Η ενίσχυση της αντιλαϊκής πολιτικής θα είναι η... απάντηση της κυβέρνησης στη διεθνή οικονομική κρίση, όπως διασαφήνισε χτες στη Βουλή, σε παρέμβασή του, ο Γ. Αλογοσκούφης. Οπως είπε, «οι επιπτώσεις της χαμηλής ανταγωνιστικότητας, των δημοσιονομικών ανισορροπιών και της αναποτελεσματικότητας του Δημοσίου γίνονται περισσότερο ορατές. Αλλά η κρίση αυτή αποτελεί ταυτόχρονα και μια μεγάλη ευκαιρία να εντείνουμε τις προσπάθειές μας απέναντι σε αυτές τις αδυναμίες που έχουν ριζώσει βαθιά στην οικονομία και την κοινωνία μας». Αναφερόμενος στους στόχους του προϋπολογισμού του 2009 υποστήριξε πως «η κυβέρνηση αγωνίζεται να προστατέψει τη χώρα και την κοινωνία από τις επιπτώσεις της κρίσης. Αγωνίζεται να θεμελιώσει τις βάσεις της επόμενης περιόδου, όταν θα αρχίσει η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας». Παράλληλα ο υπουργός Οικονομίας επιχείρησε να ενοχοποιήσει την ελληνική κοινωνία για τα προβλήματα της οικονομίας γιατί δε διαθέτει... φορολογική συνείδηση. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε μια κοινωνία συντεχνιών και οργανωμένων συμφερόντων που διαιωνίζει παθογένειες. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε μια κοινωνία, στην οποία όλοι επιζητούν τη στήριξη από το κράτος και από τον προϋπολογισμό. Χωρίς να εκπληρώνουν ταυτόχρονα και τις αυτονόητες υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο και τον προϋπολογισμό». Συνέχισε λέγοντας ότι «χαρακτηριστικό παράδειγμα της έλλειψης υπευθυνότητας από όλους μας, είναι το τεράστιο πρόβλημα της φοροδιαφυγής. Δε θέλουμε να αποδεχτούμε την απλή αλήθεια ότι η φορολογική συνείδηση είναι όντως κοινωνική συνείδηση».

Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, ο Χρήστος Παπουτσής απέδωσε τη διεθνή κρίση στα «νεοφιλελεύθερα μοντέλα» υποστηρίζοντας πως «υπάρχει δομική κρίση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και αυτή η κρίση είναι η μεγάλη ήττα του νεοφιλελευθερισμού». Ειδικά για την Ελλάδα υποστήριξε ότι «η χρηματοπιστωτική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας επέτρεψε στο τραπεζικό σύστημα να εκμεταλλεύεται τους καταναλωτές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με υψηλά επιτόκια, υψηλότερα από το μέσο ευρωπαϊκό όρο, αντί να απαιτήσει τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας». Ασκώντας κριτική στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ανέφερε παράλληλα ότι η ΝΔ «έχασε την ευκαιρία, όταν παρέλαβε την ελληνική οικονομία από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με μεγάλους αναπτυξιακούς ρυθμούς. Τώρα, μεσούσης της παγκόσμιας κρίσης, τι κάνει; Περιορίζει τις επενδύσεις και αυξάνει τους φόρους». Επίσης χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό του 2009 αφερέγγυο ως προς την εκτέλεσή του.

Για προϋπολογισμό με «ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές» και «άγριο καπιταλισμό» έκανε λόγο ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, επαναφέροντας τις προτάσεις - αυταπάτες του κόμματός του για μια «καλή» Ευρωπαϊκή Ενωση και κεϋνσιανά μοντέλα. Οπως είπε, «ζητάμε την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ» και πρότεινε τη λειτουργία υπό κρατικό έλεγχο 3 τραπεζών, προκειμένου το τραπεζικό σύστημα να κινηθεί σε διαφορετική κατεύθυνση. Επίσης σημείωσε ότι ο προϋπολογισμός είναι «απόλυτα αναξιόπιστος, αδιαφανής και πλαστός». Τέλος ζήτησε από την κυβέρνηση το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων να το «αναδιαρθρώσει και να το καταστήσει πιο αποτελεσματικό για μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με οικολογικό περιεχόμενο».

Τέλος, ο εισηγητής του ΛΑ.Ο.Σ, Κ. Αϊβαλιώτης, απέδωσε τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας στην «κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος», φέρνοντας σειρά στοιχείων αυτής της σπατάλης, όπως για παράδειγμα το διπλασιασμό των εξόδων για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια ή τα κονδύλια των ταξιδιών του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ε. Ζ. Μπαρόζο, που επιβαρύνουν -όπως είπε- τον ελληνικό προϋπολογισμό.