Συνεχίζει το παραμύθι η κυβέρνηση ότι θα επιστραφεί στους καπνοπαραγωγούς ολόκληρο το ποσό των 567 εκατ. ευρώ που κόβεται από τις επιδοτήσεις του καπνού από το 2010. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έβγαλε ανακοίνωση για να πει ότι είναι πλήρως διασφαλισμένη η επιστροφή των 567 εκατ. ευρώ, αλλά δε διευκρίνισε το πώς αυτά τα λεφτά, που κόβει η νέα ΚΑΠ, από τις επιδοτήσεις και περνάνε στο λεγόμενο δεύτερο πυλώνα, θα πάνε στις τσέπες αυτών που τα χάνουν. Η κοροϊδία του υπουργού φαίνεται από την ίδια την ανακοίνωσή του. Αναφέρει ότι την περασμένη βδομάδα υπέγραψε απόφαση όπου δίνονται 20 εκατ. ευρώ για ολοκληρωμένη διαχείριση στον καπνό και πως αυτό είναι ένα από τα μέτρα που προωθεί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για τους καπνοπαραγωγούς. Μόνο που όμως αυτά τα 20 εκατ. αφαιρούνται από τα 567 εκατ. ευρώ, δηλαδή από το ποσό που ανήκει σε όλους τους καπνοπαραγωγούς. Το ίδιο θα γίνει και με το υπόλοιπο πρόγραμμα του δεύτερου πυλώνα που υποτίθεται θα είναι για τους καπνοπαραγωγούς. Το 50% των επιδοτήσεων που κόβεται στον καπνό δε γυρίζει στις τσέπες των καπνοπαραγωγών. Και η κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να σηκώνει σύννεφα καπνού για αποπροσανατολισμό. Οι καπνοπαραγωγοί οφείλουν να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν να πάρουν τα χρήματα που τους κόβει η νέα ΚΑΠ. Οφείλουν να αγωνιστούν και ν' αντιπαλέψουν την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των εκάστοτε κυβερνώντων. Καλούνται να αγωνιστούν, για να εφαρμοστεί μια άλλη φιλολαϊκή - φιλοαγροτική πολιτική.
Υποκρισία για το Πανσπουδαστικό Συνέδριο
Με ανακοίνωσή της, η ΠΑΣΠ ΤΕΙ κατηγορεί τη ΔΑΠ για υποκριτική στάση, επειδή από τη μια δηλώνει ότι πρέπει να ζωντανέψει το σπουδαστικό κίνημα κι από την άλλη δε συμμετέχει στις προσπάθειες της ΠΑΣΠ για να γίνει Πανσπουδαστικό Συνέδριο τον Οκτώβρη. Και πράγματι, η ΔΑΠ αυτό κάνει: Στα λόγια μιλάει για Συνέδριο, στην πράξη προσπαθεί πάντα να το υπονομεύει.
Αλλά μήπως η ΠΑΣΠ κάνει κάτι διαφορετικό; Στις προσπάθειες της ΠΚΣ σε συλλόγους της Αθήνας να επικυρωθεί το αποτέλεσμα των σπουδαστικών εκλογών και να οριστούν οι εκπρόσωποι των παρατάξεων στα ΔΣ, η ΠΑΣΠ (όπως ακριβώς και η ΔΑΠ) το αρνείται και απουσιάζει. 'Η μήπως η ΠΑΣΠ πήγε σε κάνα σύλλογο να ορίσει αντιπροσώπους για το Συνέδριο...; Οχι. Απλά κάνει κάποιες κινήσεις «από τα πάνω», χωρίς ουσία, χωρίς να θέλει πραγματική συμμετοχή των σπουδαστών.
Στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν οριστεί Τεχνική Γραμματεία (όπως έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν) δεν εξασφαλίζεται ότι θα γίνει το Συνέδριο ή ακόμα κι αν γίνει το Συνέδριο δεν εξασφαλίζεται ότι θα «ζωντανέψει» το σπουδαστικό κίνημα. Το κίνημα θα βαδίζει προς την αναζωογόνηση, όσο προχωράει προς το ξεπέρασμα και την ανατροπή, τελικά, του αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων που υπάρχει σήμερα.
