Τούτες τις κρίσιμες ώρες θέλουμε να απευθύνουμε ένα καθαρό μήνυμα και προς τους Ελληνοκύπριους, αλλά και τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Είναι αλήθεια ότι η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία είναι ένας οδυνηρός συμβιβασμός στον οποίο έχει προχωρήσει η ελληνοκυπριακή κοινότητα για να αντιμετωπιστεί η διαίρεση της πατρίδας μας, την οποία προκάλεσε το φασιστικό πραξικόπημα της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β` και η τουρκική εισβολή και κατοχή και να αποτραπεί η οριστική διχοτόμηση της Κύπρου.

Είναι καιρός να γίνει κατανοητό ότι επιστροφή στο ενιαίο κράτος, το οποίο στην ουσία του να είναι ένα δεύτερο ελληνικό κράτος, αποτελεί μια καταστροφική ουτοπία. Οι εθνικιστικές και σοβινιστικές αντιλήψεις που προσεγγίζουν τους Τουρκοκύπριους ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, ως ενοχλητικούς παρείσακτους σ' αυτό τον τόπο πρέπει να καταπολεμηθούν και να εκλείψουν. Η Κύπρος είναι πατρίδα και των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι στα πλαίσια μιας διζωνικής και δικοινοτικής ομοσπονδίας θα απολαμβάνουν ως κοινότητα το δικαίωμα της πολιτικής ισότητας, όπως αυτό καθορίζεται σε σειρά ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και σε εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ. Οπως δηλαδή λειτουργεί στο ομοσπονδιακό σύστημα.

Είναι καιρός να γίνει κατανοητό ότι η λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας δε θα είναι μια προσωρινή διευθέτηση η οποία ενδεχόμενα θα ανατραπεί για να προωθηθούν άλλοι στόχοι. Αυτή η προσέγγιση υπήρχε και με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας το 1960 και έγινε πρόξενος δεινών και περιπετειών. Αν διαπράξουμε ξανά το ίδιο λάθος, το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό. Προς τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας στέλνουμε επίσης ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Η κατοχή δε δημιουργεί δίκαιο και τα κατοχικά δεδομένα δεν μπορούν να θεωρούνται πραγματικότητες πάνω στις οποίες θα οικοδομηθεί η λύση.

Είναι πέραν και έξω από κάθε λογική, αλλά και σε πλήρη αντίθεση με το διεθνές δίκαιο να αναμένεται ότι η λεγόμενη ΤΔΒΚ ως ανεξάρτητη και κυρίαρχη τάχα οντότητα θα προέλθει σε συμφωνία με άλλη κυρίαρχη οντότητα στην Κύπρο για να βρεθεί μια ομπρέλα συνύπαρξης και κοινής εκπροσώπησης στην Ευρωπαϊκή Ενωση και διεθνώς. Αυτή η φιλοσοφία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.

Απότοκο της φιλοσοφίας για αναγνώριση των πραγματικοτήτων είναι η ουσιαστική άρνηση του δικαιώματος εθελοντικής επιστροφής και κατοχής περιουσίας των προσφύγων. Οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας καλούνται να κατανοήσουν ότι η διασφάλιση των δικαιωμάτων της μιας κοινότητας και των μελών της ξεχωριστά, που είναι αναγκαία, δε νομιμοποιεί την καταπάτηση των δικαιωμάτων της άλλης κοινότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μελών της. Οπως πρέπει να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, άλλο τόσο πρέπει να διασφαλιστούν τα δικαιώματα και των Ελληνοκυπρίων. Αλλο τόσο πρέπει να διασφαλιστούν και τα δικαιώματα των θρησκευτικών Ομάδων των Μαρωνιτών, των Αρμένηδων και των Λατίνων.

Η νοοτροπία που καλλιεργείται στους Τουρκοκύπριους, την οποία προβάλλουν ακόμα και ξένοι, ότι οι εδαφικές αναπροσαρμογές, αλλά και η ενάσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων κάτω από τουρκοκυπριακή διοίκηση είναι παραχωρήσεις που αν θέλουν τις κάνουν, είναι και απαράδεκτη και επικίνδυνη. Τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων δεν είναι δώρο το οποίο θα κάμουν οι Ελληνοκύπριοι στους Τουρκοκύπριους ή οι Τουρκοκύπριοι στους Ελληνοκύπριους. Τα ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων, των εγκλωβισμένων, γενικά όσων υποφέρουν και στις δυο κοινότητες, τα παραβιάζει κατάφωρα η κατοχή και πρέπει χωρίς άλλο να αποκατασταθούν και να γίνονται σεβαστά, αν θέλουμε να κτίσουμε ένα πραγματικά ειρηνικό και ευτυχισμένο μέλλον για το λαό μας στο σύνολό του. Συνεπώς τόσον οι Ελληνοκύπριοι, όσο και οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο συμβιβασμός που θα μας επιτρέψει να ζήσουμε μαζί και να προοδεύσουμε στην κοινή μας πατρίδα ακούει στο όνομα διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου. Οποιαδήποτε άλλη λύση που παραπέμπει είτε σε επιστροφή σε ενιαίο κράτος, είτε σε οποιαδήποτε μορφή διχοτόμησης θα είναι καταστροφική για την πατρίδα και για το λαό μας στο σύνολό του.