Στις μέρες μας ο ανταγωνισμός ελέγχου των πετρελαίων προσλαμβάνει εκρηκτική διάσταση. Λαμβάνοντας αυτό ως δεδομένο, ανατρέπεται όλη η αιτίαση που δίνουν τα διεθνή μαζικά μέσα ενημέρωσης για την ουσία των χρόνιων αιματηρών γεγονότων μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλιτών. Η συνεχιζόμενη κρίση δεν οφείλεται σε ένα πείσμα του Τελ Αβίβ να αποκλείσει κάθε μορφή παλαιστινιακού κράτους. Ούτε επίσης οφείλεται στη στενοκεφαλιά της Παλαιστίνης, να μην αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ και να συνεργαστεί ισότιμα με αυτό. Ασφαλώς προβλήματα συμβίωσης, συνεννόησης και συνύπαρξης μεταξύ των δυο λαών, υπάρχουν, ποτισμένα με αίμα. Υπάρχουν στο εσωτερικό τους πολιτικές οργανώσεις και υψηλά ιστάμενα πρόσωπα που αναλαμβάνουν εργολαβικά να αποσταθεροποιούν κάθε προσπάθεια επίσημης προσέγγισης, όπως συνέβη από πλευράς Ισραήλ στα τωρινά αιματηρά γεγονότα.

Φαίνονται ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή διότι εκεί επικεντρώνεται το σύγχρονο διεθνές ενδιαφέρον των ισχυρών που ακούει στη λέξη, πετρέλαιο. Το πρόβλημα της Μέσης Ανατολής στην τωρινή του μορφή, ως διαμάχη μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλιτών, χρονολογείται αμέσως μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Τότε οι Αγγλο-αμερικάνοι αντάμα με ακροδεξιούς εβραϊκούς κύκλους που αυγάτιζαν, έστησαν πραξικοπηματικά το κράτος του Ισραήλ εκμεταλλευόμενοι τα συναισθήματα της ιστορικής καταβολής του εβραϊκού λαού. Το εξόπλισαν μέχρις οδόντων και το έθεσαν υπό τη σιδηρά προστασία τους. Το εμπλούτισαν με γεννοβολήματα των ανά τη Γη Εβραίων κι όχι μόνο.

Ο διάσπαρτος και καθημαγμένος αυτός λαός από τα ναζιστικά κολαστήρια, έβλεπε να αποκτά μια πατρίδα ως σημείο αναφοράς και σωτηρίας. Ετσι, χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο των επιδιώξεων του Αγγλο-αμερικανικού ιμπεριαλιστικού άξονα στην καρδιά των Αράβων. Αυτή η καρδιά είχε και έχει ένα όνομα που συναρπάζει τους όπου Γης κεφαλαιοκράτες βιομήχανους, εμπόρους, τραπεζίτες κι αποθησαυριστές: Πετρέλαιο. Εδώ σμίγει το χρήμα με το κνούτο, ο τσιφούτης με τον μιλιταριστή. Οι Αγγλο-αμερικάνοι, παράλληλα με τη στήριξη και τον έλεγχο αντιδραστικών αραβικών κυβερνήσεων και καθεστώτων, έστησαν κι ένα μιλιταριστικό κράτος, το κράτος του Ισραήλ.

Αξονας αυτής της ένωσης, το Αιγαίο Πέλαγος. Η Ελλάδα μπαίνει στη δίνη αγγλο-αμερικανικών συμφερόντων με άδηλες συνέπειες γι' αυτήν. Οι τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο αναζωπυρώνονται για λογαριασμό των ΗΠΑ. Μαζί τους παρουσιάζονται και αποσχιστικά κινήματα σε παρα-ευξείνιες περιοχές της Ρωσίας με το πρόσχημα της ελευθερίας και με δυτικό οπλισμό. Ενα είναι το σύνθημα, ένας κι ο σκοπός: Ενιαίος γεωστρατηγικός χώρος πετρελαίου ελεγχόμενος από τον αγγλο-αμερικανικό άξονα με βαστάζο την υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση. Κοινό σημείο συνάντησης είναι το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, της πλανητικής επεμβατικής κυριαρχίας. Σε αυτή την ιμπεριαλιστική τανάλια κλείνεται το δράμα του Εβραίου θύτη και του Παλαιστίνιου θύματος. Δυο λαοί ρίχτηκαν στον αδιέξοδο κύκλο του αίματος.