Για τη μάχη των ευρωεκλογών, το πρόγραμμα του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας αλλά και γενικότερα, τις επιπτώσεις της πολιτικής της ΕΕ στους εργαζόμενους μίλησε στον «Ριζοσπάστη» ο ΓΓ του Κόμματος Καρμέλο Σουάρες Καμπρέσα, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα, για να παραβρεθεί και να μιλήσει στην παρουσίαση της κοινής Διακήρυξης των 21 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων χωρών της ΕΕ ενόψει των ευρωεκλογών.

-- Πείτε μας δύο λόγια για το πώς εξελίσσεται η μάχη των ευρωεκλογών στη χώρα σας.

«Είναι αλήθεια ότι η προεκλογική εκστρατεία που ξεκίνησε στην Ισπανία, σε ό,τι αφορά την παραδοσιακή Δεξιά του Λαϊκού Κόμματος και τη σοσιαλδημοκρατία, εξελίσσεται με αναφορές στην εσωτερική πολιτική κατάσταση και για τη διεκδίκηση της κυβέρνησης στη χώρα. Δεν υπάρχει η πολιτική θέληση να συζητηθούν τα προγράμματά τους σε σχέση με την ΕΕ. Την ίδια στιγμή, το κεφάλαιο, με τους πολιτικούς εκπροσώπους του, εφαρμόζει ακριβώς τις πολιτικές που συναποφασίζονται στην ΕΕ, δηλαδή για παράδειγμα την κατάργηση του 48ωρου με προοπτική τις 65 και πάνω ώρες τη βδομάδα, σε συνδυασμό με την ελαστική απασχόληση. Ωστόσο, μέσα στα πολιτικά και εργατικά λαϊκά στρώματα αρχίζει να συνειδητοποιείται η ταξική ουσία αυτών των πολιτικών, ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της ίδιας της ΕΕ. Η προσπάθεια της ισπανικής αστικής τάξης είναι να κρυφτούν αυτές οι πλευρές, όμως το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων, η μείωση των μισθών, η ανεργία αποκαλύπτουν ακόμα περισσότερο στα μάτια των ανθρώπων την ταξική φύση της ΕΕ.

Ενα ακόμα ζήτημα που δείχνει αυτό το πρόσωπο της ΕΕ είναι οι στρατιωτικές επεμβάσεις. Στην Ισπανία υπάρχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία γι' αυτό το θέμα, που έρχεται από την παράδοση των αγώνων της δεκαετίας του '80 και την πάλη ενάντια στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ. Αυτήν την περίοδο, εκφράζεται μια έντονη αντίδραση για τη συμμετοχή στρατιωτικών δυνάμεων χωρών - μελών της ΕΕ στις επεμβάσεις του ιμπεριαλισμού στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Λίβανο, στο Κονγκό, στην υποστήριξη του πραξικοπήματος στην Αϊτή, όπου συμμετείχαν στρατιωτικές δυνάμεις της Ισπανίας. Πρόσφατα, μάλιστα, αυτό που συμβαίνει στη Σομαλία - δηλαδή μια επέμβαση στην ακεραιότητα της χώρας - είναι η προσπάθεια της καταλήστευσης των φυσικών πόρων, όπως για παράδειγμα των αλιευμάτων. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ισπανικός στόλος προστατεύει τις μεγάλες αλιευτικές επιχειρήσεις της Χώρας των Βάσκων για να εκμεταλλεύονται την περιοχή. Αυτή είναι άλλη μια πλευρά που αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν οι εργαζόμενοι της χώρας. Και καταλαβαίνουν τι σημαίνει ΕΕ.

Στην Ισπανία, υπάρχει μεγάλη ευαισθησία στο ζήτημα του πολέμου. Οι κινητοποιήσεις ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ ήταν μεγαλειώδεις και ο πρωθυπουργός Θαπατέρο νίκησε στις εκλογές, υποσχόμενος ότι θα αποσύρει το στρατό από το Ιράκ. Ωστόσο, σήμερα αυτή η κυβέρνηση της σοσιαλδημοκρατίας είναι η κυβέρνηση που έχει περισσότερες στρατιωτικές μονάδες στο εξωτερικό».

