Ο ΓΕΡΑΚΟΣ καθόταν κατάχαμα. Αποκαμωμένος. Αναμαλλιασμένος. Αναψοκοκκινισμένος. «Τι έπαθες;», τον ρώτησε ο τηλεοπτικός ρεπόρτερ. Σήκωσε το κεφάλι του και του απάντησε με παράπονο: «Με 'ριξαν κλουτσιές, σα να ήμαν σκουπίδ'», «Ποιος;» τον ξαναρώτησε ο ρεπόρτερ. «Αυτά, τα ΜΑΤ», είπε και τα μάτια του γυάλιζαν από θυμό. Ποιον κλότσησες, μωρέ, μπάτσε, που να σε κοπεί το πόδι από τη ρίζα; Τον παππουδάκο; Α, να χαθείς, αλήτη!

ΤΙ ΕΚΑΝΕ ο παππούς από το χωριό Ελληνικό Ιωαννίνων και, στα βαθιά γεράματα, του έμελλε να γευτεί τον πόνο στο ροζιασμένο του κορμί και την ντροπή στην ψυχή που προκαλεί η κλοτσιά του μπάτσου; Μαζί με τους συγχωριανούς του πήρε μέρος στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της αυθαίρετης απόφασης των ιθυνόντων να φέρουν τη χωματερή των σκουπιδιών δίπλα στις ρούγες των σπιτιών του χωριού.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ αντέδρασε άμεσα. Με παραγγελιά της κυβέρνησης, μέσω της Περιφέρειας Ηπείρου και κατόπιν εισαγγελικής εντολής, οι ΜΑΤατζήδες που έφτασαν, πάραυτα, εκεί, μέσα σε 20 κλούβες(!) επιτέθηκαν, με μένος, στους συγκεντρωμένους - πολλοί από τους οποίους ήταν γέροντες, γερόντισσες και γυναικόπαιδα - έριξαν δακρυγόνα και καπνογόνα για να τους διαλύσουν και βαρούσαν, με λύσσα, όποιον έβρισκαν μπροστά τους.

ΝΑΤΟ, λοιπόν, το κράτος του εισαγγελέα και του αστυνόμου. Ατεγκτος εγγυητής της «εννόμου τάξεως» και «φύλαξ - άγγελος» των επιχειρηματικών συμφερόντων που βρίσκονται πίσω από τις «μπίζνες» των χωματερών. Κι όποιος διαφωνεί, όποιος αντιστέκεται, όποιος αντιπαλεύει τις αυθαίρετες και αντιλαϊκές αποφάσεις του, «φίδι που τον έφαγε». Ακόμα κι αν είναι ανήμπορος γέρος, θα δεχτεί την κλοτσιά του μπάτσου.

ΑΛΛΑ, «κούνια που τους κούναγε», τους κυβερνώντες και τα, κατά τόπους, «ιθύνοντες - ενεργούμενά» τους, αν νομίζουν ότι με τις κλοτσιές θα γονατίσουν τον αγωνιζόμενο λαό. Θα 'ρθει η ώρα που θα φάνε αυτοί πολλές κλοτσιές στα πισινά και θα τρέχουν και δε θα φτάνουν...