Η εικονική πραγματικότητα, όπως αυτή αποτυπώνεται από τη λογική των στατιστικών μέσων όρων, αφήνει απέξω την αποδυνάμωση του λαϊκού εισοδήματος μετά και τις ραγδαίες ανατιμήσεις σε μια μεγάλη γκάμα εμπορευμάτων πλατιάς καθημερινής κατανάλωσης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η κατηγορία «διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά» καταγράφει αύξηση 3%, οι υπηρεσίες Υγείας 2,8%, η εκπαίδευση (κυρίως λόγω των ανατιμήσεων στα ιδιωτικά σχολεία) 4,7%, η «ένδυση - υπόδηση» 2,9% κλπ. Τα λαϊκά στρώματα ξοδεύουν το σύνολο του μισθού ή της σύνταξης στα απολύτως απαραίτητα είδη της καθημερινότητας, όπως τα παραπάνω. Ετσι και οι συνεχιζόμενες ανατιμήσεις έχουν εντελώς επιπτώσεις στα χαμηλότερα εισοδήματα και καμιά σχέση με τη λογική των μέσων όρων. Να σημειωθεί επίσης πως οι ανατιμήσεις αυτές κινούνται πολύ πάνω από τις ψευτοαυξήσεις - εμπαιγμό και φυσικά και το πάγωμα σε μισθούς και τις συντάξεις.

Σωρεία ανατιμήσεων καταγράφονται και σε μια σειρά από εμπορεύματα και παρεχόμενες υπηρεσίες. Σε αυτό το πλαίσιο οι ανατιμήσεις του Ιούλη 2009 (σύγκριση με Ιούλη 2008) διαμορφώνονται ως εξής: νοίκια σπιτιού 3,7%, ύδρευση - αποχέτευση 7,5%, νοσοκομειακή περίθαλψη 5%, ιατρικές υπηρεσίες 2,8%, διόδια -τέλη κυκλοφορίας 18,6%, αστικές συγκοινωνίες 7,2%, ταξί 14,2%, πατάτες 36,5%, τσιγάρα 6,7%, ψάρια 8,3%, φρούτα 8,3%, κυλικεία 4% κ.ο.κ. Ο «εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή» που χρησιμοποιείται για τη σύγκριση του επιπέδου των τιμών ανάμεσα στα κράτη της ΕΕ διαμορφώθηκε σε εμφανίζει αύξηση 0,7%.