Οταν τα βασικά εσωτερικά προβλήματα μιας χώρας ρυθμίζονται σύμφωνα με τις κάθε λογής ντιρεκτίβες, υποδείξεις, εντολές και νουθεσίες μιας φαινομενικά αφανούς, αόρατης εξωγενούς εξουσίας, τότε η εσωτερική της πολιτική γίνεται το σαμάρι κάθε επιβήτορα. Οταν η εξωτερική της πολιτική στήνεται στο λεόντειο παιχνίδι πότε δώθε και πότε κείθε του Ατλαντικού τότε η υπουργός που την ασκεί γίνεται εφιάλτης.

Τέλος, όταν η εθνικά ιθύνουσα τάξη της κοινωνίας, η αστική τάξη, γίνεται μεταφορέας και συμμέτοχος κάθε ιμπεριαλιστικής βρωμιάς της φαινομενικά αόρατης αφανούς εξουσίας προς ίδιον όφελος, όταν έχει δέσει χειροπόδαρα τη χώρα και την έχει αφιερώσει ως τιμάριο του δικού της εταιρικού δικαιώματος ισότιμης συμμετοχής, τότε η χώρα αυτή, το έθνος αυτό, ο λαός αυτός είναι καταδικασμένος στην τύχη μιας νέας επικείμενης ρωμαϊκής κατάρρευσης. Τότε ο μοναδικός δρόμος σωτηρίας αυτού του λαού είναι να επιλέξει την κοινωνική τάξη ως την επικεφαλής δύναμη και να οδεύσει στη νικηφόρα απαλλαγή του κοινωνικού σώματος από τις κάθε λογής προαιώνιες βδέλλες.

Κύριοι της επίσημης, της παράπλευρης και της «από κοντά» εξουσίας, αυτή είναι η ευρωενωσίτικη Ελλάδα που οικοδομήσατε και υποστηρίζετε. Αυτή είναι η τελευταία πράξη του μακάβριου έργου σας. Απομένει μόνο το γκρέμισμα της σκηνής. Μην ψάξετε να βρείτε υποκινητές, μην επιδοθείτε στο κυνήγι μαγισσών. Το μέλλον σας είναι προδιαγεγραμμένο και μοιραίο όπως στις αρχαίες μοίρες. Μην οδηγήσετε, τουλάχιστον, τους Ελληνες σε αίμα και ωδίνες όπως οι προκάτοχοί σας. Η ομαλή αποχώρησή σας θα είναι το ύστατο χρέος προς το έθνος και το λαό των Ελλήνων. Μην κάνετε το ύστατο λάθος. Μην παρασύρεστε από την ιστορικά προσωρινή πτώση του πρώτου εργατικού κράτους, της Σοβιετικής Ενωσης. Δείτε μόνο ότι η ιστορικά σύντομη εβδομηντάχρονη παρουσία του ήταν γεμάτη ωδίνες πολέμων, αποκλεισμών και ψυχρού πολέμου. Τα θανατηφόρα λάθη που έβλαψαν τον εαυτό του γίνονται βρόχος στο λαιμό του διεθνούς καπιταλισμού. Η νέα επαναστατική πλημμυρίδα παίρνει σιγά αλλά σταθερά τη θέση της αντεπαναστατικής αμπώτιδας. Τα συσσωρευμένα βαρίδια του παρελθόντος φεύγουν από τα πόδια του προλεταριάτου και της πολιτικής του πρωτοπορίας. Είναι μια θεϊκή νομοτέλεια αυτό που εκπορεύεται από το θρόνο του Ολύμπου. Είναι η σταυρωμένη αλήθεια του Χριστού. Είναι η γνώριμη απελευθερωτική κραυγή των Ελλήνων: Ελληνες Λακεδαιμόνιοι, γρηγορείτε.