Ισχνή, ασθενική μέχρι και ανύπαρκτη ήταν η παρουσία του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που τον στηρίζουν, στις πόλεις που κατάφεραν να κάνουν συγκεντρώσεις. Οι χιλιάδες εργάτες που απήργησαν και κατέβηκαν στο δρόμο, επέλεξαν συνειδητά να διαδηλώσουν με το ΠΑΜΕ, καταγράφοντας συγκεντρώσεις ασύγκριτα μεγαλύτερες από αυτές της ΓΣΕΕ και των Εργατικών Κέντρων όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις της συναίνεσης. Η επιλογή αυτή της εργατικής τάξης έχει μεγάλη σημασία, αφού δείχνει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο τον εκφυλισμό των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών που συναλλάσσονται με το κεφάλαιο και τα κόμματά του.

Αξίζει να παρατηρήσει κανείς ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, το Ηράκλειο, οι συγκεντρώσεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού ήταν εμφανέστατα άμαζες, με τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και άλλων αριστερίστικων ομάδων να προσπαθούν μάταια να σώσουν την κατάσταση. Γεγονός που επιβεβαιώνει ότι οι οπορτουνιστές και οι όμοροι χώροι, όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο, αποτελούν την πιο αξιόπιστη εφεδρεία, το καλύτερο στήριγμα για τις κάθε λογής πλειοψηφίες που προσπαθούν να βάλουν τους εργάτες στον ντορβά των εργοδοτικών συμφερόντων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις συγκεντρώσεις τους συμμετείχαν ακόμα και εκπρόσωποι της κυβέρνησης, όπως ο Λ. Ζαγορίτης στον Πειραιά. Εκεί βρήκαν χώρο για προεκλογικές εμφανίσεις και μεταξύ τους χαριεντισμούς στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ομού και αντάμα.

Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι τους γύρισαν και χτες την πλάτη δείχνει πως ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι του μόχθου τούς παίρνουν χαμπάρι. Οσο για το περιεχόμενο των συγκεντρώσεων που διοργάνωσε ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, το πράγμα βοά. Αφού κατέληξε με τους βιομήχανους σε 11 κοινά σημεία - φωτιά για τους εργαζόμενους, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έσπευσε να επικυρώσει τις άθλιες συνδιαλλαγές της με τους βιομήχανους. Γι' αυτό στο πλαίσιο της χτεσινής συγκέντρωσης στην Αθήνα, όπως και στο εξώδικο της πρωτομαγιάτικης απεργίας, πέρασε αυτούσιο το πλαίσιο που συναποφάσισε με τους εργοδότες, μετατρέποντάς το σε πλαίσιο «διεκδίκησης» της απεργίας της 1ης Μάη, καλώντας τους εργάτες να το υπερασπιστούν!

Τι περιλαμβάνει το πλαίσιο; Ομαδικές απολύσεις με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει σχέδιο κατάρτισης («κοινωνικό σχέδιο»), δημιουργία Ταμείου Αναχρηματοδότησης και Ανάπτυξης για την αδρή πριμοδότηση των μεγαλοεπιχειρήσεων τύπου «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας», «προγράμματα» ανακύκλωσης των ανέργων, κονδύλια των οποίων θα διαχειριστεί και η ΓΣΕΕ, ενεργοποίηση του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, που σημαίνει 0,66 ευρώ ενίσχυση την ημέρα στους στατιστικά φτωχούς, μέτρα για τους μεγαλοξενοδόχους και μεγαλοεργοδότες του τουρισμού για να μην κάνουν δήθεν απολύσεις και άλλα παρόμοια. Αυτός είναι ο δρόμος του εκφυλισμού και της γονυκλισίας στα εργοδοτικά συμφέροντα, στον οποίο η συνδικαλιστική πλειοψηφία προσπαθεί να σύρει το εργατικό κίνημα. Αυτό το πλαίσιο έμειναν να υπερασπίζονται μόνοι τους σχεδόν οι εργατοπατέρες χτες το πρωί, έχοντας από δίπλα τούς - δοκιμασμένους στις δυσκολίες της πλειοψηφίας - οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.