Την ισχυροποίηση και θωράκιση του ευρωενωσιακού οικοδομήματος ώστε να στηριχθούν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να αντεπεξέλθουν στον παγκόσμιο «ανταγωνισμό», με πυξίδα την αντιδραστική και αντεργατική «στρατηγική της Λισαβόνας», θέτουν ως βασική προτεραιότητα της πολιτικής τους τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.

Αυτό αναδείχτηκε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο κατά τη διάρκεια του χτεσινού «συμποσίου» που διοργάνωσε το συγκρότημα Λαμπράκη με τίτλο: «Η σοσιαλδημοκρατία και οι προκλήσεις του μέλλοντος. Ποιο θα είναι το προοδευτικό μοντέλο για την Ευρώπη;».

Κεντρικός ομιλητής του «συμποσίου» ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και της «σοσιαλιστικής διεθνούς», Γ. Παπανδρέου, και στην εκδήλωση παραβρέθηκε και μίλησε όλο το «αφάν γκατέ» της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, που με τις πολιτικές που εφάρμοσε έβαλε τις βάσεις για την ισχυροποίηση της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και υπέγραψε τις συνθήκες για την άγρια επίθεση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων εναντίον των εργαζομένων. Ο Γ. Παπανδρέου δε δίστασε και χτες να αναφωνήσει το σύνθημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», έχοντας για ακροατήριο τους σοσιαλδημοκράτες, που έχοντας τη συντριπτική πλειοψηφία στην ΕΕ συμμετείχαν στη δολοφονία του λαού της Γιουγκοσλαβίας και στο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων των λαών της Ευρώπης. Ολοι αυτοί που έβαψαν τα χέρια τους με αίμα και έβαλαν την υπογραφή τους κάτω από τη «Λευκή Βίβλο», τη «Στρατηγική της Λισαβόνας», τους «τρομονόμους» και πλήθος αντιδραστικών νομοθετημάτων, χτες συγκεντρώθηκαν στην Αθήνα για να υποσχεθούν ότι θα ...«εξανθρωπίσουν την παγκοσμιοποίηση»(!) και θα «προχωρήσουν σε δίκαια αναδιανομή του πλούτου»!

Ο Γ. Παπανδρέου αφού έσπευσε να αποδώσει την κρίση του καπιταλισμού στη «νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση» στη συνέχεια υποσχέθηκε ότι το σύνθημα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας για τις επερχόμενες εκλογές είναι «πρώτα ο πολίτης». Ο ίδιος, όπως και οι οικονομολόγοι που χτες επιστράτευσαν οι σοσιαλδημοκράτες για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς τους, υποστήριξε ότι οφείλεται στις διεφθαρμένες πρακτικές των τραπεζών, των «λόμπι» και των «πολυεθνικών που διαφθείρουν», σε μια προσπάθεια να αθωώσει και το εκμεταλλευτικό σύστημα και τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.

Η «διαφορετική πολιτική» που υποσχέθηκε αρχίζει και τελειώνει στον «έλεγχο της αγοράς» που θα επιτευχθεί, όπως ισχυρίστηκε, «μέσα από παγκόσμια μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος»... Στο ίδιο πλαίσιο δε δίστασε να υποσχεθεί μια αγορά που δήθεν θα «είναι στις υπηρεσίες του πολίτη». Ο Γ. Παπανδρέου ανέφερε ότι στόχος της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας είναι η θέσπιση ενός «συμπληρωματικού συμφώνου με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ», που, όπως ισχυρίστηκε, θα προστατεύσει τα «δικαιώματα στην εργασία»... Χωρίς φυσικά να αμφισβητεί στο ελάχιστο τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ που στηρίζουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, μοίρασε ανέξοδες υποσχέσεις για προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων.

Πίσω από τα φληναφήματά του επιχείρησε να κρύψει ότι στόχοι του ΠΑΣΟΚ και γενικότερα της σοσιαλδημοκρατίας, όπως την περιέγραψαν και πρώην υπουργοί, ανάμεσά τους και η Α. Διαμαντοπούλου, κατά τη διάρκεια συζήτησης για την «απασχόληση» που έγινε στη χτεσινή εκδήλωση, είναι: Η επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας που μετατρέπει τις εργασιακές σχέσεις σε «λάστιχο», προωθώντας την «ευελφάλεια», την «απασχολησιμότητα», τη «διά βίου κατάρτιση και μάθηση», αλλά αυτή τη φορά συγκαλυμμένα, πίσω από το μοντέλο της «πράσινης ανάπτυξης».

Το στίγμα των πολιτικών της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας έδωσε η υποψήφια των Γάλλων «σοσιαλιστών» στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, Ρ. Σεγκολέν, η οποία σημείωσε: «Η κοινωνική πρόοδος περνάει μέσα από την ενίσχυση των επιχειρήσεων»! Η ίδια αποδεικνύοντας ότι η σοσιαλδημοκρατία έχει πρώτιστο στόχο τη χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων και την αποτροπή της ριζοσπαστικοποίησής τους τόνισε: «Πρέπει να συμφιλιώσουμε τον πολίτη με την ΕΕ ώστε να αποτραπούν οι κοινωνικές αντιδράσεις»! Πρέπει, συνέχισε η ίδια, να «εφεύρουμε την Αριστερά» γιατί σήμερα, όπως ομολόγησε, «οι δεξιές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τη δική μας φρασεολογία»... Επιδίωξή μας, σημείωσε η ίδια, πρέπει να είναι ο «κοινωνικός εταιρισμός»... Μια πρόταση που μ' άλλα λόγια αλλά με τον ίδιο στόχο είχε προτάξει και ο Γ. Παπανδρέου λίγο νωρίτερα: «Πρέπει να πετύχουμε τη συμμετοχική παρουσία των εργαζομένων στις επιχειρήσεις»... Να καλλιεργήσουν δηλαδή το μύθο ότι εργαζόμενοι και εργοδότες έχουν κοινά συμφέροντα και κοινές επιδιώξεις, που μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο», τον οποίο ανέφερε και χτες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μπορούν να πετύχουν την «αναδιανομή του πλούτου»!

Τόσο ο Γ. Παπανδρέου όσο και η Σεγκολέν Ρουαγιάλ τάχτηκαν υπέρ της ενίσχυσης των θεσμών της ΕΕ, ζητώντας την επίσπευση της θέσπισης του «ευρωσυντάγματος» και μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, ώστε η Ευρώπη να αποκτήσει «παγκόσμιο ρυθμιστικό ρόλο» (σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ) και «η ΕΕ να ηγηθεί των εξελίξεων» (σύμφωνα με την Ρουαγιάλ), ουσιαστικά δηλαδή να μη μείνει πίσω στις ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες.

Ακολούθησαν οι ομιλίες των πρώην πρωθυπουργών Κ. Σημίτη, Φ. Γκονζάλες της Ισπανίας και Μάσιμο ντ' Αλέμα της Ιταλίας, οι οποίοι μοιράστηκαν τις αντιδραστικές τους ...εμπειρίες από την εφαρμογή μιας σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής και της συμμετοχής τους στις ιμπεριαλιστικές δολοφονικές επεμβάσεις.