«Σε ό,τι αφορά τα διαρθρωτικά μέτρα που έχουμε εξαγγείλει, θέλω να τονίσω ότι θα τα εκτελέσουμε με αποφασιστικότητα». Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε ο πρωθυπουργός χτες από το βήμα του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου προς τους εκπροσώπους των πολυεθνικών και της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου. Ταυτόχρονα ήταν και η απάντηση - επίδειξη «πυγμής» προς τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα της χώρας. Το μήνυμα προς τους εκπροσώπους του κεφαλαίου στάλθηκε για να επαναβεβαιώσει την κυβερνητική προσήλωση στις αντιλαϊκές επιλογές και επειδή το τελευταίο διάστημα οι φορείς τους προβάλλουν διάφορες αιτιάσεις και μιλούν για δυσθυμία των «αγορών», σε ό,τι αφορά τους ρυθμούς υλοποίησης των κυβερνητικών εξαγγελιών. Προς τους εργαζόμενους, η πρόκληση απευθύνθηκε επειδή κλιμακώνουν τους αγώνες αντίστασης και αντιπαράθεσης με την εφαρμοζόμενη πολιτική και ενόψει της αυριανής απεργίας.

Φυσικά, ο Κ. Σημίτης στην ομιλία του, που έγινε στο ετήσιο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, με θέμα «Η ώρα της Ελληνικής Οικονομίας», επικαλέστηκε και πρόβαλε για μια ακόμα φορά τη «λογική» του μονόδρομου της κυβερνητικής πολιτικής και μίλησε για όλα τα «καυτά» θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα: Τις εργασιακές σχέσεις, την ανεργία, τη ...«μεταρρύθμιση» του ΕΣΥ και της κοινωνικής ασφάλισης, τις ιδιωτικοποιήσεις και παντού έκανε χρήση των γνωστών ακροβασιών στις οποίες μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση και το κόμμα του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, κατά την πάγια τακτική του, επιχείρησε να δικαιολογήσει και να νομιμοποιήσει τα αντιδραστικά, ακραίας νεοφιλελεύθερης υφής, μέτρα, στο όνομα της κοινωνικής αποδοχής και αναγκαιότητας! Μάλιστα, για να πείσει για την αναγκαιότητα της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής, ο πρωθυπουργός προσέφυγε στους «ξένους προστάτες», στην έξωθεν καλή τους μαρτυρία και αναφώνησε: «Είναι ξεκάθαρο σε όλους τους εξωτερικούς παρατηρητές (ΔΝΤ, ΕΕ, ΟΟΣΑ κλπ.) ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει μακρόπνοη και φιλόδοξη στρατηγική, έχει σταθερή οικονομική πολιτική. Αναγνωρίζουν ότι η πολιτική έχει ουσία. Δεν αλλάζει και δεν επηρεάζεται». Εκ των πραγμάτων αναγκάστηκε να εκτοξεύσει «χλιαρές βολές» εναντίον εκείνων που αμφισβητούν τους ρυθμούς εκτέλεσης του οικονομικού προγράμματος. Μίλησε για «Κασσάνδρες που προβλέπουν κατάρρευση μέσα στην ΟΝΕ», για « παρορμητικότητα και τρέχουσα απαισιοδοξία των αγορών», για «απραγία, εφησυχασμό και βόλεμα των κοινωνικών εταίρων» και τέλος για «εμμονή της αντιπολίτευσης στην κούφια διαπλοκολογία, τη μανία για ποινικοποίηση της ελεύθερης λειτουργίας των αγορών και την επιδερμική και ανεύθυνη αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων του πολίτη...».

