Το ότι το Λονδίνο τα τελευταία χρόνια είναι η «πρωτεύουσα της κάμερας» είναι γνωστό, αφού έχουν δημοσιευτεί και στατιστικές για τις εκατοντάδες φορές που βρίσκεται εγκλωβισμένος ο οποιοσδήποτε κυκλοφορεί στους δρόμους της βρετανικής πρωτεύουσας. Περίπου 4,2 εκατομμύρια κάμερες καλύπτουν τη χώρα, δηλαδή περίπου μία για κάθε 14 Βρετανούς, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, που χρονολογούνται από το 2003. Ετσι ένα πρόσωπο μπορεί να φωτογραφίζεται εν αγνοία του από κάμερες ως και 300 φορές την ημέρα. Υπολογίζεται πως από το 1994 ως το 2004, δημόσια κεφάλαια ύψους περίπου 500 εκατομμυρίων στερλινών (630 εκατομμύρια ευρώ) δαπανήθηκαν για το σκοπό αυτό. Επίσης, έχει επανειλημμένως χρησιμοποιηθεί σαν παράδειγμα και για τη χώρα μας για την αντιμετώπιση τάχα της εγκληματικότητας. Για να δούμε όμως τι λέει ο καθ' ύλην αρμόδιος Βρετανός γι' αυτήν την υπόθεση. Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε χτες στο Λονδίνο ο Μάικ Νέβιλ, υπεύθυνος του Γραφείου οπτικών εικόνων, ταυτοποιήσεων και εντοπίσεων (VIIDO) της Σκότλαντ Γιαρντ υποστήριξε: «Δισεκατομμύρια στερλίνες δαπανήθηκαν για το υλικό, αλλά δε σκεφτήκαμε τον τρόπο με τον οποίο η αστυνομία θα χρησιμοποιεί τις εικόνες και πώς θα παρουσιάζονται ενώπιον ενός δικαστηρίου. Είναι ένα πραγματικό φιάσκο». Επίσης, είπε πως «οι αστυνομικοί δε θέλουν να χρησιμοποιούν αυτές τις εικόνες επειδή απαιτούν πολλή δουλειά» και πως «οι κάμερες δεν έχουν ούτε προληπτικό ρόλο». Ηταν λοιπόν «φιάσκο» η σπατάλη τόσων χρημάτων όπως ισχυρίζεται ο Βρετανός αστυνομικός; Αν πραγματικά κρίνει την επιχείρηση από την πλευρά της εγκληματικότητας φυσικά και ήταν. Προφανώς όμως αν είναι «αθώος» δεν έχει καταλάβει πως από την αρχή τέτοιες επενδύσεις την εγκληματικότητα και μηχανισμούς σαν τους δικούς του μόνο για άλλοθι τους θέλουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Η ουσία είναι η παρακολούθηση του λαού για να τον ελέγχουν και με αυτό τον τρόπο. Ολα τ' άλλα που ακούγονται και στη χώρα μας, τα είπε πολύ πιο όμορφα αιώνες πριν η Χαλιμά...