Νέα μέτωπα για την εμπέδωση της ...αριστερής του φυσιογνωμίας αναζητά ο ΣΥΝ και σ' αυτό το πλαίσιο φαίνεται να εντάσσεται και η Ερώτηση Παπαδημούλη στο Ευρωκοινοβούλιο, για την «εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας» και τους ρυθμούς προσέλκυσης, άκουσον - άκουσον, ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα. Και όπως μας ενημερώνει ο ΣΥΝ με σχετικό Δελτίο Τύπου, ο γνωστός Επίτροπος Αλ Μούνια, επιβεβαιώνει «τη χρόνια εσωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας και την αδυναμία προσέλκυσης ξένων επενδύσεων».

Το πιο εύκολο θα ήταν να απαντήσει κανείς ότι το θέμα «εξωστρέφεια» και «εισροές ξένων κεφαλαίων» είναι ένα ζήτημα που αφορά αποκλειστικά την οικονομική ολιγαρχία, που χωρίς σταματημό αναζητά νέες πηγές - αγορές για την άντληση μεγαλύτερων κερδών, κάτι που είναι αδιάφορο για τους εργαζόμενους. Και όχι μόνο. Παρόμοιου είδους «εισροές» ακολουθούν αντιστρόφως ανάλογη πορεία με τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων. Οταν τα συμφέροντα αυτά εξυπηρετούνται, όταν δηλαδή μια κοινωνία θωρακίζει τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, τότε το ξένο κεφάλαιο είναι όπου φύγει - φύγει. Αντίθετα, όταν οι λαϊκές κατακτήσεις τίθενται σε αμφισβήτηση, τα «ξένα κεφάλαια» καραδοκούν και με τη μορφή αρπαχτικών κατακλύζουν την οικονομία, προσβλέποντας σε γρήγορα και μεγαλύτερα κέρδη.

Ο ΣΥΝ, όμως, το κόμμα που - σε μια περίοδο κατά την οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η επίθεση άρχουσας τάξης και κυβέρνησης ενάντια στους εργαζόμενους - επιλέγει να ασχοληθεί με το ζήτημα «εισροές ξένων κεφαλαίων», κάνει τα πάντα για να μας αφήσει άφωνους. Συμπεραίνει, λοιπόν, ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ αντί να εντείνει τη μονόπλευρη πολιτική λιτότητας, οφείλει να προωθήσει μεταρρυθμίσεις, για να αντιμετωπίσει τα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα».

Τι ακριβώς εννοούν οι άνθρωποι του ΣΥΝ, όταν λένε «μεταρρυθμίσεις» και «διαρθρωτικά προβλήματα», μόνο αυτοί μπορούν να το εξηγήσουν και όποτε θέλουν, ας το κάνουν. Οι εργαζόμενοι όμως γνωρίζουν ότι και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κατέβηκαν στις εκλογές, έχοντας σύνθημα τις «μεταρρυθμίσεις» και τις «διαρθρωτικές αλλαγές». Οπως, επίσης, γνωρίζουν ότι δύο μήνες μετά τις εκλογές, με στόχο να διευκολυνθούν και οι περιβόητες «εισροές ξένων κεφαλαίων», κλιμακώνεται η αντιλαϊκή επίθεση, και ενισχύεται η πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, αμφισβητώντας τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης, των εισοδημάτων, των ιδιωτικοποιήσεων κ.ο.κ.

Δε θέλει ιδιαίτερη φιλοσοφία, για να καταλάβει κανείς την αντίληψη που κρύβεται πίσω από τις παρεμβάσεις του ΣΥΝ. Υιοθετώντας την ουσία των εφαρμοζόμενων πολιτικών και «παίζοντας» στο γήπεδο των ...βελτιώσεων του συστήματος, δεν μπορεί παρά να κινείται αποκλειστικά στον άξονα της λογικής ρυθμίσεων, που παίρνουν υπόψη τους τις παραμέτρους της οικονομίας, περιφρονούν όμως κατάφωρα όλα τα δεδομένα που αφορούν τους βασικούς συντελεστές της κοινωνικής παραγωγής. Στις σημερινές συνθήκες ένα κι ένα κάνουν δύο: `Η θα παλεύεις για πλήρη και σταθερή εργασία, με αξιοπρεπές μεροκάματο, ολοκληρωμένη ασφάλιση και πραγματική κάλυψη των αναγκών των λαϊκών οικογενειών στη μόρφωση, στην υγεία, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, ή θα βολοδέρνεις γύρω από οικονομικούς δείκτες για την ευρωστία της οικονομικής δραστηριότητας που, ναι μεν δημιουργείται από τους πολλούς, την καρπώνονται όμως ελάχιστοι. Δηλαδή, ή θα αγωνίζεσαι για να εξουδετερώσεις, ώσπου να την καταργήσεις, τη δράση του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του προς όφελος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, ή ανεξάρτητα, από τις όποιες κορόνες, θα διευκολύνεις την κυριαρχία του.