Η πείρα από τη μέχρι τώρα δράση και την απήχηση που συναντά στους φοιτητές και τους σπουδαστές το κάλεσμα αντεπίθεσης που σαλπίζει το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, για το δικαίωμα στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή που αξίζει στη νεολαία, για να δοθεί οργανωμένη απάντηση στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, αναδείχθηκε μέσα από τη μεγάλη σύσκεψη που έγινε χτες στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ για τη συγκρότηση της τοπικής Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΜΑΣ.

Στη χτεσινή σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι από τις 49 Επιτροπές Αγώνα που έχουν στηθεί σε ΑΠΘ - ΠΑΜΑΚ (34) και ΤΕΙ (15) και ενός φοιτητικού Συλλόγου, αυτόν του Εικαστικού. Εκλέχθηκε 9μελής τοπική γραμματεία και αποφασίσθηκε η συμμετοχή στην απεργία στις 17 Δεκέμβρη στο πλευρό του ταξικού εργατικού κινήματος και η συνέχιση του αγώνα με νέο συλλαλητήριο στις 14 Γενάρη.

Στην πανηγυρική συνεδρίαση που έγινε στο αμφιθέατρο Α' της Φιλοσοφικής, παραβρέθηκαν και χαιρέτισαν ο Γιάννης Δελλής από το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και ο Γιώργος Τσακλίδης από τη «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση των Πανεπιστημιακών».

Από τη συζήτηση αναδείχθηκε ότι στο δρόμο που άνοιξε το ΜΑΣ, στρατεύονται ολοένα και περισσότεροι σπουδαστές και φοιτητές, πλαισιώνοντας τις δεκάδες επιτροπές αγώνα που έχουν στηθεί. Στο προηγούμενο διάστημα οι επιτροπές αγώνα σε αρκετές σχολές έκαναν παρεμβάσεις για ζητήματα σχετικά με το κόστος σπουδών, τη φοιτητική μέριμνα και πλευρές της ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, αλλά και για τον κατακερματισμό των γνώσεων, την προσπάθεια αποσύνδεσης της θεωρίας από την πράξη, προβάλλοντας την αναγκαιότητα να γίνει υπόθεση πάλης όλου του φοιτητικού κινήματος η πρόταση για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν.

Ακόμα, αναδείχθηκε ξεκάθαρα ο ρόλος των άλλων δυνάμεων μέσα στις σχολές. Της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ που όλα αυτά τα χρόνια προωθούν την υλοποίηση των αποφάσεων της ΕΕ, το σχεδιασμό δηλαδή των μονοπωλίων μέσα από τις συνόδους των υπουργών παιδείας σε Μπολόνια και Λισαβόνα. Υλοποιούν το σχεδιασμό του κεφαλαίου και των πολιτικών εκφραστών του, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για τη διάλυση του φοιτητικού κινήματος, μετατρέπουν τους συλλόγους σε μαγαζάκια τους με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα στη Θεσσαλονίκη το σύλλογο φοιτητών ΠΑΜΑΚ. Αλλά και της ΕΑΑΚ και της ΑΡΕΝ, που αποτελούν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, αφού δε διαχωρίζονται από την ουσία της πολιτικής της ΕΕ, σπέρνουν αυταπάτες ότι αυτή μπορεί να αλλάξει, ότι η κατάσταση στην Παιδεία μπορεί να γίνει καλύτερη χωρίς συνολικότερες αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας. Οπως σημειώθηκε, αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος στην υπόθεση της συμπόρευσής του με το ταξικό εργατικό κίνημα, θέλουν τους σπουδαστές χειροκροτητές των ξεπουλημένων ηγεσιών των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΟΣΔΕΠ και ΕΚΘ.

Κόντρα σε αυτή την κατάσταση απαιτείται να σπάσει η μοιρολατρία που κυριαρχεί, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την πολύμορφη δράση των επιτροπών αγώνα και του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.