Θυσία στο κέρδος η ανθρώπινη υγεία
Οι βρύσες των κατοίκων της Βοιωτίας και άλλων γειτονικών περιοχών εξακολουθούν να στάζουν δηλητήριο, καθώς, όπως απέδειξε χτεσινή ανακοίνωση του ΥΠΕΧΩΔΕ, τα πρόστιμα που επιβάλλονται στις επιχειρήσεις που ρυπαίνουν τον Ασωπό οι ίδιες προφανώς τα θεωρούν ως αστεία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και πάλι στον κατάλογο των 44 επιχειρήσεων στις οποίες επιβλήθηκαν νέα πρόστιμα φιγουράρουν 11 (μία στις τέσσερις, δηλαδή) που δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή του Ασωπού! Μία τουλάχιστον από αυτές (συγκεκριμένα το εργοστάσιο παραγωγής υλικών συσκευασίας ΜΑΪΛΗΣ ΑΕΒΕ), βρίσκεται για δεύτερη φορά στον κατάλογο, επειδή, μεταξύ άλλων, βρέθηκε σωλήνας μονάδας αποξείδωσης χαλυβοταινιών που κατέληγε σε φρεάτιο ομβρίων με αποδέκτη τον Ασωπό!
Μια άλλη πτυχή του καταλόγου, που έδωσε στη δημοσιότητα το ΥΠΕΧΩΔΕ είναι και η εξής: Επιχειρήσεις, από τις λεγόμενες «πράσινες», που ασχολούνται με ανακύκλωση υλικών (συσσωρευτών) διαπιστώθηκε ότι απέθεταν στερεά και άλλα επικίνδυνα απόβλητα ανεξέλεγκτα στο έδαφος ή στο υπέδαφος!
Τα περιβαλλοντικά πρόστιμα, λοιπόν - αν ποτέ εισπραχτούν - μοιάζουν ως «χάδι» προς τους επιχειρηματίες που εξακολουθούν να ρυπαίνουν ανεξέλεγκτοι. Αλλωστε, κι αν ποτέ τα πληρώσουν, πάλι θα βρουν τον τρόπο να μετακυλίσουν και αυτό το κόστος στους καταναλωτές, δηλαδή το λαό, ο οποίος έτσι, αν και ρυπαινόμενος, είναι αυτός που πληρώνει! Η πλήρης απόδειξη ότι το ...θέσφατο της ΕΕ «ο ρυπαίνων πληρώνει» στο οποίο πίνουν νερό και όλα τα ελληνικά κόμματα του ευρωμονόδρομου, είναι ο ορισμός ενός από τους παράγοντες που θυσιάζουν την υγεία των εργαζομένων στο βωμό του κέρδους καταστρέφοντάς την έως και το θάνατο.
Ολοταχώς για σχολείο αμορφωσιάς
Σε φανταχτερό περιτύλιγμα προωθούνται οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο σχολείο. Εκπρόσωποι της κυβέρνησης και του «διαλόγου» με προεξάρχοντες τον υπουργό Παιδείας και τον πρόεδρο του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας - Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μιλούν για σχολείο ελκυστικό, για λιγότερα μαθήματα, για κατάργηση της παραπαιδείας, για Λύκειο που να δίνει εφόδια στους μαθητές, για ποικιλία δραστηριοτήτων στο σχολείο. Ομως πίσω από τις «καλολογίες» καμουφλάρεται ένα σχολείο που αντί να παρέχει μόρφωση θα αποτελεί χώρο εκγύμνασης χρηστικών δεξιοτήτων, θα είναι το σχολείο παραγωγής αμόρφωτων ανθρώπων.
Η κυβέρνηση και οι ιθύνοντες του «διαλόγου» πλασάρουν ένα σχολείο με ευέλικτο αναλυτικό πρόγραμμα (λιγότερα μαθήματα και ζώνες δραστηριοτήτων). Στην πραγματικότητα πρόκειται για προώθηση της σχολικής διαφοροποίησης, για ένα πρόγραμμα με λιγότερα υποχρεωτικά μαθήματα και περισσότερα επιλογής, σχολείο όπου ο κάθε μαθητής επιλέγει τι θα μάθει, όπως θα διάλεγε προϊόντα από το ράφι του σούπερ μάρκετ. Σε αυτό το σχολείο τα παιδιά των πιο φτωχών λαϊκών στρωμάτων με όχημα ότι δήθεν δεν «παίρνουν τα γράμματα», σπρώχνονται στην αμορφωσιά, επιλέγουν μαθήματα πιο «εύπεπτα», πιο χρηστικά, αντί να μαθαίνουν για παράδειγμα μαθηματικά, φυσική και βιολογία...
