Σύντροφοι δεχτείτε έναν αδελφικό χαιρετισμό στο όνομα του Κόμματος των Κομμουνιστών της Καταλωνίας. Ταυτόχρονα θέλω να ευχαριστήσω το ΚΚΕ για την πρόσκληση σε αυτή τη διεθνή συνδιάσκεψη και να του δώσω τα συγχαρητήριά μου που πήρε την πρωτοβουλία γι' αυτές τις συναντήσεις.

Η κομμουνιστική και μετασχηματιστική αριστερά, αποδεικνύει με αυτές τις ανταλλαγές, ότι μπορεί να μοιράσει τις εμπειρίες της και να προχωρήσει μπροστά στον αγώνα τον καθημερινό σε αυτόν τον κόσμο που πλήττεται από την παγκοσμιοποίηση και την κυριαρχία της Δεξιάς.

Οπως αναφέρεται και στην τελευταία έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, στον Κόσμο υπάρχουν σήμερα 2,6 δισεκατομμύρια άτομα χωρίς πόσιμο νερό, 840.000.000 υποσιτίζονται, 850.000.000 είναι αναλφάβητα, 280.000.000 παιδιά είναι αναγκασμένα να δουλεύουν, 340.000.000 γυναίκες, δε φτάνουν καν τα σαράντα τους χρόνια. Υπάρχουν 12.000.000 πρόσφυγες...

Τα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας αντί να πέφτουν ανεβαίνουν. Οι πολεμικές συγκρούσεις αυξάνονται. Ο κόσμος βρίσκεται πολύ μακριά από το να προχωρεί και να προοδεύει και βρίσκεται σε μία ξεκάθαρη ύφεση. Μια ύφεση στις αλλαγές που έχουν γίνει στις οικονομικές σχέσεις, αλλαγές που δείχνουν την ανάκαμψη πρωτόγονων μορφών εκμετάλλευσης.

Μια ύφεση, λόγω της λεγόμενης τρίτης τεχνολογικής επανάστασης, όπου οι νέες τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται υπέρ των συμφερόντων των κυρίαρχων τάξεων δεν αντιπροσωπεύουν ένα νέο τρόπο, μια νέα μορφή προόδου. Αυτές οι τεχνολογίες κυρίως ενισχύουν και σταθεροποιούν τις καπιταλιστικές οικονομικές σχέσεις ή δημιουργούν νέες μορφές δουλείας και σκλαβιάς που έμοιαζαν ότι έχουν ξεπεραστεί.

Η καθιέρωση μιας στρατιωτικής ηγεμονίας στον κόσμο με την κατοχή των αγορών είναι επίσης βασικοί στόχοι των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Η επίθεση στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη, είναι ξεκάθαρα δείγματα της ιμπεριαλιστικής βίας. Το Κόμμα των Κομμουνιστών της Καταλωνίας πιστεύει ότι η λενινιστική αλληλεγγύη και ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό αποτελούν ένα βασικό στοιχείο οποιασδήποτε μετασχηματιστικής πολιτικής.

Η ιδέα ότι όλη η ευθύνη ανήκει στις δημόσιες εξουσίες, άνοιξε το δρόμο σε πολλές περιπτώσεις, σε μία επικίνδυνη τάση για παθητικότητα στην κοινωνία, σε μία έλλειψη του κριτικού πνεύματος. Σε ένα μεγάλο τμήμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς υπάρχει κάτι σαν έντονος και άκρατος δεσποτισμός. Μια τάση να συνδυάζεται η διαδικασία του κοινωνικού μετασχηματισμού σε αυτό που μπορεί να γίνει από την εξουσία.

Αυτό σημαίνει τη χρήση γραφειοκρατικών και ανώμαλων πρακτικών, όπου κυριαρχεί ό,τι είναι θεσμικό, με αποτέλεσμα να γίνεται αυτό που είναι το πιο σημαντικό. Αυτή η Αριστερά έχει ξεχάσει πια, ότι η οργανωμένη και σταθερή κοινωνική κινητοποίηση είναι ένα αδιάσπαστο στοιχείο του μετασχηματισμού. Πρέπει να θυμόμαστε πάντα, ότι μπορούμε να έχουμε την κυβέρνηση, αλλά να μην έχουμε την εξουσία.

Για να αντιμετωπίσουμε την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού και τα σχέδια με τις συνέπειές τους για τους εργαζόμενους και το σύνολο των λαών του κόσμου, είναι ανάγκη να υπάρχει μια ενιαία Αριστερά, μετασχηματιστική και πλουραλιστική, μια Αριστερά, που στην Ευρώπη θα πρέπει να αντιστέκεται ξεκάθαρα στην οικονομική πολιτική του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ και της Σέγκεν.

Η αλληλέγγυα συνύπαρξη ανάμεσα στους λαούς απαιτεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο, χωρίς κόμπλεξ, όλων των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς και των προοδευτικών τμημάτων του λαού, για να μπορέσουμε να ανακτήσουμε τις εθνικές αξίες, που σήμερα βρίσκονται στα χέρια της Δεξιάς, που τα χρησιμοποιεί με τρόπο αποκλειστικό, ώστε να μπορέσουμε να ανακτήσουμε τον ενωτικό ρόλο και τον πολιτιστικό πλούτο που υπερασπιζόμαστε.

