Ενώ σήμερα ξεκινά ο «διάλογος» για τις αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, τα κυβερνητικά επιτελεία βολιδοσκοπούν, με «πληροφορίες» και «εισηγήσεις», το ενδεχόμενο αντιδράσεων, ενόψει της λήψης και πρόσθετων φορολογικών μέτρων. Ως νέο σενάριο, παρουσιάζεται τώρα το ενδεχόμενο αύξησης της παρακράτησης του φόρου για μισθωτούς - συνταξιούχους και ελεύθερους επαγγελματίες. Μέτρο, το οποίο, αν υιοθετηθεί, θα ενσωματωθεί και αυτό στο φορολογικό νομοσχέδιο που θα προκύψει μετά την ...«κοινωνική διαβούλευση».

Τα σενάρια που «κυκλοφορούν» είναι δύο: Το «σκληρό» προβλέπει ότι η αύξηση της παρακράτησης θα είναι μόνιμη και θα έχει ως σημείο αναφοράς τη νέα φορολογική κλίμακα φυσικών προσώπων που θα προβλέπει μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση για μισθωτούς και συνταξιούχους. Παράγοντες του υπουργείου, πάντως, σημειώνουν ότι το μέτρο αυτό μπορεί να εφαρμοστεί για ένα ύψος εισοδήματος και πάνω. Το δεύτερο σενάριο προβλέπει διαφορετική κλίμακα παρακράτησης φόρου, από την κλίμακα εκκαθάρισης του φόρου, έτσι ώστε το Δημόσιο να «δανείζεται», ουσιαστικά, από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους μέσω της παρακράτησης τη διαφορά φόρου που θα προκύπτει μεταξύ των δύο κλιμάκων και το σχετικό ποσό να επιστρέφεται κατά την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων.

Τυχόν εφαρμογή παρόμοιων σεναρίων, και στη μια και την άλλη περίπτωση, θα οδηγήσει σε ευθεία μείωση των μισθών και των συντάξεων. Ανεξάρτητα από το τι τελικά θα γίνει, ο προβληματισμός που αναπτύσσεται στα κυβερνητικά επιτελεία καταδεικνύει τις κατευθύνσεις και τον προσανατολισμό πάνω στον οποίο κινούνται. Τη στιγμή που αφήνουν στο απυρόβλητο τα επιχειρηματικά κέρδη και τη μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία, επιχειρούν να στύψουν με κάθε τρόπο μισθωτούς και συνταξιούχους.

Στο πνεύμα αυτό, πάντως, κινείται και η συνέντευξη του υπουργού Οικονομικών στη χτεσινή ισπανική εφημερίδα «El Pais», ο οποίος, κάνοντας σημαία τις περικοπές μισθών, θεωρεί ότι άδικα κατηγορούν την Ελλάδα οι διεθνείς «αγορές» για άρνηση επιβολής του λεγόμενου ιρλανδικού μοντέλου, καθώς το μοντέλο αυτό το έχει ήδη υιοθετήσει η κυβέρνηση...

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο Γ. Παπακωνσταντίνου υποστήριξε πως «αντιλαμβανόμαστε ότι το μισθολογικό κόστος αυξάνεται πολύ γρήγορα στο δημόσιο τομέα και το αντιμετωπίζουμε». Εξειδικεύοντας την κυβερνητική πολιτική, πρόσθεσε ότι «στο μισθολογικό σκέλος, χορηγούμε μισθολογικές αυξήσεις για αμοιβές έως 2.000 ευρώ ανά μήνα και περικόπτουμε τις δαπάνες για επιδόματα κατά 10%. Και αυτή η παράμετρος είναι σημαντική, γιατί στην Ελλάδα τα επιδόματα μπορεί να κυμαίνονται από 30% έως 100% του βασικού μισθού. Αυτό μεταφράζεται σε μείωση του ονομαστικού μισθού της τάξης του 3%».

Σε ερώτηση, για το εάν η κυβέρνηση φοβάται κοινωνικές αναταραχές εξαιτίας των μέτρων, στην προσπάθειά του να πείσει ότι οι εργαζόμενοι κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με την πολιτική της κυβέρνησης, ισχυρίστηκε ότι «έχουμε μια άνετη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, μία ευρεία στήριξη από την κοινωνία, αλλά και στο κόμμα...».

Εκβιάζοντας, τέλος, όσους αντιδρούν στα κυβερνητικά μέτρα, επιστράτευσε την κινδυνολογία, υποστηρίζοντας ότι αν οι αρνητικές αξιολογήσεις των ξένων οίκων παραμείνουν έως το τέλος του χρόνου, τότε θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στο θέμα της φθηνής χρηματοδότης των ελληνικών τραπεζών - με εγγύηση τα κρατικά ομόλογα - από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

• Πηγή σοβαρής ανησυχίας» θεωρεί η Κομισιόν τη δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα λόγω ελλείμματος και χρέους, όπως αναφέρει στην τριμηνιαία έκθεσή της για την οικονομική συγκυρία στην Ευρωζώνη. Σύμφωνα με την Κομισιόν, η δημοσιονομική κατάσταση στη χώρα μας, μεταξύ άλλων, επηρεάζει αρνητικά και το ενιαίο νόμισμα και θεωρεί μονόδρομο και άμεση προτεραιότητα τη δημοσιονομική εξυγίανση για τις χώρες με υψηλό έλλειμμα και χρέος.