Οι συνθήκες δουλειάς και μάλιστα όταν η παρουσία στο θερμοκήπιο παρατείνεται και ξεπερνά τις 7 και 8 ώρες, σε συνδυασμό με το πενιχρό μεροκάματο που παίρνουν, είναι εξοντωτικές. Δύο νεαροί, ένας από τη Σομαλία και ένας από την Παλαιστίνη, που ζουν σε μια ανολοκλήρωτη οικοδομή μαζί με άλλους 20-25 ανθρώπους, στις παρυφές της κωμόπολης, μόλις τέλειωσαν από τη δουλειά που ξεκίνησε στις 6 το πρωί (ολοκληρώθηκε στις 5 το απόγευμα) και προσπαθούν να ξεκουραστούν.

Αλλος πάνω σε μια κλούβα (τελάρο), άλλος στα τσιμεντένια σκαλιά. Μας εξετάζουν προσεκτικά, με κάποιο φόβο, λόγω της έντασης της αστυνομοκρατίας στην περιοχή. Δε θέλουν να μας πουν τα ονόματά τους. Μας λένε λίγα λόγια και σταράτα: «Είναι πολύ δύσκολα για εμάς εδώ. Πολλή δουλειά, λίγα λεφτά. Δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει θέρμανση, δεν υπάρχουν πόρτες, δεν υπάρχουν παράθυρα, δεν υπάρχουν καρέκλες, δεν υπάρχει τίποτα. Κρυώνουμε το βράδυ, αλλά τι να κάνουμε. Με μια κουβέρτα προσπαθούμε, στα ψέματα, να ζεσταθούμε. Ρεύμα δεν υπάρχει».

Το τελευταίο διάστημα οι μετανάστες εργάτες γης φοβούνται ακόμη και να ...ξεμυτίσουν από τα σπίτια όπου διαμένουν λόγω της αστυνομίας. Από το Πάσχα και μετά, η Αστυνομική Διεύθυνση Φιλιατρών έχει εντείνει τις συλλήψεις σε βάρος των εργατών γης, με τη δικαιολογία πως εκτελεί άνωθεν εντολές. Βέβαια, ο τρόπος με τον οποίο προβαίνει η αστυνομία σε τέτοιου είδους ενέργειες, έχει μια ...ιδιαιτερότητα. Εμφανίζεται λίγο μετά τις 8 το πρωί, όταν πια έχει ολοκληρωθεί το σχετικό εργατομάζεμα που ξεκινά από τις έξι τα χαράματα στην κεντρική πλατεία των Φιλιατρών. Το αποτέλεσμα είναι, ουσιαστικά, οι άνθρωποι αυτοί να δουλεύουν και μετά το τέλος της δουλειάς να μην εμφανίζονται στην πόλη. Να ζουν δηλαδή σαν φαντάσματα...

«Αν δε μας θέλουν, ας μας το πουν και ας μας αφήσουν να φύγουμε», μας λέει ο Σ., από το Σουδάν, που είναι καλός γνώστης της αγγλικής γλώσσας και συμπληρώνει: «Δύο χρόνια που βρισκόμαστε στα Φιλιατρά δεν έχουμε πειράξει κανένα, δε μας έχει καταγγείλει κανείς. Δεν κλέβουμε, δεν καταστρέφουμε κανενός την περιουσία, δεν είμαστε εγκληματίες. Θέλουμε απλά να δουλέψουμε να ζήσουμε καλύτερα οι ίδιοι και οι οικογένειές μας. Γιατί μας κυνηγάνε;».

Ο Ο., επίσης από το Σουδάν, μας λέει χαρακτηριστικά: «Δυστυχώς στη χώρα μας (σ.σ. το ίδιο συμβαίνει και στη Σομαλία, λιγότερο στην Ερυθραία) οι ένοπλες συγκρούσεις είναι σχεδόν καθημερινές. Δεν μπορούμε να σταθούμε πουθενά. Παντού κάποιοι μας κυνηγάνε. Εδώ νιώθω ότι ζούμε σε μια μεγάλη φυλακή. Δεν ξέρω πια αν φοβάμαι την αστυνομία. Τι θα μου κάνει; Το πολύ - πολύ να με βάλουν σε μια μικρή φυλακή».

Ενα πικρό χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη του και με μια δόση ειρωνείας προσθέτει: «Εκεί τουλάχιστον θα κοιμάμαι και θα τρώω τζάμπα. Ετσι κι αλλιώς τζάμπα δουλεύουμε».

