Παρασκευή 12 Φλεβάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΤΖΟΝ ΧΙΛΚΟΟΥΤ
Ο δρόμος

2929/Dimension Films, 2008.

Οι πρακτικοί Σουηδοί επινόησαν έναν κινηματογραφικό όρο που λειτουργεί ως εννοιολογικός αντίποδας της ουτοπίας. Στη λέξη ουτοπία (u-topi) αντέταξαν την αυθαίρετη λέξη δυστοπία (dys-topi). Γνωρίζουμε ότι το μόριο δυσ- αντιτίθεται ως στερητικό του ευ- και όχι του ου-. Η παραπάνω αυθαιρεσία θα μπορούσε ίσως να νομιμοποιηθεί, με την προϋπόθεση να εκληφθεί η θετική υποδήλωση που ενέχει η ου-τοπία ως ταυτόσημη του ευ- έννοια. Χαρακτηρίζονται ταινίες «δυστοπίας» και κατατάσσονται στην κατηγορία που φέρει τον αδόκιμο αυτόν τίτλο, ταινίες που αναφέρονται σε φαντασιακό μελλοντικό χρόνο και σε πολιτικοκοινωνικά πλαίσια δύσμορφα και δυσώδη, σε καθημερινότητες δύσβατες, με εγκλωβισμένους, δυστυχείς ανθρώπους. Ως ενδεικτικές της κατηγορίας αναφέρω τις ΜΠΡΑΖΙΛ και ΝΤΕΛΙΚΑΤΕΣΕΝ. Ο ΔΡΟΜΟΣ, κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του Κόρμαν Μακ Κάρθι «No country for old men» (2006), ανήκει στο είδος των ταινιών δρόμου, στην κατηγορία των φιλμ δυστοπίας.

Τη νύχτα εκείνη, η έγκυος γυναίκα και ο άνδρας της ξύπνησαν από τα φαινόμενα της βιβλικής καταστροφής του πλανήτη. Πέρασαν δέκα χρόνια και το ψύχος, το σκοτάδι της ασύλληπτης ερήμωσης, του ριζικού αφανισμού και της απουσίας κάθε είδους ζωής συνεχίζεται. Η μητέρα δεν άντεξε κι έφυγε... εξαφανίστηκε. Πατέρας και γιος ξεκινούν για ένα μακρινό ταξίδι, ένα οδοιπορικό κατά μήκος της αχανούς, παγωμένης Αμερικής με προορισμό το νότο, την ακτή. Μοναδικά τους εφόδια η πίστη ότι είναι γενικώς και αορίστως καλοί, η φλόγα στην καρδιά που με κάθε θυσία κρατούν άσβεστη κι ένα πιστόλι με δύο σφαίρες για άμυνα ή αυτοκτονία... Ολόγυρα τοπία αποκάλυψης, γκρίζο στους πιο αποτρόπαιους τόνους, γκρίζο χιόνι, γκρίζα τέφρα και αποκαΐδια σκεπάζουν τις ερειπωμένες - σαν από βόμβα νετρονίου - πόλεις και τα σκουριασμένα παρατημένα οχήματα πάνω στα θαυμαστά έργα υποδομής, απομεινάρια ενός πάλαι ποτέ πολιτισμού. Στο δρόμο, το δίδυμο των καλών έρχεται αντιμέτωπο με σκηνές κόλασης και κτηνώδη βία. Την απόλυτη πρωτιά κατέχουν οι συγκροτημένες συμμορίες των κακών, των ανθρωποφάγων που κινούνται μάλιστα με θηριώδη «Χάμερ»! Αλήθεια, οι κακοί, σ' αυτόν τον κρανίου τόπο πού βρίσκουν τους πόρους; Παρά τις δοκιμασίες οι καλοί φθάνουν στην ακτή - που αποκαλύπτεται χειρότερη από την ενδοχώρα - χωρίς μάλιστα να έχουν ενδώσει στον κανιβαλισμό. Γιατί εξάλλου να ενδώσουν; Στα μισά του δρόμου ξετρύπωσαν υπόγεια αποθήκη με μεγάλες ποσότητες τροφίμων, «κόκα - κόλα», κονσέρβες «Del Monte» και ουίσκι «Jack Daniels». Δικαίως οι άνθρωποι τα διαφημίζουν, πρέπει να πρόκειται για άριστα προϊόντα, αφού άντεξαν αναλλοίωτα επί δεκαετία...

Ο ΔΡΟΜΟΣ, είναι ταινία δρόμου, φτιαγμένη κατά τον παραδοσιακό αμερικάνικο αφηγηματικό τρόπο, που υφαίνει το θεατή στην αφήγηση με την βοήθεια κύρια του μοντάζ και του πλήθους των κοντινών πλάνων. Η δομή της ταινίας τυπική για το είδος, συνίσταται σε επεισόδια, δεδομένου ότι το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο ταξίδι αυτό καθαυτό. Οι συναντήσεις των πρωταγωνιστών/ χαρακτήρων με ρόλους /φορείς διαφορετικών αξιών και στάσης ζωής, καθώς και οι αντιπαραθέσεις αποτελούν τον πυρήνα της αφήγησης και τη βάση της δραματικής σισπάνς. Μέσα από αυτές τις συναντήσεις ο σκηνοθέτης φωτίζει το τοπίο και αιτιολογεί την εσωτερική εξέλιξη των χαρακτήρων, που στην προκειμένη περίπτωση δοκιμάζεται απλά η αντοχή τους κατά τη διάρκεια του οδοιπορικού. Ο αμαρτωλός λοιπόν κόσμος ξεπατώθηκε συθέμελα μα ο αγώνας του καλού και του κακού συνεχίζεται. Την κρίσιμη ώρα της αναμέτρησης του συσχετισμού καλών - κακών, παρουσιάζεται η ευκαιρία στους εκλεκτούς, επιζήσαντες της «κιβωτού του Νώε», να νικήσουν τους κακούς και να ξαναχτίσουν τον κόσμο πάνω στις βάσεις της καλοσύνης. Ποιας καλοσύνης; Εκείνης, της γενικής και αόριστης καλοσύνης θρησκευτικής τάξης ή μάλλον τάξης θρησκευτικής αίρεσης... Αυτό τουλάχιστο εξέλαβα εγώ ως ηθικό δίδαγμα... Βαρύγδουπες ασυναρτησίες και σοβαροφανείς σαχλαμάρες...

Παίζουν: Βίγκο Μόρτενσεν, Σαρλίζ Θερόν, Ρόμπερτ Ντιβάλ κ.ά.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