Λιγότερα μαθήματα, λιγότερη ύλη, λιγότερος φόρτος εργασίας, λέει η κυβέρνηση. Εκείνο που εννοεί είναι σχολείο πλήρως προσαρμοσμένο στις κατευθύνσεις της ΕΕ για απόκτηση αποκλειστικά και μόνο των 8 βασικών χρηστικών δεξιοτήτων που έχει καθορίσει το κεφάλαιο ως απαραίτητες για όλους τους φτηνούς εργαζόμενους. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι σε αυτές τις δεξιότητες περιλαμβάνεται η δυνατότητα ...απλά επικοινωνίας στη μητρική και σε ξένες γλώσσες (επικοινωνία βέβαια δε σημαίνει γνώση της γλώσσας...) και γνώσης αριθμητικών πράξεων... Την ίδια στιγμή, οι νέες μέθοδοι διδασκαλίας που προβάλλονται ως «αντίδοτο» στο «αναχρονιστικό» και βαρετό σχολείο, δεν είναι παρά η κατάκτηση της δεξιότητας «μαθαίνω πώς να μαθαίνω», δηλαδή η γαλούχηση του νέου στο σχετικισμό, στη λογική ότι όλα είναι ...σχετικά, ότι υπάρχουν πολλές «αλήθειες» και πολλές «πραγματικότητες». Αλλωστε, αυτές οι «νέες μέθοδοι» έχουν δώσει δείγματα γραφής μέσα από νέα σχολικά βιβλία που αποτελούν μνημεία ανορθολογισμού και αποσπασματικότητας...
Τελικά το σχολείο μετατρέπεται σε ένα χώρο παροχής «ευκαιριών» ανάλογα με τα «γούστα του μαθητή», δηλαδή του ανθρώπου που ο παιδαγωγός, πρέπει να συμβάλλει στη διαμόρφωσή του. Αλλά οι αστοί θέλουν παιδαγωγούς και εκπαίδευση που να τους φτιάχνουν εργαλεία για κέρδος. Ετσι ο ίδιος ο μαθητής καθίσταται υπεύθυνος για την αμορφωσιά του γιατί δεν επέλεξε σωστά ένα μάθημα, ένα βιβλίο, μια πληροφορία, ένα επάγγελμα... Στο «σχολείο του μέλλοντος» που χτίζει το κεφάλαιο, εκεί που στο όνομα της ελκυστικότητας η γνώση γίνεται ατομική ευθύνη και υπόθεση, οι μαθητές είναι έρμαια επιλογών, τις οποίες χρεώνονται οι ίδιοι εξολοκλήρου. Ετσι ώστε όταν αύριο μείνουν άνεργοι ή εργάζονται με τετράωρα και πεντάωρα ή δουλεύουν απλήρωτοι ή αναγκάζονται να χρυσοπληρώσουν για να καταρτιστούν σε νέες ληξιπρόθεσμες δεξιότητες, να μέμφονται μόνο τον εαυτό τους. Να μη βλέπουν τις ευθύνες της πολιτικής του κεφαλαίου που εφαρμόζουν οι αστικές κυβερνήσεις σε όλους τους τομείς, στην Παιδεία και στην εργασία. Να έχουν γίνει, δηλαδή, οι μαθητές από τα πιο τρυφερά τους χρόνια ένα καλολαδωμένο γρανάζι της καπιταλιστικής μηχανής που δεν αντιδρά, δε μιλά, δεν έχει γνώσεις και δικαιώματα και φυσικά δε γνωρίζει τη δύναμή του και δε διεκδικεί.
Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Υποκρισία ... δημοκρατίας
Γρηγοριάδης Κώστας
ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ (και επισήμως) 15 μέρες πριν τις εκλογές! Τεράστια η συμβολή της κυβέρνησης στην ... «ποιότητα της δημοκρατίας», όπως λέει και ο Προκόπης Παυλόπουλος.
Ετσι, πλέον, θα μπορούμε να ψηφίζουμε ανεπηρέαστα και χωρίς κανείς να μας «χειραγωγεί» και να μας προτρέπει σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις...
Βεβαίως, υπάρχουν και κάτι άλλες μικρολεπτομέρειες, όπως, π.χ., ότι η ψήφος κάποιου που θα ψηφίσει ΚΚΕ αξίζει ...λιγότερο από κάποιου άλλου, που θα ψηφίσει ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, λόγω εκλογικού νόμου.
`Η ότι τα κόμματα του δικομματισμού προβάλλονται από τα Μέσα Ενημέρωσης, ενώ άλλες απόψεις - προφανώς ενοχλητικές για το σύστημα - εξοβελίζονται. Ομως, αυτά, προφανώς, δεν επηρεάζουν την «ποιότητα της δημοκρατίας».
