Με δραστική περικοπή και την ταυτόχρονη διαμόρφωση ενός αφορολόγητου ορίου - λάστιχο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εντείνει ακόμη περισσότερο τη φορολογική αφαίμαξη απέναντι στα λαϊκά στρώματα. Τα νέα μέτρα μαζί με τη μείωση των αποδοχών στο δημόσιο τομέα και το πάγωμα επ' αόριστον των προσλήψεων είναι σάρκα από τη σάρκα του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ένα ακόμη πρόσθετο εχέγγυο προς την ΕΕ και τις μερίδες της πλουτοκρατίας για την παραπέρα κλιμάκωση της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Οι νέες φορολογικές ρυθμίσεις πάνω στα προσωπικά εισοδήματα έρχονται σε συνέχεια των τρανταχτών ανατιμήσεων πάνω στους ειδικούς φόρους λαϊκής κατανάλωσης (βενζίνες και καύσιμα, τσιγάρα, ποτά και έπεται συνέχεια...).

Από την άλλη πλευρά και με στόχο την τόνωση της ροής κεφαλαίων και για την ενίσχυση των τραπεζών προωθείται ειδική ρύθμιση για το λεγόμενο επαναπατρισμό κεφαλαίων. Πρόκειται για μια ακόμη καραμπινάτη πρόκληση σε όφελος κεφαλαίων κάθε είδους και προέλευσης, πλουτοκρατών και άλλων επιτήδειων για τους οποίους νομοθετούν καθεστώς φορολογικής ασυλίας. Σε ό,τι αφορά τη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου η κυβέρνηση συνεχίζει στη ρότα της ΝΔ. Εν προκειμένω προχωρούν σε σταδιακή μείωση κατά 5 ολόκληρες μονάδες (από 25% σε 20%) του συντελεστή στα διανεμόμενα κέρδη των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων. Ενας ακόμη εμπαιγμός απέναντι στα λαϊκά στρώματα είναι η φορολόγηση των μερισμάτων με βάση τη φορολογική κλίμακα. Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι πάνω από το 50% των μερισμάτων στο σύνολο των εισηγμένων στο χρηματιστήριο και πολύ παραπάνω στις τράπεζες πηγαίνει σε μεγαλομετόχους και άλλους θεσμικούς μεγαλορεντιέρηδες που δηλώνουν έδρα σε κράτη με τα οποία έχουν υπογραφεί συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολογίας. Και αυτοί παραμένουν στο απυρόβλητο, όπως και όλοι οι άλλοι που έχουν στη διάθεσή τους ορθάνοιχτες πόρτες και πολλούς «νόμιμους τρόπους» προκειμένου να μην πληρώσουν ούτε δεκάρα τσακιστή. Αλλωστε σταθερά στο απυρόβλητο παραμένουν και τα έσοδα από τόκους που είναι και η κύρια πηγή πλουτισμού για το τραπεζικό κεφάλαιο, αλλά και για τις άλλες μερίδες της πλουτοκρατίας.

Τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης, τις δημοσιονομικές αστοχίες και τα εμφανιζόμενα ελλείμματα που δόθηκαν για την ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών τα φορτώνουν τώρα στις πλάτες του λαού.

Η διαμόρφωση της νέας φορολογικής κλίμακας έχει την «τεχνογνωσία» και τις συνταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Η νέας κοπής κλίμακα σε συνδυασμό και με τις άλλες ρυθμίσεις έχει πλέον πολύ σχετική έννοια αφού συναρτά το αφορολόγητο όριο με την αξία των αποδείξεων λιανικής που θα καταφέρει να συγκεντρώσει το κάθε νοικοκυριό. Στην καλύτερη περίπτωση το αφορολόγητο όριο παραμένει καθηλωμένο στα 12.000 ευρώ, ακριβώς στο ίδιο σημείο που ήταν και το έτος 2007. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, ο κάθε φορολογούμενος προκειμένου να έχει αφορολόγητο υποχρεώνεται να προσκομίσει αποδείξεις αξίας ίσης με το 30% του εισοδήματος. Για παράδειγμα, λαϊκό νοικοκυριό με 1 παιδί, το σύζυγο να παίρνει 13.000 ευρώ το χρόνο και τη σύζυγο 12.000 ευρώ και συνολικά 25.000 ευρώ που μέχρι σήμερα δεν πλήρωνε κανένα φόρο εισοδήματος, στο εξής θα πρέπει να συγκεντρώσει αποδείξεις 25.000Χ30%, δηλαδή 7.500 ευρώ. Εστω ότι θα καταφέρει να μαζέψει 5.000 ευρώ στα οποία δεν μπορούν να περιλαμβάνονται τα τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ύδρευση, συγκοινωνίες κ.ά.). Για τα «υπόλοιπα» 2.500 ευρώ που αξιώνει η κυβέρνηση θα πρέπει να πληρώσει φόρο 10%, δηλαδή 250 ευρώ! Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών στην προσπάθειά τους να θολώσουν τα νερά δήλωναν χτες ότι θα επανεξετάσουν τις ρυθμίσεις.