Τα «φθηνά» επικοινωνιακά «τρικ» της κυβέρνησης, με τον πρωθυπουργό, Κ. Καραμανλή, να τοποθετεί, στη διάρκεια των εγκαινίων, ένα κάνθαρο κρασιού, όπως έκαναν οι αρχαίοι Ελληνες, όταν θεμελίωναν τα σπίτια τους, για να «ξορκίσουν» το «κακό», απλώς υπογραμμίζουν τον κυνισμό μιας πολιτικής που εκλαμβάνει ακόμη και τα αριστουργήματα του Ιερού Βράχου ως «κράχτες» για τα εστιατόρια του μουσείου. Διότι η πραγματικότητα, από την επομένη κιόλας των εγκαινίων, είναι ότι το ΝΜΑ εξακολουθεί να μην έχει εργαστήρια συντήρησης αρχαιοτήτων (σ.σ. τι να τα κάνει... αρκεί που έχει εστιατόρια...) με τους συντηρητές του να εξακολουθούν να «βράζουν» σε μια λυόμενη αποθήκη 20 τ.μ., χωρίς καν να ξέρουν αν θα «χωρέσουν» ...στο «εθνικό όραμα». Τίποτα, όμως, από τα παραπάνω δεν εμπόδισε τον πρωθυπουργό να πει: «Εάν η Ακρόπολη του Περικλή ήταν ένας ύμνος στο Κάλλος, την Αρμονία και την Ελευθερία, το σύγχρονο Μουσείο της Ακρόπολης γίνεται σήμερα κιβωτός όλων των ιδεών που συμβολίζει, από τα πανάρχαια χρόνια, ο Παρθενώνας»..!

Και, βέβαια, τίποτα δεν μπορεί να καλύψει τους κούφιους και επικίνδυνους, τελικά, κυβερνητικούς «λεονταρισμούς» για την επιστροφή των Γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο, όταν ακόμη και στα εγκαίνια ο υπουργός Πολιτισμού, Α. Σαμαράς, επανέλαβε ότι... «μπορούμε να συνεργαστούμε ειλικρινά με το Βρετανικό Μουσείο. Μπορούμε να αναπληρώσουμε το κενό που θα τους προκύψει, με δανεισμό από την Ελλάδα εναλλασσόμενων εκθέσεων από σπουδαία δείγματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης»!