Οσο για κάτι άλλες δημοσκοπήσεις, που δεν έχουν άμεση σχέση με τις εκλογές, αυτές συνεχίζουν ανενόχλητες.
Ετσι, μπορούμε να πληροφορούμαστε κατά καιρούς ότι οι ...πολίτες απαιτούν περισσότερη αστυνόμευση και καταστολή, ότι είναι υπέρ της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ή ότι το μεγαλύτερό τους πρόβλημα είναι οι «λαθρομετανάστες».
Και στη συνέχεια, φυσικά, να ακολουθούν τα ανάλογα νομοθετικά μέτρα. Είπαμε ...δημοκρατία έχουμε.
ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ κανείς! Εχουμε, λέει ...κοινά συμφέροντα σε θέματα Ενέργειας με την Ιταλία! Σαφέστατο το συμπέρασμα από τη συνάντηση Καραμανλή - Μπερλουσκόνι.
Αν εννοούν ότι τόσο οι ιταλικές εταιρείες όσο και οι ελληνικές επιθυμούν να κερδοσκοπήσουν τα μέγιστα από το φυσικό αέριο, τις εναλλακτικές πηγές Ενέργειας και άλλα τέτοια, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία.
Αλλωστε, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση θεωρείται ...εξαιρετική αυτή η αγορά. Εξασφαλισμένες επενδύσεις, σίγουρα κέρδη και, φυσικά, σταθερότατη βάση προς ...εκμετάλλευση.
Γρηγοριάδης Κώστας
Ποια είναι αυτή; Μα, οι ...εργαζόμενοι, που πρέπει να πληρώνουν για αγαθά που δικαιούνται δωρεάν. Είτε είναι Ελληνες, είτε είναι Ιταλοί.
Αδιέξοδα διαβήματα
Γρηγοριάδης Κώστας
Καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα, απλά για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου, είναι τα διαβήματα που πραγματοποιεί η κυβέρνηση προς την τουρκική κυβέρνηση, μετά από τις σχεδόν καθημερινές παραβιάσεις των τουρκικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά στο ανατολικό Αιγαίο. Το μόνο που αποδεικνύουν αυτού του τύπου τα διαβήματα είναι το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγήσει η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στα Ελληνοτουρκικά. Στην πράξη έχουν αποδεχθεί τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών», ενώ έχουν συμμορφωθεί πλήρως με τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ που δεν αναγνωρίζουν σύνορα στο Αιγαίο. Αλλωστε από τη Συμφωνία της Μαδρίτης το 1997, με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ υπό τον Κ. Σημίτη και υπουργό Εξωτερικών τον Θ. Πάγκαλο, ως την αποδοχή του δόγματος της συλλογικής ασφάλειας υπό το ΝΑΤΟ, και στο Αιγαίο και τα σύνορά μας γενικότερα, προχώρησαν στην αποδοχή της νέας δομής του ΝΑΤΟ. Που, μεταξύ άλλων, προβλέπει Τούρκο διοικητή στο στρατηγείο της επιθετικής Συμμαχίας, στη Λάρισα. Η συμπεριφορά αυτή των ελληνικών κυβερνήσεων έχει δημιουργήσει «τετελεσμένα», καθώς οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και των άλλων χωρών της ΕΕ θεωρούν τις τουρκικές προκλήσεις και τις γκρίζες ζώνες ως «διμερές θέμα» και παραπέμπουν σε διάλογο μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, αλλά οι «διάλογοι» διεξάγονται εντός ΝΑΤΟικών και ευρωατλαντικών πλαισίων. Ταυτόχρονα να θυμίσουμε ότι τα διαβόητα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» που είχαν αποφασίσει οι δύο κυβερνήσεις, ελληνική και τουρκική, περιελάμβαναν κοινούς στρατιωτικούς σχηματισμούς στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Ετσι θεωρούν το Αιγαίο ΝΑΤΟική θάλασσα οι ΝΑΤΟικοί. Σε κάθε περίπτωση οι λαοί πρέπει να έχουν καθαρό ότι η ειρήνη και η φιλία μεταξύ των δύο χωρών δεν πρόκειται να γίνει πράξη όσο οι ελληνοτουρκικές σχέσεις παραμένουν εγκλωβισμένες στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και επιδιώξεις στην ευρύτερη περιοχή.