Οπως ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας την προηγούμενη Δευτέρα, έτσι και χτες ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να απολογηθεί στους εμποροβιομηχάνους για το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησής του. Αφού αναφέρθηκε με ηχηρές εκφράσεις στην «αποφασιστικότητα» της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα, στη συνέχεια, φορώντας το ένδυμα της «κυβερνητικής αγνότητας», δήλωσε ότι «αυτό όμως δε σημαίνει ξεπούλημα των επιχειρήσεων που ελέγχονται από το Δημόσιο σε οποιαδήποτε τιμή και χωρίς διαφανείς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς μέριμνα για το ανθρώπινο δυναμικό. Αυτό άλλωστε μας διαφοροποιεί από τις συντηρητικές δυνάμεις»! Με λίγα λόγια ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ναι, αλλά με τους δικούς μας όρους. Στη συνέχεια αρίθμησε την προς εκποίηση πραμάτεια. Αναφέρθηκε στην «απελευθέρωση» της αγοράς τηλεπικοινωνιών, στη σταδιακή «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας και των εσωτερικών ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών δύο χρόνια πριν την καταληκτική ημερομηνία του 2004, ενώ υποστήριξε ότι επισπεύδονται οι διαδικασίες επίλυσης του προβλήματος της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Δήλωσε συγκεκριμένα: «Θέλουμε μια επιχείρηση απεγκλωβισμένη από τα συντεχνιακά συμφέροντα»!

Το νεοφιλελεύθερο πρωθυπουργικό ντελίριο όμως συνεχίστηκε στα θέματα αιχμής των εργασιακών θεμάτων, της κοινωνικής ασφάλισης και της ιδιωτικοποίησης της Υγείας. Αφού υποκριτικά ισχυρίστηκε ότι στόχος είναι μια ανάπτυξη που θα αφορά όλους και «δε θα αφήνει στο περιθώριο χαμένους, που να ενισχύει τον κοινωνικό αποκλεισμό», στη συνέχεια πέρασε στο «ψητό». Στο όνομα της κυβερνητικής αποτυχίας να αντιμετωπίσει την ανεργία και κλαψουρίζοντας για «το μισό εκατομμύριο άνεργους που είναι σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα», επιχείρησε να δικαιολογήσει το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τα εργασιακά. Χωρίς μάλιστα να παίρνει υπόψη του ότι ακόμα και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες εξαναγκάζονται, εξαιτίας του περιεχομένου του νομοσχεδίου, να συμμετέχουν ακόμα και σε απεργίες, υποστήριξε ότι «το νομοσχέδιο αυτό αλλάζει τις ισορροπίες και αποτελεί χρυσή τομή μεταξύ των διαφορετικών επιδιώξεων εργαζομένων και εργοδοτών». Δε δίστασε, μάλιστα, να καταφύγει στην κοινή συκοφαντία και σε χυδαίες ύβρεις, ισχυριζόμενος ότι «η κυβέρνηση δεν υποχωρεί στις επιδιώξεις των βολεμένων», ενώ, παίρνοντας υπό την... προστασία του τους άνεργους, δήλωσε ότι «η κυβέρνηση οφείλει να λαμβάνει υπόψη και αυτούς που δεν έχουν φωνή, τους ανέργους, αυτούς που δεν έχουν μπει ακόμη στην αγορά εργασίας, τις επιχειρήσεις που θέλουμε να δημιουργηθούν στο μέλλον»!

Εξαπάτηση και υποκρισία χειρίστου είδους έχουμε και από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στο θέμα της Υγείας. Ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε ότι «ο πολίτης νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια, όταν γνωρίζει ότι η υγεία του δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα για την πραγματοποίηση επιχειρηματικών κερδών. Νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια όταν γνωρίζει ποιο θα είναι το εισόδημά του, όταν θα αποσυρθεί από την αγορά εργασίας. Οταν γνωρίζει ότι στην ατυχή στιγμή το κράτος θα του συμπαρασταθεί». Μετά όμως τα ωραία λόγια, ο πρωθυπουργός αποκαλύπτει τις νεοφιλελεύθερες επιδιώξεις στον τομέα της Υγείας. Το κοινωνικό κράτος «πρέπει να είναι αποτελεσματικό και δεν πρέπει να δημιουργεί κίνητρα στους πολίτες για να καταφεύγουν στις παροχές του, ενισχύοντας φαινόμενα κοινωνικής ανευθυνότητας! Δεν πρέπει να αμείβει εκείνους που επιλεκτικά αδρανούν(!) και αδιαφορούν για το μέλλον τους(!) και δεν μπορεί να είναι επιλεκτικά γενναιόδωρο»! Εργαζόμενοι της χώρας τρέμετε. Ερχεται το «κράτος - τιμωρός».