Τετάρτη 6 Δεκέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Προσαρμογή και «προσαρμογή»

«Τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από κόμματα που δεν προσαρμόστηκαν...», κάπως έτσι μίλησε ο πρωθυπουργός πριν από λίγες μέρες, απευθυνόμενος σε στελέχη του κόμματός του, ή έτσι φάνηκε, τουλάχιστον στην πρώτη εντύπωση. Η αλήθεια είναι πως μίλησε δημόσια προς όλους, είτε για να περάσει, για άλλη μια φορά, εξετάσεις «προσαρμογής» στους ορισμένους κύκλους, είτε για να απολογηθεί για το τι μέλλει γενέσθαι σ' αυτούς, που τέτοιες «προσαρμογές» δεν τις σηκώνουν...

Σημασία έχει ότι η φράση αυτή μετατράπηκε σχεδόν αυτόματα σε σύνθημα, που, με το πολύ «λέγε - λέγε» των ΜΜΕ, πάει να φτιάξει με το ζόρι καινούρια «πραγματικότητα». Και δόστου όλοι αγωνία να τρέξουν να προλάβουν την «προσαρμογή». Αγωνία και στα κόμματα της αντιπολίτευσης, εκτός φυσικά ΚΚΕ, μήπως και τους προλάβει, για άλλη μια φορά, το ΠΑΣΟΚ στις εξετάσεις.

Φυσικά, η ιδέα δεν είναι καινούρια, ούτε και η φτηνή ρητορική - προπαγανδιστική μέθοδος ρίχνει κανέναν «από τα σύννεφα». Τόσα και τόσα χατίρια στην αστική τάξη της χώρας, ή του ιμπεριαλισμού πέρασαν σαν «εκσυγχρονισμός», «προσαρμογή» και πάει λέγοντας...

Η μέθοδος είναι παλιά και δοκιμασμένη στην πράξη. Η κυρίαρχη τάξη αφήνεται ασύδοτη και αχόρταγη να διαμορφώνει καθημερινά μια «καινούρια πραγματικότητα», που είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά στην εκμετάλλευση, στη ληστεία, στην παραβίαση εννοιών, ακόμα και αυτού του αστικού δικαίου. Οταν το βήμα έχει γίνει, οι πολιτικοί εκφραστές της, ή προσαρμόζονται στα «καινούρια» δεδομένα, ή μένουν πίσω, εκφράζοντας ίσως προσωρινά τους «χαμένους» από τη ζούγκλα που έχει προηγηθεί, μέχρι, ίσως, να μείνουν πολύ πίσω και να μην εκφράζουν κανένα πλέον...

Σ'αυτήν τη διαδικασία εννοείται πως τρέχουν να προλάβουν όλοι όσοι βλέπουν τη ζωή τους ταυτισμένη με τις εφ' όλης της ύλης ληστρικές επιδρομές της κυρίαρχης τάξης. Ετσι, για παράδειγμα, βλέπεις μέχρι χτες ανήκουστες «αλήθειες» αυτόματα να παίρνουν τη θέση τους στο δίκαιο, στους θεσμούς, στα κόμματα, αλλά και στην τέχνη, στην επιστήμη, στην ενημέρωση κ.ά.

Για παράδειγμα, λίγα χρόνια πριν, γελούσε κάθε πικραμένος με όσα υποστήριζε το «παιδί του Σικάγου», Μ. Φρίντμαν, για το νεοφιλελευθερισμό. Τώρα, στην πράξη, τον ξεπέρασαν από καιρό οι «Σημίτηδες» όλου του κόσμου...

Αλλο ίσως πιο κοντινό παράδειγμα είναι ότι καθημερινά τα ΜΜΕ εξαφανίζουν σκόπιμα το ΚΚΕ, επιδιώκοντας να πουν μια ωραία πρωία «δεν υπάρχει στη νέα πραγματικότητα...» Αυτό το χατίρι, όμως, δεν τους γίνεται, γιατί την πραγματικότητα δεν τη φτιάχνουν μόνον οι επιδιώξεις του ιμπεριαλισμού και της κυρίαρχης τάξης της χώρας. Τη φτιάχνουν και οι αγώνες του εργαζόμενου λαού.

Πριν, λοιπόν, οι διάφοροι συνεχίσουν τα μαθήματα «προοδευτικής» σκέψης, δράσης και οργάνωσης, να πουν πρώτα, γιατί στρώνονται στο κυνήγι, για το ποιος θα πρωτοπροσαρμοστεί στους στόχους του ιμπεριαλισμού και της ασύδοτης κυρίαρχης τάξης.

Τα συμφέροντα των εργαζομένων περνούν από άλλον εντελώς δρόμο, της προόδου. Εκείνον, που διασταυρώνεται πρώτα με την ανατροπή της αστικής ληστρικής πραγματικότητας και τότε οι όποιες προσαρμογές αφορούν στις επιδιώξεις του εργαζόμενου λαού.


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