Θέλουν τη νεολαία με το κεφάλι σκυμμένο
Δυο ειδήσεις καθόλου άσχετες η μια από την άλλη κυκλοφορούν αυτές τις μέρες σχετικά με τις νεολαίες των δυο εταίρων του δικομματισμού. Η μια έχει να κάνει με τις εξελίξεις στην ΟΝΝΕΔ, μετά την εκλογή του προέδρου της στη θέση του ευρωβουλευτή. Ο ίδιος και οι πάτρωνές του στο κόμμα επιδιώκουν να διατηρήσει ο εκλεκτός τους και τη θέση του προέδρου της ΟΝΝΕΔ, ζητώντας προφανώς να κρατήσουν ή και να ενισχύσουν τη θέση τους στο πεδίο του εσωκομματικού ανταγωνισμού που εκ των πραγμάτων χαρακτηρίζει τα αστικά κόμματα. Με στόχο τη διατήρηση της καρέκλας, η «τάση» του προέδρου της ΟΝΝΕΔ επιχειρεί να στήσει κρυφά κάλπες για να διατηρήσει τους ενδοπαραταξιακούς συσχετισμούς, προκαλώντας την οργή των εσωκομματικών αντιπάλων, αψιμαχίες και χειροδικίες ομόαιμων πάνω από τις κάλπες. Η άλλη είδηση έχει να κάνει με τη Φιλοσοφική Σχολή της Θεσσαλονίκης και το «κύκλωμα» ΠΑΣΠ - ΔΑΠ που επέβαλε τους επιτυχόντες στα μεταπτυχιακά προγράμματα της Σχολής. Δηλαδή, τα ονόματα των υποψηφίων για τα οποία οι παρατάξεις του δικομματισμού εκδήλωναν ενδιαφέρον με ραβασάκια προς τις αρμόδιες επιτροπές, ήταν αυτά που τελικά γίνονταν δεκτά στα μεταπτυχιακά. Αυτή είναι η συνείδηση που καλλιεργούν και θέλουν να περάσουν στη νεολαία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μέσω και των οργανώσεών τους. Τη συνείδηση του κυνηγητού της καρέκλας, της ρεμούλας, του βίσματος, του συμβιβασμένου και καιροσκοπικού συνδικαλισμού, των μαχαιρωμάτων, το «ο καθένας για την πάρτη του». Θέλουν τη νεολαία συμβιβασμένη, ηττημένη, εύκολα χειραγωγούμενη ώστε αύριο να αναπαράγει την ίδια συμπεριφορά στο χώρο δουλειάς, απέναντι στον εργοδότη και τα συμφέροντά του. Αυτό ακριβώς είναι το πρώτο μάθημα στις νεολαιίστικές οργανώσεις τους. Με την ίδια ακριβώς τακτική κατεβαίνουν και στις φοιτητικές εκλογές, για τα αποτελέσματα των οποίων κραυγάζουν μετά τα κόμματά τους. Γιατί όπως λέει και ο λαός μας, «κατά μάνα κατά κύρη κατά γιο και θυγατέρα»...
Σε λάθος...
Σε λάθος ενημέρωση απέδωσε η εργοδοσία της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ) την ενέργειά της να καλέσει εργαζόμενο, που έχει την ειδικότητα χημικού, και να τον ενημερώσει ότι δεν μπορεί να μιλήσει σε εκδήλωση που πραγματοποίησε την προηγούμενη Τετάρτη η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» (ΝΑΣ) του Νομού Εύβοιας. Στην ομιλία του ο εργαζόμενος θα αναφερόταν στο εξασθενές χρώμιο, που ανιχνεύθηκε σε γεώτρηση του Δήμου Νέας Αρτάκης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΑΒ, σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα στοιχεία του ΥΠΕΧΩΔΕ, φέρεται να είναι ένας από τους υπαίτιους για τη ρύπανση του Ασωπού ποταμού, στα Οινόφυτα Βοιωτίας.
Τις επόμενες δύο μέρες πραγματοποιήθηκαν παραστάσεις διαμαρτυρίας από στελέχη το ΠΑΜΕ στην εργοδοσία. Ο αρχικός της ισχυρισμός είναι ότι νόμιζε πως ο εργαζόμενος θα μιλούσε ως εκπρόσωπος της εταιρείας. Οταν τα στελέχη του ΠΑΜΕ απάντησαν ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε η εργοδοσία δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι έτσι την είχαν ενημερώσει...