Η Καταλωνία έχει 6.000.000 κατοίκους, βρίσκεται μέσα στα πλαίσια του ισπανικού κράτους, με ιδιαίτερη γλώσσα, πολιτισμό και παραδόσεις. Κυβέρνηση και Κοινοβούλιο δικό της. Σήμερα βρίσκεται στα χέρια της εθνικιστικής Δεξιάς, που συνεργάζεται ενεργά με το Λαϊκό Κόμμα, που κυριαρχεί στην Ισπανία. Η Δεξιά σήμερα κατέχει ηγεμονική θέση στον εκλογικό, οικονομικό και πολιτιστικό τομέα τόσο στην Καταλωνία, όσο και σε όλο το κράτος της Ισπανίας.

Η Γενική Ενωση εργαζομένων, που είναι σήμερα ταξικά συνδικάτα, θέτει ανοιχτά επί τάπητος την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα μέτωπο της Αριστεράς που να είναι πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του Αθνάρ.

Από την ίδρυσή τους το 1936 οι κομμουνιστές στην Καταλονία διατήρησαν την ανεξαρτησία τους απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας. Ταυτόχρονα και τα δύο κόμματα διατηρούν σχέσεις αδελφικές με συνυπευθυνότητα σ' ό,τι αφορά την ισπανική πολιτική.

Οι συνεχείς κρίσεις των κομμουνιστών στην Ισπανία στις δεκαετίες του '80 με τον ευρωκομμουνισμό, και το '90 δημιούργησαν μια απομάκρυνση και μία διασπορά των κομμουνιστών που σήμερα, αυτή τη στιγμή, λύνεται αυτή η κατάσταση παρά τις μεγάλες δυσκολίες που υπάρχουν ακόμα.

Το Κόμμα των Καταλανών κομμουνιστών, η κομμουνιστική οργάνωση με τη μεγαλύτερη σημασία στην Καταλωνία, τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε θεσμικό επίπεδο ήταν και είναι ο κύριος μοχλός της ενωμένης και εναλλακτικής αριστεράς. Είναι ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό κίνημα, εθνικό, καταλανικό και ρεπουμπλικανικό, ομόσπονδο, αντικαπιταλιστικό, διεθνιστικό και αλληλέγγυο, όπου συνυπάρχουν πολιτικές, κοινωνικές δυνάμεις και άτομα σοσιαλιστικού, κομμουνιστικού, απελευθερωτικού προσανατολισμού, ολόκληρης της αριστεράς, της μετασχηματιστικής. Αυτό τουλάχιστον προσπαθούμε.

Το Κόμμα των Καταλανών κομμουνιστών είναι παρών σε διάφορους δημοκρατικούς θεσμούς και σε όλο το κοινωνικό και μαζικό ιστό. Στην Καταλωνία, στο συνδικαλιστικό κίνημα συμμετέχουμε στις Κομισιόν εσομπρέρας που έχουμε την πλειοψηφία σε διάφορες περιοχές και σε κλάδους παραγωγής.

Η Ενωμένη και Εναλλακτική Αριστερά, που είναι ένας σχηματισμός κυρίαρχος πολιτικός και νομικός αγωνίζεται για μια σοσιαλιστική κοινωνία πιο δίκαιη, για μία ριζοσπαστική και συμμετοχική δημοκρατία σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Η Ενωμένη και Εναλλακτική Αριστερά έχει την ίδια ευθύνη μαζί με την Ενωμένη Αριστερά σε επίπεδο Ισπανίας και Ευρώπης σ' ό,τι αφορά την Καταλωνία.

Τόσο η Ενωμένη Αριστερά, όσο και το Κόμμα των Καταλανών Κομμουνιστών σαν ένα τμήμα της μετασχηματιστικής Αριστεράς οργανωμένης ή όχι πρέπει να συμβάλλουμε στην ενιαία δράση των πολιτικών που βρίσκονται στα αριστερά των σοσιαλιστών, των σοσιαλδημοκρατών δηλαδή, στην Καταλωνία.

Είναι αναγκαίο να διαρθρώσουμε ένα εθνικό πρόγραμμα αντίστοιχο με αυτό που υπάρχει στην Ισπανία και στην Ευρώπη. Πρέπει να βγούμε από το σκηνικό της διάσπασης και της σημερινής κρίσης να ενώσουμε τις διαφορετικές δραστηριότητες της Αριστεράς, αφήνοντας κατά μέρος την αυταρέσκεια, τους σεχταρισμούς και τη στάση που κάποια φορά θυμίζει «γκρουμπούσκουλα» και αριστερό παιδισμό.

Το επόμενο Συνέδριο της Ενωμένης Εναλλακτικής Αριστεράς (13 και 14 Οκτώβρη στη Βαρκελώνη) θα αποτελέσει μια δυναμική ώθησης προς αυτή την κατεύθυνση. Τέλος, θα ήθελα να πω, ότι το να απαιτούμε αυτό που είναι αναγκαίο, δεν είναι ούτε δημαγωγικό, ούτε ανεύθυνο.

Η Αριστερά χωρίς όνειρα και οράματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία κακή Δεξιά και μάλιστα θα έχει και βαριά τη συνείδησή της. Ο αγώνας συνεχίζεται. Γεια σας σύντροφοι.