Η απελευθέρωση της ακτοπλοΐας με την άρση του καμποτάζ, προκειμένου να ασυδοτεί πλήρως το εφοπλιστικό κεφάλαιο, προωθείται με γοργούς ρυθμούς από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Για τις σοβαρές επιπτώσεις, που θα έχει η άρση του καμποτάζ, μίλησε στο «Ρ» ο πρόεδρος της Ενωσης Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής, Γιάννης Μανουσογιαννάκης.

«Η κυβέρνηση, πατώντας πάνω στα πτώματα των αδικοχαμένων συνανθρώπων μας από το ναυάγιο - έγκλημα του "Εξπρές Σαμίνα", προωθεί την πλήρη απελευθέρωση της ακτοπλοΐας και την ενίσχυση της εφοπλιστικής ασυδοσίας με την εφαρμογή πριν από το 2004 της άρσης του καμποτάζ. Η πολιτική της κυβέρνησης εναρμονίζεται με τις απαιτήσεις των εφοπλιστών, όπως αυτές με επίσημο τρόπο διατυπώθηκαν από τον πρόεδρό της Π. Σφηνιά και απαιτούν:"Ελεύθερη διάρκεια δραστηριότητας του πλοίου, δηλαδή ανάλογα με το αν θα έχει ικανοποιητική για τα συμφέροντά του μεταφορική κίνηση ή όχι, θα ξεκινά ή θα σταματά το καράβι. Ελεύθερα δρομολόγια, λιμάνια προσέγγισης, ώρες αφιξοαναχωρήσεων, συχνότητες δρομολογίων. Ελεύθερη δραστηριότητα, η οποία δε θα περιορίζεται από τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Ελεύθερη χρονική διάρκεια ζωής του κάθε πλοίου. Ελεύθερη είσοδος και αποχώρηση πλοίων. Ελεύθερες συνθέσεις πληρωμάτων».

Ζητούν και διεκδικούν και η κυβέρνηση θέλει να τους παραχωρήσει πλήρη ασυδοσία. Είναι γεγονός ότι το σημερινό καθεστώς που υπάρχει στην ακτοπλοΐα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες για ασφαλή, οικονομική και συχνή εξυπηρέτηση των νησιών. Αυτό, όμως, που προωθεί η κυβέρνηση είναι ακόμα χειρότερο και από το σημερινό καθεστώς. Υπάρχει η αυταπάτη σε αρκετούς ότι με την "απελευθέρωση" της ακτοπλοΐας θα μπουν καινούρια πλοία, σύγχρονα και θα αναβαθμιστεί αυτός ο τομέας. Κάνουν μεγάλο λάθος. Οι εφοπλιστές συμφωνούν μεταξύ τους απόλυτα στις απαιτήσεις που παραπάνω ανέφερα και η μόνη τους διαφορά είναι ποιος θα φάει μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα της ακτοπλοΐας. Για παράδειγμα, θα κονταροχτυπηθούν για το φιλέτο της γραμμής της Κρήτης, της Δωδεκανήσου. Δε θα ενδιαφερθεί, όμως, κανείς για τους Φούρνους, την Αστυπάλαια, Σχοινούσα, Κουφονήσια και άλλα νησιά που δεν παρουσιάζουν μεγάλη μεταφορική κίνηση, αλλά και τα νησιά των Κυκλάδων, που το καλοκαίρι έχουν μεγάλη μεταφορική κίνηση, το χειμώνα θα υποφέρουν. Είναι χαρακτηριστική η φράση του Π. Σφηνιά "ότι εγώ με πέντε τελάρα ψάρια, δέκα επιβάτες και ένα ΙΧ δε θα πηγαίνω καράβι". Αυτό σημαίνει ότι πάρα πολλά νησιά, τα περισσότερα ειδικά την περίοδο του χειμώνα, δε θα έχουν ακτοπλοϊκή σύνδεση και μεταξύ τους και με την ηπειρωτική Ελλάδα. Στο τέλος, θα καταντήσουν βραχονησίδες ακατοίκητες.

Προβάλλει, λοιπόν, επιτακτικά η ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά για τη δημιουργία του Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών,που θα υπόκειται σε εργατικό λαϊκό έλεγχο και σαν στόχο του θα έχει την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, την άνετη μετακίνηση των επιβατών με οικονομία και την ανάπτυξη των ίδιων των νησιών. Αυτό πρέπει να αποτελέσει στόχο και μέτωπο πάλης του εργατικού λαϊκού κινήματος συνολικά. Δεν αφορά μόνο τους ναυτεργάτες, αφορά τους νησιώτες, τους αγρότες, τους φορτηγατζήδες και όλους αυτούς, που, με τον ένα ή το άλλο τρόπο, έχουν σχέση με το νησιώτικο σύμπλεγμα της χώρα μας. Από κοινού όλοι μαζί πρέπει να παλέψουμε αυτόν το στόχο, κόντρα στα σχέδια της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των εφοπλιστών».