-- Το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας με τι πρόγραμμα, με τι θέσεις κατεβαίνει σε αυτήν τη μάχη των ευρωεκλογών;

«Απέναντι σε όλα αυτά, οι κομμουνιστές προχωράμε στην εκλογική μάχη με μια ξεκάθαρη λογική αντίθεσης στην ΕΕ, αποκαλύπτοντας τον ταξικό της χαρακτήρα, καταγγέλλοντας τις συγκεκριμένες πολιτικές που εφαρμόζονται όπως η Συνθήκη της Λισαβόνας, το χτύπημα των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων υπηρεσιών.

Σε αυτήν την προσπάθεια υπάρχει και μια έντονη διαπάλη με το ρεφορμισμό, τις δυνάμεις που είναι στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που στην περίπτωσή μας βρίσκονται στην Ενωμένη Αριστερά που προσπαθεί να μεταδώσει το μήνυμα ότι η ΕΕ μπορεί να μεταρρυθμιστεί και το μόνο που της λείπει είναι ο λεγόμενος "κοινωνικός πυλώνας" (δηλαδή η κοινωνική πολιτική), ότι δηλαδή μπορεί να υπάρξει "κοινωνική ΕΕ". Αυτή είναι μια διαπάλη που έχει μεγάλη σημασία. Θεωρούμε σημαντική τη συμβολή της παρέμβασης που κάνουν οι επαναστατικές δυνάμεις, τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα, που προωθούμε μια συμφωνία συντονισμού, εκφράζοντας δημόσια την πολιτική μας βούληση, ενέργεια που γίνεται και πρακτικά με την κοινή Διακήρυξη που υπογράφουν 21 Κομμουνιστικά Κόμματα της Ευρώπης. Θεωρούμε ότι αυτό το βήμα θα έχει μια καθοριστική συμβολή στο κομμουνιστικό κίνημα και εμείς ως Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας, με την υπογραφή μας και εκπροσωπώντας την Ισπανία, θα συνεισφέρουμε. Σημαντικό επίσης είναι ότι το Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα, που υπογράφει και αυτό τη Διακήρυξη, αποφάσισε να εγκαταλείψει το ΚΕΑ.

Μέσα από τη μάχη που δίνουμε, θέλουμε να πετύχουμε ανάπτυξη των δυνάμεων του κόμματός μας. Αυτό θα αποτελέσει μια πρόοδο για την ισπανική εργατική τάξη και ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες κρίσης η εργατική τάξη θα μπορεί από καλύτερες θέσεις να συνεχίσει την πάλη της. Μια πάλη ενάντια στη βάρβαρη εκμετάλλευση που υφίσταται, που σήμερα συμπληρώνεται από μαζικές απολύσεις που έχουν οδηγήσει σε πάνω από 4 εκατομμύρια άνεργους, δηλαδή το 17,5% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, με την ανεργία να έχει φτάσει στο 25% σε περιοχές που έχουν χτυπηθεί περισσότερο όπως η Ανδαλουσία, η Αστούριας και τα Κανάρια Νησιά. Οι προβλέψεις μιλάνε για 20% του συνολικού πληθυσμού έως το τέλος του χρόνου».

-- Αυτή η σκληρή πραγματικότητα για τους εργαζόμενους, μπορεί όμως να οδηγήσει και σε συντηρητισμό; Πώς αντιπαλεύετε αυτήν την κατάσταση;

«Σίγουρα υπάρχει μια μεγάλη δυσκολία, όταν οι εργαζόμενοι είναι σε οριακό σημείο. Γι' αυτό, η στρατηγική του Κόμματός μας είναι προσανατολισμένη στη στήριξη των εργατών που αντιστέκονται, στην οργάνωση στους τόπους δουλειάς. Το κόμμα συμμετέχει δραστήρια και ενάντια στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως είναι και οι Εργατικές Επιτροπές, που κινούνται στη λογική της συναίνεσης με την εργοδοσία. Φυσικά, μέσα σε αυτές τις οργανώσεις υπάρχουν και εργαζόμενοι με ταξικό κριτήριο και αυτό που προβάλλουμε εμείς είναι ότι πρέπει να μπουν στην πάλη, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους χωρίς να δεχτούν καμία θυσία για την έξοδο από την κρίση, γιατί σε διαφορετική περίπτωση αυτό που ετοιμάζεται είναι η σύγχρονη σκλαβιά.

