Οξύτατο πρόβλημα σχολικής στέγης αντιμετωπίζει η πόλη του Ρεθύμνου, με χαρακτηριστικό ότι το τελευταίο σχολείο στην πόλη χτίστηκε πριν 20 χρόνια παρά τη μεγάλη αύξηση του πληθυσμού. Προκειμένου να λυθούν υπαρκτά προβλήματα επιστρατεύονται ακατάλληλες αίθουσες, υπόγεια, δημιουργούνται υπεράριθμα τμήματα, ενώ τα περισσότερα σχολεία στεγάζονται σε κτίρια του προπερασμένου αιώνα.

Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει την οργή των γονέων, που μαζί με μαθητές και εκπαιδευτικούς προχώρησαν σε δυναμικές κινητοποιήσεις, τονίζοντας ότι υπόλογοι για την κατάσταση αυτή είναι διαχρονικά τόσο οι κυβερνήσεις, όσο και οι νομαρχιακές και δημοτικές αρχές που αδιαφορούν και μεταθέτουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο.

Να αναφέρουμε ότι πριν 20 χρόνια ιδρύθηκε το Μουσικό Γυμνάσιο - Λύκειο το οποίο «προσωρινά» στεγάστηκε σε ένα παλιό κτίριο, όπου και παραμένει ακόμη. Πριν 13 χρόνια ιδρύθηκε το Πειραματικό Γυμνάσιο και πριν 10 χρόνια το Λύκειο, με δέσμευση της τότε κυβέρνησης ότι στεγάζονται «προσωρινά» σε εμφανώς ακατάλληλα κτίρια, αλλά θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την κατασκευή καινούργιων σχολείων, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Επίσης το 4ο Λύκειο έχει ιδρυθεί «στα χαρτιά» και παραμένει «φάντασμα» στην πράξη, γιατί κανείς δεν ξέρει πού θα μπορούσε να το στεγάσει.

Οι γονείς μαζί με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς με επιστολή τους τόσο στον υπουργό Παιδείας όσο και στην τοπική κοινωνία και τους φορείς ζητούν την άμεση κατασκευή του Πειραματικού Νηπιαγωγείου, Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου και άλλων σχολείων που είναι ανάγκη να κατασκευαστούν.

Οπως αναφέρουν στην επιστολή, από το 1999 έχουν παραχωρηθεί 80 στρέμματα για το σκοπό αυτό στην Πανεπιστημιούπολη, με απόφαση της πρυτανείας του ιδρύματος, η οποία μάλιστα ζήτησε από τη Νομαρχία και πέτυχε να αναλάβει την ευθύνη για την κατασκευή των σχολείων. Αυτό όμως έχει προκαλέσει την ανησυχία των γονέων, που τονίζουν ότι τα Πανεπιστήμια καμιά αρμοδιότητα δεν έχουν για να κατασκευάζουν σχολεία. Η ανησυχία τους μεγαλώνει, μετά τη δήλωση του αρμόδιου αντιπρύτανη πως δεν βλέπει δυνατότητα δημόσιας χρηματοδότησης και προσανατολίζονται στις ΣΔΙΤ. Σύμφωνα με τους γονείς, εκφράζεται μια λογική «ιδιοποίησης» αυτών των σχολείων από το Πανεπιστήμιο είτε σαν μια «επιχειρηματική» δραστηριότητά του, είτε σε μια λογική εξυπηρέτησης των ατομικών αναγκών μιας καθηγητικής ελίτ, είτε και τα δύο μαζί. Κάτι το οποίο τους βρίσκει ριζικά αντίθετους και δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να την επιτρέψουν ποτέ.

Οι γονείς απαιτούν να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση για να ολοκληρωθούν οι όποιες μελέτες απαιτούνται και η αναγκαία χρηματοδότηση για την κατασκευή των σχολείων, ξεκαθαρίζοντας πως διεκδικούν τα σχολεία που θα χτιστούν να είναι 100% δημόσια, χωρίς καμιά εμπλοκή ιδιωτικών ή επιχειρηματικών συμφερόντων.