Μελέτη από την Τράπεζα της Ελλάδας στη βάση ακραίων σεναρίων. Αυγαταίνουν τα δάνεια των νοικοκυριών που βγαίνουν στο «κόκκινο», όπως και οι κατασχέσεις
Οπως συμπεραίνουν, τα «θεμελιώδη μεγέθη του ελληνικού τραπεζικού τομέα παραμένουν κατά βάση υγιή και εξακολουθούν να παρέχουν ικανοποιητικό περιθώριο για την κάλυψη των κινδύνων και τη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας». Και βέβαια οι παράπλευρες απώλειες της καπιταλιστικής κρίσης δεν βρίσκονται στην πλευρά του τραπεζικού κεφαλαίου αλλά στην πελατεία τους, τα καταχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και τους μικροεπαγγελματίες, που πλέον βρίσκονται αντιμέτωπα με πρόσθετες δυσκολίες προκειμένου να αποπληρώσουν τις δόσεις τους.
Τα «κόκκινα» δάνεια - σε καθυστέρηση από τρεις μήνες και πάνω - στο σύνολο των δανείων έφτασαν στο Α' τρίμηνο του 2009 σε 6% (από 5% το 2008 και 4,5% το 2007). Σε αυτό το πλαίσιο τα στεγαστικά δάνεια των νοικοκυριών που έχουν βγει στο «κόκκινο» φτάνουν σε 8,2% του συνολικού δανεισμού (από 6% το 2007) και τα στεγαστικά στο 5,3% από 3,6% το 2007. Οι τράπεζες έχοντας δεμένο το... γάιδαρο προχώρησαν το 2008 σε 3.539 κατασχέσεις σπιτιών (αύξηση 31,8% σε σύγκριση με το 2007). Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας η εξέλιξη «επιβάλλει αυξημένη επαγρύπνηση». Είναι φανερό ότι αυτό που τους κόφτει είναι η διασφάλιση των συμφερόντων του τραπεζικού κεφαλαίου και των μεγαλομετόχων. Γεγονός είναι πως η μάζα του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου που ήδη έχουν αποσπάσει είναι τόσο μεγάλη, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίζουν συστημικούς κινδύνους ακόμη και στο ενδεχόμενο μεγαλύτερων δυσκολιών των νοικοκυριών και μέσα σε συνθήκες ακόμη μεγαλύτερης επιδείνωσης της καπιταλιστικής κρίσης.
Με βάση τις «υποθετικές παραδοχές» και τα μοντέλα (κρας τεστ) του ΔΝΤ - σωρευτική μείωση του ΑΕΠ 3% στην ερχόμενη 2ετία, αύξηση της επίσημης ανεργίας κατά 4 ακόμη ποσοστιαίες μονάδες και αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων επίσης κατά 4 μονάδες - ακόμη δηλαδή και σε συνθήκες απότομης εξάπλωσης της κρίσης, ακόμη και έτσι, η Τράπεζα της Ελλάδας συμπεραίνει πως ο «ελληνικός τραπεζικός τομέας ως σύνολο έχει τη δυνατότητα να αντεπεξέλθει ακόμη και σε ακραίες διαταράξεις, όπως αυτές των υποθετικών σεναρίων», επισημαίνοντας πως «δε θα δημιουργούσε συστημικό κίνδυνο, δηλαδή δε θα κλόνιζε το συνολικό χρηματοπιστωτικό σύστημα»! Η ευρωστία του τραπεζικού κεφαλαίου προκύπτει και από ακραία σενάρια για το ύψος της ρευστότητας, ακόμη με την απόσυρση του 10% των καταθέσεων.