Συνέβη και αυτό. Εκπρόσωποι της παράταξης των Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων στο ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ), προτείνουν για ψήφιση στην αυριανή Γενική Συνέλευση, τη μετατροπή της απεργίας της 13ης Φλεβάρη σε στάση εργασίας, με πρόσχημα την αδυναμία του κλάδου να ανταποκριθεί στο απεργιακό κάλεσμα.

Και εδώ αρχίζει να αναρωτιέται κανείς ποιον πραγματικά ευνοεί αυτή η κίνηση. Γιατί, όταν η «επαναστατική αριστερά» επιθυμεί να μετατρέψει τις απεργιακές κινητοποιήσεις σε συμβολικές μορφές αγώνα με το άλλοθι ότι δεν τραβάει ο κόσμος, υπονομεύεται η συμπαράταξη με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα. Και φαίνεται τελικά πως εκείνοι που κριτικάρουν το ΠΑΜΕ και την τακτική του αποδεικνύονται οι καλύτεροι νεροκουβαλητές του δικομματισμού.

Η απεργία της 13ης Φλεβάρη είναι μια μάχη που οι εργαζόμενοι πρέπει να τη δώσουν ενάντια στους αντιασφαλιστικούς και αντεργατικούς σχεδιασμούς, για να διεκδικήσουν αιτήματα σύμφωνα με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ενάντια στην πολιτική εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου. Οι λογικές της ηττοπάθειας, μόνο νερό στο μύλο της κυβέρνησης και της εργοδοσίας ρίχνουν.