Αμεσα σκληρά μέτρα ακόμα και κατά των ανέργων, και περαιτέρω χτύπημα εργασιακών σχέσεων και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, προτείνει ο ΟΟΣΑ στην κυβέρνηση, προκειμένου τάχα, να αντιμετωπίσει την εκτίναξη της ανεργίας των νέων στο 28% μέσα στο 2010. Οι προτάσεις του ΟΟΣΑ «πατούν» στις συνέπειες από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και το πρόγραμμα σταθερότητας για να συμπληρώσουν τα αντεργατικά μέτρα με νέες ρυθμίσεις, που όχι μόνο δε θα αντιμετωπίσουν την ανεργία, αλλά θα βαθύνουν την εκμετάλλευση των ήδη εργαζομένων. Επιβεβαιώνεται το αυτονόητο, ότι όλοι τους, ΕΕ, ΟΟΣΑ, κυβέρνηση και λοιποί υποστηρικτές, εργάζονται μεθοδικά, αδίστακτα και συντεταγμένα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών, σε βάρος της εργατικής τάξης και των παιδιών της.

Ο ΟΟΣΑ προτείνει:

• Ενθάρρυνση των νέων να συμμετέχουν σε σεμινάρια εύρεσης εργασίας αμέσως μόλις μένουν άνεργοι και υλοποίηση των προγραμμάτων υψηλότερου κόστους για όσους βρίσκονται στην ανεργία για παρατεταμένο διάστημα.
• Περικοπή των επιδοτήσεων για θέσεις εργασίας που περιλαμβάνουν εκπαίδευση και παροχή επιδοτήσεων στους μακροχρόνια νέους άνεργους, τους άνεργους που δεν ολοκλήρωσαν τη βασική εκπαίδευση και στους νέους άνεργους που δεν εργάστηκαν ούτε επιμορφώθηκαν τους τελευταίους έξι μήνες.
• Καθιέρωση ενιαίας σύμβασης εργασίας που προβλέπει περιορισμένη αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης και επιμήκυνση της δοκιμαστικής περιόδου για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου.
• Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν εργαζομένους με το βασικό μισθό σε θέσεις που παρέχουν εκπαίδευση.
• Χάραξη ενιαίας επαγγελματικής πορείας στις τελευταίες τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με συνδυασμό διδασκαλίας ακαδημαϊκών και πρακτικών γνώσεων.
• Εμπλουτισμός των πρακτικών με περισσότερα επαγγέλματα και ενθάρρυνση των, μικρότερων κυρίως, επιχειρήσεων να προσλαμβάνουν περισσότερους μαθητευόμενους.

Με τη «συνταγή» του ΟΟΣΑ, διευκολύνονται ουσιαστικά οι μεγαλοεργοδότες να απολύουν εργαζόμενους με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας για να προσλαμβάνουν νέους, χαμηλόμισθους, με λειψά δικαιώματα ασφάλισης και εργασίας. Παράλληλα, πλήττονται τα ασφαλιστικά Ταμεία, που για να «σωθούν» θα πρέπει να μειώσουν κι άλλο συντάξεις και παροχές. Με λίγα λόγια, πρόκειται για προτάσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέους κύκλους αδικίας, αφαίρεσης δικαιωμάτων, έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.