Σε νησί της απέραντης υγειονομικής εγκατάλειψης, από νησί του «Απέραντου Γαλάζιου» μετέτρεψαν την Αμοργό με την πολιτική τους οι κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να κάνουν οι ίδιοι το γιατρό για να σώσουν ζωές σε έκτακτα περιστατικά.

Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου, αλλά για περιπτώσεις άγριας απόγνωσης μπροστά σε ανθρώπους που τους βλέπεις να αργοσβήνουν δίπλα σχεδόν στο Περιφερειακό Ιατρείο, που είναι άδειο από γιατρούς. Ενα τέτοιο περιστατικό έζησε το πρωινό της 7ης Ιούνη 2008 στο χωριό Αρκεσίνη ο πρόεδρος του τοπικού εξωραϊστικού συλλόγου «Αρχαία Αρκεσίνη» Νικόλαος Νομικός, που βρήκε αναίσθητο ένα συμπατριώτη του, 41 χρόνων, πατέρα τριών παιδιών, 800 μέτρα απ' την είσοδο του χωριού.

«Ετυχε να περνώ από εκεί, είπε στον «Ρ», και βρήκα τον άνθρωπο μπλαβισμένο γιατί έπαθε αλλεργικό σοκ. Γιατρός στο Περιφερειακό Ιατρείο της Αρκεσίνης δεν υπάρχει, όταν στο αντίστοιχο Αγροτικό Ιατρείο της δεκαετίας του 1970 υπήρχε αγροτικός γιατρός, νοσοκόμα και μαία. Τηλεφωνήσαμε στο γιατρό του Κέντρου Υγείας στη Χώρα, στην πρωτεύουσα του νησιού που μας είπε ότι έρχεται με το ασθενοφόρο, το οποίο δεν έχει οδηγό. Επρεπε να βρεθεί κάποιος εθελοντής οδηγός και ο άρρωστος άρχισε να "βαραίνει"».

Η τύχη του αρρώστου ήταν ότι έπαθε το σοκ κοντά στο σπίτι μιας κατοίκου που ήταν και εκείνη αλλεργική και είχε στην κατοχή της την απαραίτητη, για τις δύσκολες στιγμές, ένεση. «Τηλεφωνήσαμε ξανά, λέει ο Νικόλαος Νομικός, στο γιατρό μεταφέροντάς του την επιβάρυνση της κατάστασης του ασθενούς και ενημερώνοντάς τον για τα συμπτώματα καθώς και για την ύπαρξη της ένεσης και αν μπορούμε να του την κάνουμε. Ο γιατρός, που ήταν καθ' οδόν, μας είπε να του την κάνουμε. Ποιος όμως έπαιρνε την απόφαση;».

Τελικά, την απόφαση την πήρε ο ίδιος ο Ν. Νομικός και έκανε την ένεση. «Και σε δυο - τρία λεπτά ο άνθρωπος ξαναβρήκε το σφυγμό του», λέει τώρα με την ίδια ανακούφιση που ένιωσε δυο μήνες πριν μετά τη μεγάλη απόφαση. «Ο γιατρός ήρθε μετά από μισή ώρα, αλλά ο άνθρωπος σώθηκε χάρη στην ένεση», προσθέτει.

Στην Αμοργό υπάρχει το Κέντρο Υγείας της Χώρας και τα Περιφεριακά Ιατρεία στα Κατάπολα - που έχει ένα γιατρό - στην Αρκεσίνη και στην Αιγιάλη. Τελευταία, ο γιατρός του Περιφερεικού Ιατρείου της Αρκεσίνης μετακινήθηκε στην Αιγιάλη με την υποχρέωση να καλύπτει και τις δύο περιοχές. «Εχουμε την απορία πώς θα τα καταφέρει, όταν οι δύο περιοχές απέχουν 50 χιλιόμετρα εάν συμβούν ταυτόχρονα επείγοντα περιστατικά», αναρωτιέται ο Εξωραϊστικός Σύλλογος «Αρχαία Αρκεσίνη» σε υπόμνημά του (9.6.2008) προς τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο.

Τότε, συμβαίνει αυτό που συνέβη πέρυσι, όταν μετά από μια εφταήμερη αρρώστια ενός ηλικιωμένου χρειάστηκε επειγόντως η μεταφορά σε νοσοκομείο της Αθήνας και οι συγγενείς του πλήρωσαν 4.000 ευρώ σε ιδιωτική εταιρεία για τη μεταφορά του με ελικόπτερο.

Το Κέντρο Υγείας της Χώρας το εγκαινίασε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος.

