Αρχισαν πάλι, τα κροκοδείλια δάκρυα για τα επαρχιακά ΤΕΙ που έχουν ελάχιστους εισακτέους. Αφορμή στάθηκε αυτή τη φορά το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ΤΕΙ και η ρύθμιση που προβλέπει ότι «Τμήματα των ΤΕΙ, στα οποία ο αριθμός των κατ' έτος εγγεγραμμένων σπουδαστών είναι μικρότερος του 10% του αριθμού των εισακτέων στο Τμήμα για πέντε (5) συνεχόμενα ακαδημαϊκά έτη, να αλλάζουν γνωστικό αντικείμενο, να μετονομάζονται ή να συγχωνεύονται» και σε περίπτωση που δεν τηρηθεί για οποιονδήποτε λόγο η διαδικασία αυτή, μπορεί να κλείνουν με απόφαση του υπουργού Παιδείας.

Η δυνατότητα να κλείνουν Τμήματα ΤΕΙ υπήρχε και παλιότερα αν τα Τμήματα το ζητούσαν από μόνα τους. Το καινούριο που φέρνει το νομοσχέδιο δεν είναι ότι ο υπουργός θα μπορεί κατά το δοκούν να βάζει ο ίδιος λουκέτο σε Τμήματα. Το καινούριο είναι ότι η κυβέρνηση ρίχνει εξ ολοκλήρου και πιο έντονα, την ευθύνη για την επιβίωσή τους στα ίδια τα Τμήματα. Στην ουσία, το νομοσχέδιο λέει στα Τμήματα των ΤΕΙ: Από τον πρώτο ή τον δεύτερο χρόνο που θα δείτε τους σπουδαστές σας να μειώνονται, πρέπει να αρχίσετε να σκέφτεστε «λύσεις» και να τις υλοποιείτε. Να τρέξετε να βρείτε χρηματοδότες, να «διαβάσετε» τι αποφοίτους θέλουν οι επιχειρήσεις, να αναπροσαρμόσετε τις σπουδές με βάση αυτές τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων, να διαφημιστείτε κ.ο.κ.

Τι κι αν το κράτος δεν έχει εξασφαλίσει σ' αυτά τα ιδρύματα προσωπικό, κτίρια, εργαστήρια, φοιτητικές εστίες... Η ευθύνη για το αν το Τμήμα έχει σπουδαστές πέφτει πια εξ ολοκλήρου στο ίδιο το Τμήμα. Και μάλιστα, πέφτει με ένα τρόπο που υποδεικνύει στα ΤΕΙ να μεταλλάσσονται διαρκώς με βάση τις απαιτήσεις της αγοράς. Αυτό όμως δεν είναι επιστήμη! Είναι κατάρτιση, δηλαδή, ένας τύπος επαγγελματικής εκπαίδευσης με σύντομη ημερομηνία λήξης. Είναι φανερό ότι τα ΤΕΙ δεν «ανωτατοποιούνται», αλλά... «ιδιωτικοποιούνται» και υποβαθμίζονται ακόμα περισσότερο.