Σε κινήσεις αντιπερισπασμού, μπροστά στο διογκούμενο κίνημα αντίστασης στις προωθούμενες ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα, προχωρεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Η Κυβερνητική Επιτροπή ασχολήθηκε χτες εκ νέου με τη σύσταση του αποκαλούμενου Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υπουργός Οικονομίας δεν προσέθεσε τίποτα το νεότερο στα όσα γνωστά έχει διατυπώσει κατά καιρούς η κυβέρνηση για το θέμα αυτό, αλλά απλώς προχώρησε σε μια επανάληψη γνωστών διακηρύξεων. Μάλλον επρόκειτο για μια έκθεση - νεοφιλελεύθερων - ιδεών του Γ. Αλογοσκούφη, για τις πηγές της φτώχειας και παράθεση στατιστικών στοιχείων για το ποιοι θεωρούνται σήμερα φτωχοί, παρά για εισήγηση πολιτικής παρέμβασης από την πλευρά της κυβέρνησης. Ετσι, και μετά τις χτεσινές υπουργικές δηλώσεις, παραμένει άδηλο πότε θα αρχίσουν να δίνονται τα ψιχία των εισοδηματικών ενισχύσεων, πότε θα καταρτιστούν τα περιβόητα προγράμματα και πότε εν τέλει θα αρχίσει να λειτουργεί το Ταμείο των φτωχών. Μάλλον η κυβέρνηση εμπαίζει τους φτωχούς και κατ' επέκταση την ελληνική κοινωνία κατά προκλητικό και βάναυσο τρόπο.

Στην εισήγησή του ο υπουργός Οικονομίας απέδωσε την ύπαρξη της φτώχειας όχι στις καθαυτό καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, οι οποίες γεννούν και αναπαράγουν το δίπολο πλούτου - φτώχειας, αλλά, γενικώς και αορίστως, ανέφερε ότι «η φτώχεια και οι κοινωνικές ανισότητες αποτελούν κεντρικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι κοινωνίες, ακόμα και οι πιο ανεπτυγμένες». Προβλήματα τα οποία «οξύνονται από τη διεθνοποίηση των οικονομιών και την ένταση του ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο»! Πάντα κατά τον ίδιο, αν και οι κοινωνικές δαπάνες στην Ελλάδα είναι υψηλές (στις κοινωνικές δαπάνες προσμετρούνται οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, εργοδοτών κλπ.), τα ποσοστά της φτώχειας παραμένουν στο 20% του πληθυσμού της χώρας, φαινόμενο το οποίο απέδωσε στη χαμηλή αποτελεσματικότητα των κοινωνικών δαπανών, οι οποίες δεν ήταν στοχευμένες σε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη. Επαναφέρει, δηλαδή, τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη περί φτώχειας, σύμφωνα με την οποία κρατική αρωγή δικαιούνται μόνο τα εξαθλιωμένα στρώματα της κοινωνίας (χαμηλοσυνταξιούχοι, άνεργοι, μονογονεϊκές οικογένειες), ενώ, αντίθετα, όλοι οι άλλοι καλούνται να επιπλεύσουν από μόνοι τους μέσα στην τρικυμία της «ελεύθερης αγοράς»...

Οπως προκύπτει από τις δηλώσεις Αλογοσκούφη, στόχος της κυβέρνησης, με το υπό σύσταση «Ταμείο», είναι η στατιστική μείωση της φτώχειας και όχι φυσικά η ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Επικαλούμενος στοιχεία της φορολογίας εισοδήματος του 2004, ανέφερε ότι οι φτωχοί υπολογίζονται σήμερα σε 2 εκατ. άτομα. Σύμφωνα πάντα με τα ίδια στοιχεία, περί το 50% των ατόμων σε κατάσταση φτώχειας βρίσκονται κοντά στο όριο και με τις νέες ενισχύσεις που θα λάβουν από το Ταμείο πολλοί από αυτούς θα βρεθούν πάνω από το όριο... Σε ό,τι αφορά στο Ταμείο, θεωρητικά, το 2008 θα λειτουργήσει με 500 εκατ. ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι στον κάθε φτωχό αναλογούν 250 ευρώ για ολόκληρο το χρόνο, ποσό με το οποίο, υποτίθεται, θα αντιμετωπίσουν την οικονομική του περιθωριοποίηση.