Ας ελπίσουμε ότι όντως ήταν μια τέτοια «παρανόηση» όπως το δικαιολογεί η ΕΑΒ και δεν πρόκειται για άλλου είδους σκοπιμότητες...
Η ανεργία καλπάζει
Ακόμα και η επίσημη Στατιστική δεν μπορεί να κρύψει τις εφιαλτικές διαστάσεις που παίρνει η ανεργία, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που υπηρετεί τη μεγιστοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους με κάθε τρόπο. Τα χτεσινά στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας καταγράφουν την ανεργία να έχει φτάσει στο 9,4% τον Απρίλη του 2009 (από 7,7% τον Απρίλη του 2008), με τον αριθμό των ανέργων να αυξάνεται πάνω από 20%. Μέσα σε δώδεκα μήνες, οι άνεργοι έφτασαν τους 466.878 από 380.775. Ενδεικτικό, επίσης, στοιχείο είναι ότι η ανεργία «τσακίζει κόκαλα» στους νέους (ποσοστό 25,2% στις ηλικίες 15-24) και στις γυναίκες (13,3%). Ενώ μεγάλη αύξηση παρουσίασε το ποσοστό ανεργίας στους εργαζόμενους ηλικίας 45-54 ετών (7% από 4,1%).
Τα επίσημα στοιχεία αποτελούν μόνον ένα μέρος της πραγματικότητας. Η οποία είναι πολύ χειρότερη και επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η κυβέρνηση της ΝΔ διαδέχτηκε άξια την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο ρόλο του πολιτικού εκπροσώπου των καπιταλιστών. Δεν περνάει μέρα, που να μην κόβει, ράβει και υλοποιεί, βασιζόμενη στους νόμους όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, μέτρα ενίσχυσης με κάθε τρόπο των επιχειρηματιών. Παχυλές επιδοτήσεις σε ξενοδόχους, εφοπλιστές, τραπεζίτες. Φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις. Μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης. Απαλλαγή των εργοδοτών από ασφαλιστικές εισφορές, μέσω διαφόρων προγραμμάτων, όπως το «μια αρχή μια ευκαιρία». Λήψη μέτρων για τη στήριξη και ενίσχυση της εκ περιτροπής απασχόλησης και πολλά ακόμα. Ολα αυτά τα μέτρα, που σήμερα προωθούνται και ενισχύονται στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, αποτελούν συνέχεια των πολιτικών που εφαρμόζονται όλα τα προηγούμενα χρόνια. Στόχος τους είναι να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα.
Ακόμα και τη στιγμή που η αλματώδης αύξηση της ανεργίας δεν μπορεί να κουκουλωθεί ούτε από τα επίσημα στοιχεία, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «ανησυχεί» για την κοινωνική συνοχή. Ο,τι ακριβώς ανησυχεί και το κεφάλαιο. Ανησυχούν για την όξυνση της ταξικής πάλης οι εργατοπατέρες. Αυτή η ανησυχία της επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά το ρόλο της. Την προσπάθειά της να αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους, να τους εγκλωβίζει στη λογική του κοινωνικοεταιρισμού και της διαχείρισης. Με στόχο να αμβλύνει τις αντιδράσεις τους. Αποκαλυπτική και ενισχυτική είναι και η στάση της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΝ). Περισσεύουν οι διαπιστώσεις της για τα προβλήματα των εργαζομένων, την αύξηση της ανεργίας, της εκ περιτροπής απασχόλησης, κλπ. Αλλά δε λέει κουβέντα για τις αιτίες. Φτάνει, μάλιστα, να προτείνει ως μέτρο αντιμετώπισης της ανεργίας την απαγόρευση των απολύσεων σε κερδοφόρες επιχειρήσεις. «Νομιμοποιώντας», έτσι, τις απολύσεις σε όσες επιχειρήσεις εμφανίζονται δήθεν ως προβληματικές.
Η σημερινή κυβέρνηση και όσοι σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο υπερασπίζονται την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου προσπαθούν να συγκαλύψουν ότι ο καπιταλισμός γεννά και θρέφει την ανεργία. Ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να λύσουν το πρόβλημα. Δε χωρά καμία αυταπάτη. Αυτή η πολιτική δεν περιορίζει την ανεργία, αλλά περιορίζει δραστικά τα δικαιώματα των εργαζομένων. Για τους εργαζόμενους, η λύση είναι μια: Καταδίκη αυτής της πολιτικής και των εκφραστών της. Συσπείρωση με τις ταξικές δυνάμεις για την ανατροπή της.
Feeds
