Στοχοπροσηλωμένη στις ανάγκες και απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου η διοίκηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επιχειρεί να στρώσει το χαλί για την παραπέρα επίθεση σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Σε αυτή τη φάση αξιοποιούν ολόπλευρα όλα τα κρισιακά φαινόμενα και τα αποτελέσματά τους (έκρηξη πληθωριστικών πιέσεων και επιτοκίων κ.ά.) προκειμένου να καθηλώσουν το επίπεδο των μισθών και των συντάξεων, τους οποίους οι ίδιοι θεωρούν υπαίτιους για την άνοδο των τιμών σε ολόκληρη την γκάμα των εμπορευμάτων λαϊκής κατανάλωσης. Ταυτόχρονα, προετοιμάζουν το κλίμα για «παρατεταμένη χρονική περίοδο» αύξησης του επίσημου πληθωρισμού στην ευρωζώνη και για το «ασυνήθιστα υψηλό βαθμό» αβεβαιότητας και αναταραχής στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζ.Κ. Τρισέ, μετά τη συνεδρίαση του ΔΣ που έγινε χτες στην Αθήνα, μεταφέροντας τις απόψεις των τραπεζιτών της ευρωζώνης έδωσε έμφαση στα παρακάτω:

• Στην «ανησυχία» της ευρωτράπεζας για την «ύπαρξη συστημάτων τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των ονομαστικών τιμών με βάση τις τιμές καταναλωτή». Με απλά λόγια, αξιώνουν μισθολογικές αυξήσεις κάτω ακόμη και από τον επίσημο πληθωρισμό, δηλαδή μείωση των πραγματικών μισθών. Σημείωσε ακόμη το ΔΣ της ευρωτράπεζας «παρακολουθεί τις μισθολογικές διαπραγματεύσεις στη ζώνη του ευρώ με ιδιαίτερη προσοχή».
• Τον «κίνδυνο» η μισθολογική και τιμολογιακή συμπεριφορά να επαυξήσει τις πληθωριστικές πιέσεις»...
• Για την προοπτική οι «ρυθμοί του πληθωρισμού αναμένεται να παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα για μια μάλλον παρατεταμένη χρονική περίοδο». Απέδωσε την αύξηση του επίσημου πληθωρισμού στις τιμές της ενέργειας και των τροφίμων.
• Προετοιμάζουν για τα χειρότερα εκτιμώντας ότι ο «βαθμός αβεβαιότητας που οφείλεται στην αναταραχή στις χρηματοπιστωτικές αγορές παραμένει ασυνήθιστα υψηλός και οι εντάσεις επιμένουν ακόμη».

Στη χτεσινή συνεδρίαση το ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρική Τράπεζας άφησε αμετάβλητα τα βασικά επιτόκια του ευρώ. Οι απανωτές αυξήσεις στα 2 τελευταία χρόνια οδήγησαν σε αύξηση των επιτοκίων από το 2% στο 4% και έγιναν στη λογική της συγκράτησης των πληθωριστικών πιέσεων. Τα σπασμένα φορτώθηκαν στα καταχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά που επιβαρύνονται και από τα επιτόκια και από την αύξηση του πληθωρισμού.