ΑΝ ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ τα όρια φιλολαϊκότητας της κυβέρνησης, ομολογουμένως ...δεν εντυπωσιαστήκαμε. Μάλλον για να εκνευρίζεται κανείς κάνουν...

Επέλεξε την Πρωτομαγιά για να ανακοινώσει μια πενιχρή αύξηση στο επίδομα ανεργίας και εκπτώσεις στα εισιτήρια για λεωφορεία και Μετρό σε κάποιες κατηγορίες (ενώ συνολικά έχουν ακριβύνει).

Ακόμη και οι Ισπανοί κατακτητές, που έδιναν χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς όταν εποικούσαν την Αμερική, είχαν μεγαλύτερη φαντασία και γενναιοδωρία.

Να υποθέσουμε ότι αυτή είναι η «θωράκιση του κοινωνικού μοντέλου της Ευρωπαϊκής Ενωσης», που ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ανά την Ευρώπη;

Πολύ ωραίο «μοντέλο». Θαυμάσιο! Ιδίως όταν συνδυάζεται με καμιά 30αριά εκατομμύρια ανέργους και αμέτρητους υποαπασχολούμενους και υποασφαλιζόμενους. Ενα πραγματικό ...«κοινωνικό κράτος»!

Τέτοιο, που οι μόνοι που το υπερασπίζονται είναι οι εργοδότες, οι πολυεθνικές και οι γνωστών απόψεων οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ...

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ του Ατλαντικού, πάντως, έχουμε κατασυγκινηθεί - δεν μπορούμε να το κρύψουμε - από την προσπάθεια του Μπάρακ Ομπάμα να διασώσει την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία «Κράισλερ»...

Ο «προοδευτικός» Πρόεδρος των ΗΠΑ κάνει ό,τι μπορεί. Δάνεια δίνει, μεσολαβεί για συμφωνίες στρατηγικής συνεργασίας, αλλάζει νόμους για να αποφύγει την πτώχευση...

Και γιατί τα κάνει όλα αυτά; Για τις θέσεις εργασίας, φυσικά. Για να έχει δουλειά ο Αμερικανός πολίτης. Τι νομίζατε, δηλαδή; Πως όλα γίνονται για να διασφαλιστούν τα κέρδη μιας πολυεθνικής; Αλίμονο...

Αλλωστε, ο Μπάρακ Ομπάμα έχει εγγυήσεις για τη φιλεργατικότητά του. Ποια καλύτερη εγγύηση από το να διαθέτεις ως θαυμαστή τον ...ίδιο τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, κατά κόσμον Γιώργο Παπανδρέου;