«Απαιτούμε: Ειδικά σχολεία - μόρφωση - βιβλία - δουλιά για όλους». «Διεκδικούμε καλύτερες προοπτικές για το μέλλον μας». Ενα χρόνο μετά την περσινή κατάληψη στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ), οι μαθητές και σπουδαστές με τυφλότητα και προβλήματα όρασης, με αυτά τα αιτήματα, πραγματοποίησαν το πρωί της Κυριακής νέα κατάληψη στη Σχολή, η οποία συνεχίζεται. Ενώ, σήμερα, πραγματοποιούν μαζί με τους γονείς και κηδεμόνες και πλήθος μαζικών φορέων συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας στη 1 μ.μ.

«Οι συγκεκριμένες δεσμεύσεις της κυβέρνησης μέσω του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας για λύση έστω και κάποιων περιορισμένων αιτημάτων, έμειναν στα χαρτιά. Γι' αυτό επιλέξαμε το μόνο όπλο που έχουμε στα χέρια μας: Το όπλο του αγώνα. Χρόνια τώρα η κατάσταση στο ΚΕΑΤ χειροτερεύει. Παρά τις διαμαρτυρίες μας, οι διοικούντες αδιαφόρησαν», τόνιζαν χτες οι καταληψίες μαθητές και σπουδαστές του ΚΕΑΤ. «Είμαστε αναγκασμένοι να ακολουθούμε εξαντλητικό ωράριο. Από το πρωί ως το βράδυ. Ξεχνάμε ότι είμαστε παιδιά. Το πρωί στο κοινό σχολείο και το απόγευμα στο ΚΕΑΤ. Και με τις προοπτικές πετσοκομμένες. Κι όμως μπορούμε να κάνουμε και άλλα επαγγέλματα εκτός από τηλεφωνητές», η αγωνία μαθητή του ΚΕΑΤ.

Οι μαθητές διεκδικούν την ίδρυση ειδικού Γυμνασίου - Λυκείου για άτομα με προβλήματα όρασης, δημόσια δωρεάν Παιδεία για όλους, όχι στη συρρίκνωση και ιδιωτικοποίηση του ΚΕΑΤ, ίδρυση Εθνικού Τυπογραφείου Braill, δωρεάν παραχώρηση τεχνικών και άλλων βοηθημάτων για μαθητές και φοιτητές, επαγγελματική αποκατάσταση. Ακόμα, αίθουσες για την εκπαίδευση και ψυχαγωγία των μαθητών, αλλαγή κανονισμού του οικοτροφείου και πραγματοποίηση δραστηριοτήτων τα Σαββατοκύριακα.

Απαιτούν ακόμα να σταματήσει η τρομοκρατία απ' τη διοίκηση του ΚΕΑΤ. Η οποία - προκειμένου να εμποδίσει τη συμμετοχή των μαθητών στην κατάληψη - μετέφερε τους οικότροφους μαθητές σε άλλο κτίριο ή έστειλε παιδιά απ' την επαρχία στα σπίτια τους. Αλλά οι καταληψίες μαθητές δίνουν τη δική τους απάντηση: «Η βαρβαρότητα της πολιτικής του και τα προβλήματα μάς υποκινούν. Τη χαμένη ζωή που μας προτείνουν, τους τη γυρίζουμε πίσω. Θέλουμε να τη ζήσουμε ολάκερη με αξιοπρέπεια και δικαιώματα!».

Στο πλευρό των μαθητών και οι γονείς και κηδεμόνες: «Στηρίζουμε τον αγώνα των παιδιών μας. Γιατί τα προβλήματα είναι πολλά και χρόνια. Απ' τις συνθήκες ζωής στο οικοτροφείο, την έλλειψη χώρων, την απουσία ειδικών παιδαγωγών και ψυχολόγων, απ' την έλλειψη της απαραίτητης τεχνικής υποδομής». Αλλά και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), που βρέθηκε απ' την πρώτη στιγμή δίπλα τους, το Σωματείο Εργαζομένων του ΚΕΑΤ και πλήθος μαζικών φορέων.