Νωρίτερα, στο χωράφι όπου συναντήσαμε εργάτες γης επί το ...έργον, ο Α., από την Ερυθραία, μας καταγγέλλει πως τέσσερις συμπατριώτες του δεν έχουν πάρει ακόμα τα μεροκάματά τους, ύψος 2.000 ευρώ, από το περασμένο καλοκαίρι. Ο κτηματίας αρνείται να τους πληρώσει και εκμεταλλευόμενος την ανυπαρξία σχετικών εγγράφων από την πλευρά των αλλοδαπών, τους προτρέπει να πάνε στην αστυνομία να τον καταγγείλουν, γνωρίζοντας βέβαια ότι αυτό είναι αδύνατον.

Είναι αξιοσημείωτο ότι αξιωματικός της αστυνομίας ανέφερε σε μετανάστες εργάτες γης, που βρήκαν το θάρρος να καταγγείλουν ανάλογο περιστατικό, πως από τη στιγμή που δεν έχουν νόμιμα χαρτιά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. «Σε άλλες περιπτώσεις - μας λέει ο Α. - όταν αργούν να σε πληρώσουν και ζητάς τα λεφτά σου, σε απειλούν και σε διώχνουν από τη δουλειά».

«Εμείς - παίρνει το λόγο ο Σ. - δε ζητάμε πολλά. Θέλουμε να μπορούμε να πάρουμε τη ροζ κάρτα ώστε να μπορούμε χωρίς φόβο να κινούμαστε στα όρια της χώρας. Δεν ξέρουμε το λόγο που δε μας την δίνουν. Εδώ έρχονται και άνθρωποι μορφωμένοι, που έχουν σπουδάσει σε πανεπιστήμια των χωρών τους, άλλοι έχουν μια ειδικότητα σε μια δουλειά. Τουλάχιστον, να μπορούμε να βρούμε δουλειά στο αντικείμενό μας. Θα θέλαμε επίσης να υπάρχει μέριμνα, ώστε μέσω κάποιου προγράμματος να μπορούμε να διδασκόμαστε την ελληνική γλώσσα για να μπορούμε να επικοινωνούμε».

Ο Αγροτικός Σύλλογος Φιλιατρών καταγγέλλει το πογκρόμ που ξεκίνησε η Αστυνομία σε βάρος των μεταναστών με τη στήριξη και της δημοτικής αρχής (ΝΔ). Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες, καταδικάστηκε σε τρεις μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή από το Αυτόφωρο Κυπαρισσίας ο αγρότης Παναγιώτης Πανταζόπουλος επειδή δούλευαν στο χωράφι του μετανάστες εργάτες γης χωρίς να έχουν κανένα νόμιμο έγγραφο. Οι δύο Σομαλοί εργάτες καταδικάστηκαν επίσης σε 15 μέρες φυλάκιση με τριετή αναστολή και παράλληλα έχει κινηθεί η διαδικασία απέλασής τους.

Οπως δήλωσε στον «Ρ» ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου, Τέλης Καναβός, «εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε οι άνθρωποι αυτοί να ζουν στοιχειωδώς αξιοπρεπώς. Εχουμε ζητήσει επανειλημμένως από τη δημοτική αρχή να αξιοποιηθούν τα λυόμενα που βρίσκονται αναξιοποίητα στην Καλαμάτα ώστε να στεγαστούν σε πρώτη φάση οι μετανάστες, χωρίς, μέχρι στιγμής, κανένα αντίκρυσμα. Επίσης, έχουμε παρέμβει κι έχουμε καταφέρει να μπορούν να έχουν πρόσβαση στο Κέντρο Υγείας ώστε να καλύπτεται η υγειονομική τους περίθαλψη. Επιπρόσθετα, απαιτούμε να έχει το δικαίωμα ο μετανάστης να μπορεί να προσφύγει σε κάποια υπηρεσία, εάν κάποιος από εμάς τους αγρότες ή οποιοσδήποτε άλλος έχει απέναντί του παραβατικές συμπεριφορές, όπως απλήρωτη εργασία ή προσβολή προσωπικότητας».

Από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου, Βασίλης Σπυρόπουλος, υπογράμμισε πως «οι πολιτικοί και οικονομικοί μετανάστες που εργάζονται στα χωράφια μας δε μας παίρνουν τις δουλειές και τα λεφτά από τις τσέπες, όπως ισχυρίζονται κάποιοι και από τη δημοτική αρχή. Τα λεφτά μας τα παίρνουν οι πολιτικές που εφαρμόζονται».