«Ποιος είναι ο εχθρός για τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα; Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε, αν κρίνουμε από τα θύματα των μεταρρυθμίσεών τους». Η ερωταπάντηση από τον Ρ. Βρανά στα χτεσινά «Νέα», δίνει με εύγλωττο τρόπο την αιτία της κρίσης της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη και όχι μόνο. Με άλλα λόγια, αυτό που συνειδητοποιεί η εργατική τάξη στις χώρες της Ευρώπης είναι ότι η σοσιαλδημοκρατία δεν έχει διαφορές από τα νεοφιλελεύθερα κόμματα στην πολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού, πρωτοστατώντας στην κατεδάφιση των δικαιωμάτων που με αγώνες δεκαετιών είχε κατακτήσει. Και δεν μπορεί να παραπλανά όπως πριν φορώντας φιλολαϊκό προσωπείο για να ενσωματώνει μάζες στο σύστημα. Οπως γράφει ο εν λόγω αρθρογράφος, οι ψηφοφόροι έχουν συνδέσει τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και τις «μεταρρυθμίσεις» τους «με στέρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων τους, με μείωση των κοινωνικών παροχών και με περιορισμό του κρατικού ρόλου προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων». Εννοείται ότι δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα στο ΠΑΣΟΚ να βγάλουν τέτοια συμπεράσματα...