ΠΑΡΙΣΙ, ΚΟΥΝΑΡ.--
«Ανησυχίες» αναφορικά με τη «λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στην Τουρκία», διατύπωσε χτες η Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, εγκρίνοντας παράλληλα ψήφισμα της Επιτροπής Παρακολούθησης. Το κείμενο κάνει σαφείς αναφορές στην προσφυγή του Τούρκου εισαγγελέα εναντίον του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), υπογραμμίζοντας ότι στην περίπτωση που μια κυβέρνηση πάρει αντισυνταγματικά μέτρα, τότε η προσφυγή θα πρέπει να γίνει εναντίον της και όχι εναντίον του κυβερνώντος κόμματος.
Παράλληλα το Συμβούλιο «επιβεβαιώνει την έντονη υποστήριξή του στο λαϊκό χαρακτήρα του κράτους στις χώρες - μέλη του ΣτΕ», αναγνωρίζοντας όμως ότι «τα κριτήρια της κοσμικότητας δεν μπορεί να εφαρμοστούν στα πολιτικά κόμματα, διότι πολλά από αυτά εμπνέονται από τις ηθικές αξίες της θρησκείας».
Με το ψήφισμα που εγκρίθηκε, αιτείται από την Επιτροπή Παρακολούθησης να εξακολουθήσει το διάλογο που έχει ξεκινήσει με την Τουρκία, περί εφαρμογής των δημοκρατικών αρχών και την προώθηση της μεταρρύθμισης του Συντάγματος και σε κάθε άλλη περίπτωση απαιτούν να εξεταστεί σοβαρά η πιθανότητα να τεθεί εκ νέου η Τουρκία κάτω από τη Διαδικασία Επιτήρησης.
Μιλώντας στην Ολομέλεια η Ελληνίδα βουλευτής Αννα Μπενάκη υποστήριξε ότι στην Τουρκία λαμβάνει χώρα «πάλη εξουσιών», εκφράζοντας ανησυχία εάν τελικά απαγορευτεί η λειτουργία του ΑΚΡ και «επιβληθεί δικαστική απαγόρευση σε έναν νομίμως εκλεγμένο πρωθυπουργό». Ο Κύπριος βουλευτής και εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ, Αντρος Κυπριανού, υποστήριξε ότι «η αντιπαράθεση ανάμεσα σε πολιτικούς και στρατιωτικούς χρονολογείται από πολύ παλιά και εάν πετύχει η προσφυγή στο Δικαστήριο δε θα είναι η πρώτη φορά για την Τουρκία», σημειώνοντας ότι η χώρα υφίσταται βαθιά πολιτική κρίση.
Τέλος, ο εισηγητής του ψηφίσματος Λικ Βαν ντεν Μπράντε ισχυρίζεται ότι το κείμενο και η συζήτηση δεν έχουν σκοπό την ανάμειξη στη λήψη αποφάσεων εκ μέρους των δικαστικών αρχών της Τουρκίας, αφού και το ίδιο σέβεται την αρχή του διαχωρισμού των εξουσιών, που συνιστά στα κράτη - μέλη, ούτε αφορά τον «κοσμικό ή μη» χαρακτήρα του τουρκικού κράτους, αλλά τη θέση των πολιτικών κομμάτων στο θεσμικό δημοκρατικό πλαίσιο.