Με ατόφιες τις βασικές αντιδραστικές διατάξεις κατατέθηκε χτες στη Βουλή το σχέδιο νόμου για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που είχε δώσει στη δημοσιότητα εδώ και τέσσερις μήνες το υπουργείο Παιδείας.

Με τις διατάξεις, πέρα από κάποιες θετικές διατάξεις σε επιμέρους ζητήματα, ή τις επιμέρους προσθήκες, όπως τα άρθρα για την εκπαίδευση των κωφών, επιφυλάσσεται απάνθρωπη μεταχείριση για 180.000 παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες, εκ των οποίων μόνο τα 13.500 παιδιά παρακολουθούν κάποια μορφή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, και μόλις το 10% από αυτά συνεχίζει σε δευτεροβάθμια διαδικασία ειδικής αγωγής. Η πλειοψηφία των παιδιών με αναπηρίες είναι παρατημένα στα σπίτια τους, με τους γονείς τους να βιώνουν έναν ψυχολογικό και σωματικό Γολγοθά και μια οικονομική αφαίμαξη χωρίς τέλος. Αλλα βρίσκονται στις σχολικές αίθουσες κοινών σχολείων, χωρίς να μπορούν να σημειώσουν κάποια πρόοδο, αν δε λάβουν ειδική αγωγή. Δε λύνει το βασικό πρόβλημα, που είναι να βρουν δικό τους σχολείο, με βάση τις ανάγκες τους, τα 180.000 παιδιά. Επιπλέον, η έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση των παθήσεων δε διασφαλίζεται από το νομοσχέδιο. Θεσμοθετούνται τα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών (ΚΕΔΥ), που αντικαθιστούν τα πρώην Κέντρα Διάγνωσης, Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΚΔΑΥ). Αυτά τα Κέντρα αντί να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα ειδικών αναγκών, αναλαμβάνουν την αρμοδιότητα, μεταξύ των άλλων, να «προτείνουν ίδρυση, κατάργηση, προαγωγή, υποβιβασμό, μετατροπή ή συγχώνευση Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ) και Τμημάτων Ενταξης (ΤΕ) καθώς και να εισηγούνται για θέματα ειδικοτήτων του προσωπικού», όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση.

Το νομοσχέδιο συνολικά περιέχει 35 άρθρα και στην αιτιολογική έκθεση προτάσσει τον οικολογικό ορισμό της αναπηρίας, βάσει - όπως αναφέρει - των θεμελιωδών αρχών των Ηνωμένων Εθνών για την εξίσωση των ευκαιριών για άτομα με αναπηρία.

Η πρώτη ανάγνωση του νομοσχεδίου δείχνει ξεκάθαρα ότι οι ρυθμίσεις για την Ειδική Αγωγή δεν είναι ανεξάρτητες από τις συνολικές αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Παιδείας και της Υγείας, όπου κυριαρχούν οι ιδιωτικοποιήσεις, η υποχρηματοδότηση και η υποβάθμιση.

Μ' άλλα λόγια, το νέο νομοσχέδιο αποτελεί στην ουσία ένα νέο πλαίσιο νομιμοποίησης της βαρβαρότητας που βιώνουν τα παιδιά με αναπηρίες και οι οικογένειές τους και αποτελεί συνέχεια των νόμων του ΠΑΣΟΚ.