Γιατί, αν η εργατική τάξη δεν αντισταθεί τώρα, το μέλλον θα είναι χειρότερο. Θα περάσει η προσπάθεια να καταργηθούν πλήρως οι συλλογικές συμβάσεις, η απελευθέρωση των απολύσεων. Και ήδη πρέπει να πούμε ότι στην Ισπανία - σε σχέση με πέρσι - υπάρχει μια αισθητή μείωση μισθών της τάξης των 20% - 30%. Εχουν περικοπεί τα επιδόματα, την ίδια στιγμή που ενισχύονται οι τράπεζες για να βγάζουν στο σφυρί υποθηκευμένα σπίτια 59.000 οικογενειών που δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα δάνειά τους. Είναι και αυτό άλλη μια μορφή εκμετάλλευσης του μόχθου της εργατικής τάξης, που μετά από θυσίες μιας ζωής θέλησε να έχει μια στέγη. Επιπλέον, πρέπει να αναφερθεί ότι ένας σημαντικός αριθμός απολυμένων δεν παίρνει ούτε καν αποζημίωση και εξαναγκάζεται να βγει στο επίδομα ανεργίας που δεν καλύπτει ούτε τις βασικές ανάγκες. Μιλάμε για χιλιάδες και χιλιάδες απολυμένους.

Ετσι, εμείς λέμε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά μόνο η πάλη των εργαζομένων, μέσα από την πλατιά ταξική ενότητα και την προβολή του άλλου δρόμου ανάπτυξης. Εκεί, στους τόπους δουλειάς που αναπτύσσονται οι μεγαλύτερες αντιστάσεις, οι εργάτες συνειδητοποιούνται ταξικά και έτσι μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα τάση. Την Πρωτομαγιά αυτό εκφράστηκε με ενωτικές ταξικές συγκεντρώσεις, τις μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων. Γίνεται κάθε μέρα πιο κατανοητό ότι μέσα από την ενότητα υπάρχει αποτέλεσμα. Η βελτίωση της ζωής έρχεται με τη συλλογική πάλη.

Σε αυτές τις ευρωεκλογές λέμε στους εργάτες ότι η αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών της ΕΕ που συναποφασίζουν μαζί με τις ισπανικές κυβερνήσεις και τις δυνάμεις που στηρίζουν με τον έναν ή άλλον τρόπο τον ευρωμονόδρομο. Γι' αυτό, η στάση τους πρέπει να είναι ενάντια σε αυτήν την πολιτική. Σε αυτήν την κατεύθυνση τους καλούμε να ψηφίσουν και να ξεπεράσουν τα ιδεολογήματα ότι οι εκλογές δεν έχουν σημασία (ήδη στην Ισπανία μιλάνε για τάση αποχής της τάξης του 60%). Εμείς τους καλούμε να στείλουν μήνυμα καταδίκης της ΕΕ, γιατί από τις πολιτικές εξαρτάται το μέλλον τους. Να μπορέσουμε να βάλουμε εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική».

-- Επομένως, ως κομμουνιστές πάμε στις κάλπες με επαναστατική αισιοδοξία;

«Φυσικά. Θεωρούμε τις εκλογές ως άλλη μια μάχη για να φτάσουμε την πολιτική μας σε ακόμα περισσότερο κόσμο, μια ακόμα προσπάθεια να συνειδητοποιηθούν ταξικά νέες δυνάμεις στην πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και το κεφάλαιο και είμαστε αισιόδοξοι ότι θα έχουμε ενίσχυση των δυνάμεών μας. Το κόμμα έχει αναπτύξει σημαντική δράση και αυτό θα εκφραστεί στην κατεύθυνση της απόρριψης της ΕΕ και εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης θέλουμε να ανοίξουμε τη μοναδική διέξοδο για όλους τους λαούς: τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική».