάκου - καλλυντικού φιγουράρει ανάμεσα στους 40 κορυφαίους κλάδους της ελληνικής βιομηχανίας. Συγκεκριμένα, ο κλάδος του φαρμάκου παρουσιάζει το μεγαλύτερο περιθώριο μεικτού κέρδους (37,06%) και κορυφαίος υποκλάδος είναι τα καλλυντικά με περιθώριο μεικτού κέρδους 54,6%. Ωστόσο, οι φαρμακοβιομήχανοι αξιοποιούν δεόντως στις διαπραγματεύσεις τους με τους εργαζόμενους για τη ΣΣΕ, και για να αποδεχτούν απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία κλπ., τη λεγόμενη μείωση των τιμών των φαρμάκων που ανακοίνωσε πρόσφατα η κυβέρνηση.
Η ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας και στο φάρμακο εγκαταλείπει τις λαϊκές ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων του κλάδου στις συμπληγάδες του επιχειρηματικού ανταγωνισμού.
«Το "παιχνίδι" αυτό με τη μείωση των τιμών των φαρμάκων συμφέρει τις πολυεθνικές γιατί προχωράει η συγκέντρωση στον κλάδο, με στόχο οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να φύγουν από τη μέση. Αυτοί που θα την πληρώσουν, φυσικά, είναι οι εργαζόμενοι, αλλά και οι καταναλωτές», εξηγεί η Γιώτα Ταβουλάρη, πρόεδρος της ΟΕΦΣΕΕ. «Κάποιες εταιρείες μπορούν επίσης να σταματήσουν την κυκλοφορία ενός φαρμακευτικού προϊόντος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ασθενείς που το χρειάζονται, ή να αποφασίσουν κάποιες πολυεθνικές ότι θα το κυκλοφορούν μόνο στο εξωτερικό. Επιπλέον, είναι πιθανό μια φαρμακευτική να αυξήσει λίγο την ποσότητα ενός φαρμάκου - δεν της κοστίζει τίποτα αυτό - για να διατηρήσει την προηγούμενη τιμή».
Η τύχη και η υγεία των λαϊκών στρωμάτων, δηλαδή, βρίσκεται στα χέρια των φαρμακευτικών εταιρειών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τέλη του Μάη η εταιρεία «Νοvo Nordisk» ανακοίνωσε απόσυρση 17 φαρμακευτικών προϊόντων της που αφορούν τους ασθενείς με διαβήτη, δηλαδή ανθρώπους που τα έχουν άμεση ανάγκη. H εταιρεία «Leo Pharma» απέστειλε «ενημερωτική» - απειλητική επιστολή στις ελληνικές αρχές σχετικά με πιθανή απόσυρση των 18 από τα 29 της φάρμακα. Η ίδια εταιρεία «προσέφυγε στα ένδικα μέσα ζητώντας την ακύρωση του σημερινού δελτίου τιμών και την εφαρμογή νόμου περί καθορισμού των τιμών βάσει του μέσου όρου των 3 χαμηλότερων τιμών της EU 22 προκειμένου να αποφευχθούν σοβαρές ελλείψεις των φαρμάκων της, θέτοντας σε κίνδυνο τους Ελληνες ασθενείς», αναφέρει σε σχετικό δελτίο Τύπου! Ακόμα και προχτές, Παρασκευή, φαρμακευτική εταιρεία ανακοίνωσε αύξηση των τιμών στο προϊόν (ινσουλίνη) που παράγει, αφού προηγουμένως είχε απειλήσει ότι θα το αποσύρει.
Επιπλέον η Γ. Ταβουλάρη υπενθυμίζει ότι «όλο το προηγούμενο διάστημα είχαμε αυξήσεις στα φάρμακα σχεδόν κάθε τρίμηνο. Για να μη μιλήσουμε για τα λεγόμενα "νέα" φάρμακα που έπαιρναν αυξήσεις ως "νέα", ενώ αυτό που άλλαζε δεν ήταν οι πρώτες ύλες, αλλά ο συνδυασμός τους, γίνονταν τροποποιήσεις στη σύνθεσή τους και οι τιμές ...ανέβαιναν».
Να, γιατί οι εργαζόμενοι του κλάδου και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα θα είναι εξασφαλισμένοι μόνο αν καταργηθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα στο Φάρμακο και την Υγεία. Σήμερα είναι μονόδρομος η πάλη όλων για τη δημιουργία ενός ενιαίου κρατικού φορέα παραγωγής, εισαγωγής, έρευνας και διανομής φαρμάκων, που θα διασφαλίζει σταθερές θέσεις εργασίας με πλήρη δικαιώματα, αλλά και φθηνά - σε κάποιες περιπτώσεις και δωρεάν - ποιοτικά φάρμακα για όσους έχουν ανάγκη.
Οι φαρμακοβιομήχανοι, όχι απλά είναι περιττοί στην παραγωγική διαδικασία, αλλά βάζουν και πολλά εμπόδια, ευθύνονται για τις καθημερινές τραγωδίες που ζουν οι εργαζόμενοί τους και οι ασθενείς που πληρώνουν αδρά για να θεραπευτούν. Αλλη πτυχή είναι ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες διεισδύουν και στην Υγεία προμηθεύοντας τα δημόσια νοσοκομεία με φάρμακα και ιατροτεχνολογικά προϊόντα. Από κει προκύπτουν τα λεγόμενα χρέη των νοσοκομείων και απειλούν οι εταιρείες ότι θα σταματήσουν την τροφοδότησή τους. Οπως φαίνεται, «μέση» λύση δεν υπάρχει. Οσο το φάρμακο και η υγεία βρίσκονται στα χέρια των επιχειρηματιών, όλοι οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται σε έναν φαύλο κύκλο.