Την πρώτη του επίσκεψη στο Ιράκ, ως αντιπρόεδρος, αλλά και ως υπεύθυνος για την επίβλεψη της «αποχώρησης» των κατοχικών στρατευμάτων από το κέντρο των πόλεων και την παράλληλη «επίτευξη πολιτικής προόδου» μέχρι την ολοκλήρωση της «απόσυρσης» στα τέλη του 2011 πραγματοποιεί ο Τζο Μπάιντεν, που έχει σειρά συναντήσεων με την ιρακινή ηγεσία. Οι συνομιλητές του, τόσο ο πρωθυπουργός Νούρι αλ Μάλικι όσο και ο Πρόεδρος Ταλαμπανί, εμφανίστηκαν αισιόδοξοι ότι οι ιρακινές δυνάμεις μπορούν να διασφαλίσουν την ηρεμία και έχρισαν, μάλιστα, την 30ή Ιουνίου, οπότε και αποσύρθηκαν οι Αμερικανοί στρατιώτες από τις πόλεις, ως «ημέρα ανεξαρτησίας» της χώρας.

Οι τιμητές της ιρακινής ...«εθνικής ανεξαρτησίας» παραβλέπουν να αναφέρουν στις διθυραμβικές τους δηλώσεις ότι δεν έχουν ξεκαθαρίσει το καθεστώς της περαιτέρω παραμονής των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ. Ενα καθεστώς που θα κυμαίνεται από εκτέλεση στρατιωτικών επιχειρήσεων με «ειδοποίηση και έγκριση» της ιρακινής κυβέρνησης, από εναέρια «κάλυψη» του ιρακινού στρατού που δεν έχει αεροπορία, μέχρι την εκπαίδευση των ιρακινών δυνάμεων αλλά και τον εξοπλισμό τους. Και όλα αυτά, ενώ θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι «ένας αριθμός Αμερικανών στρατιωτών» θα παραμείνει μέσα σε βάσεις, που εντελώς τυχαία, βρίσκονται κοντά σε πλούσιες, ενεργειακά, περιοχές, και πέραν του 2011. Αυτή είναι η «ανεξαρτησία» που στηρίζουν οι δοσιλογικές δυνάμεις, οι οποίες στηρίζονται στους ιμπεριαλιστές.