Ιδού, όμως, ποια είναι η κατάστασή του όπως την περιγράφει στο υπόμνημά του ο Εξωραϊστικός Σύλλογος της Αρκεσίνης: «Το καινούργιο κτίριο, αναβαθμισμένο σε Κέντρο Υγείας Αμοργού, που εσείς εγκαινιάσατε, στολίζεται εσωτερικά με ταμπελάκια ειδικοτήτων κρεμασμένα στις πόρτες. Δεν έχει ούτε ιατρικό εξοπλισμό, ούτε ειδικευμένους γιατρούς. Λειτουργεί μόνο με έναν αγροτικό γιατρό, την παιδίατρο και περιστασιακά με ένα γιατρό Γενικής Ιατρικής. Ούτε καν καθαρίστρια δεν έχει. Οποιος χρειάζεται μια απλή εξέταση πάει στη Νάξο και αν χρειαστεί επείγουσα μεταφορά θα μεταφερθεί με ψαροκάικο που, όπως πληροφορούμαστε, έχει κάνει σύμβαση με το ΕΚΑΒ. Το κάθε επείγον περιστατικό που χρειάζεται μεταφορά το συνοδεύει ο αγροτικός γιατρός, ο οποίος θα πρέπει να λείψει από το νησί δύο ή τρεις μέρες. Ως τότε για μας τους υπόλοιπους "έχει ο Θεός"».

Και το υπόμνημα καταλήγει: «Αναρωτιόμαστε αν αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2008 ή κάπου αλλού; Εχουν ή όχι δικαίωμα οι κάτοικοι της περιοχής να νιώθουν ασφαλείς στον τόπο τους με την παρουσία ενός γιατρού και ποιος θα εξασφαλίσει την παραμονή του στο Περιφερεικό Ιατρείο Αρκεσίνης;».

Στην Αμοργό ζουν, σύμφωνα με την απογραφή του 2001, 1.859 κάτοικοι που πολλαπλασιάζονται τους θερινούς μήνες.

Την καλοκαιρινή περίοδο χρησιμοποιούσαν πάντοτε και οι εκάστοτε κυβερνήσεις για μεγαλόστομες υποσχέσεις, που - υποτίθεται - θα θωράκιζαν υγειονομικά το Αιγαίο.

Θυμίζουμε τις υποσχέσεις:

• Στις 6 Αυγούστου 1990 είχε ανακοινώσει ο τότε πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης στο υπουργείο Υγείας ότι οι εξετάσεις στην επαρχία "θα γίνονται στην Αθήνα με τηλέτυπο".
• Μετά από 6 χρόνια (22.8.1996) ο τότε υφυπουργός Υγείας του ΠΑΣΟΚ ο Φρ. Παπαδέλης παρουσίασε το σχέδιο «Ιπποκράτης» για τα νησιά τονίζοντας: «Στο πλαίσιο της παροχής επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας βρίσκεται σε εξέλιξη πρόγραμμα τηλεϊατρικής σύνδεσης των μονάδων του Αιγαίου με το ΕΚΑΒ και με μεγάλα νοσοκομεία».

Ειδικότερα για την πρωτοβάθμια υγεία στα νησιά του Αιγαίου το σχέδιο «Ιπποκράτης» προέβλεπε: «Τα Περιφερειακά Ιατρεία Αμοργού, Σίφνου, Σερίφου, Κύθνου και Κέας αναβαθμίζονται σε μικρά κέντρα υγείας με γιατρούς ειδικοτήτων, νοσηλευτικό προσωπικό, και μικροβιολογικό και ακτινολογικό εργαστήριο».

• Σε έρευνα που έγινε το 2006 διαπιστώθηκε ότι η επάρκεια των γιατρών στις Κυκλάδες ήταν 41,3% έναντι 43,3% το 2002.

Ετσι, 8 στους 10 ασθενείς αναγκάζονται να αναζητούν υγειονομικές υπηρεσίες σε νοσοκομεία των Αθηνών με την εξής κατανομή:

-- Το 2002 το 38,2% των ασθενών πήγαν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας και το 18,2% σε ιδιωτικό νοσοκομείο των Κυκλάδων. Το 40% πήγαν σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας και το 2,4% σε δημόσιο νοσοκομείο σε άλλο αστικό κέντρο.

-- Το 2006 το 50,3% πήγε σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας και το 16% σε επίσης δημόσιο νοσοκομείο των Κυκλάδων. Το 32% πήγε σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας και το 1,7% σε επίσης ιδιωτικό νοσοκομείο σε άλλο αστικό κέντρο.