«

Η αντιμετώπιση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού είναι μια από τις βασικές προτεραιότητες των σύγχρονων κοινωνιών και κυβερνήσεων», αποφάνθηκε χτες με ύφος ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης, μετά τη συνάντηση που είχε με τον κάτοχο του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης για το 2006 Μοχάμεντ Γιάνους. Εσπευσε, μάλιστα, να διευκρινίσει, πως στο θεάρεστο αυτό έργο, συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση, η οποία «έχει αποφασίσει να ενισχύσει τις πολιτικές αντιμετώπισης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού με τη σύσταση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής»!

Οι άνθρωποι δεν έχουν το θεό τους. Μας δουλεύουν κανονικά. Εδώ ισχύει το γνωστό «και μας κλέβουν και μας δουλεύουν». Και μας δουλεύουν, γιατί ενώ οι πολιτικές που υπηρετούν οι κάθε είδους θιασώτες της καπιταλιστικής ανάπτυξης (ανάμεσα σ' αυτούς η κυβέρνηση της ΝΔ, ο κύριος Γιάνους, η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κ.λπ.), διευρύνουν το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, οι ίδιοι κυκλοφορούν με το μανδύα του «προστάτη» των φτωχών.

Του λόγου το αληθές, ότι με τις πολιτικές που υπηρετούν και εφαρμόζουν οι κάθε είδους υπηρέτες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και παράλληλα πληθαίνουν οι στρατιές των ανέργων, των φτωχών και εξαθλιωμένων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, βεβαιώνουν και τα εξής στοιχεία: Πρώτον, το γεγονός ότι στην Ελλάδα, παρά τις «καλές προθέσεις» των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οι επίσημοι φτωχοί ξεπερνούν τα 2,2 εκατομμύρια με ανοδικές τάσεις. Δεύτερον, στις ΗΠΑ, που υποτίθεται ότι οι κυβερνήσεις των Ρεπουμπλικανών και των Δημοκρατικών εξαντλούν όλες τις δυνάμεις τους για την προστασία των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού του, πάνω από 47 εκατομμύρια Αμερικανοί είναι ανασφάλιστοι, ενώ πληθαίνουν τα συσσίτια που προσφέρουν στους πεινασμένους και άστεγους οι «φιλανθρωπικές οργανώσεις».

Ενα τρίτο στοιχείο - που βεβαιώνει τη διεύρυνση του χάσματος πλουσίων και φτωχών στις «σύγχρονες κοινωνίες» του καπιταλισμού - είναι το εξής: Στις ΗΠΑ - δηλαδή τη μητρόπολη του ιμπεριαλισμού, οι δύο πλουσιότεροι Αμερικανοί μεγαλοεπιχειρηματίες (ο Μπιλ Γκέιτς και ο Γουόρεν Μπάφετ), δε διατήρησαν απλά τις πρώτες δύο θέσεις, στον κατάλογο με τους 400 πλουσιότερους Αμερικανούς που δημοσιοποιεί κάθε χρόνο το περιοδικό «Φορμπς». Σύμφωνα με το «Φορμπς», οι εν λόγω δύο μεγαλοεπιχειρηματίες είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται μέσα στο 2006 κατά 6 δισ. δολάρια για τον καθένα. Ναι, καλά διαβάσατε, μέσα σε ένα χρόνο, ο κ. Γκέιτς και ο κ. Μπάφετ έγιναν πλουσιότεροι κατά 6 δισ. δολάρια ο καθένας.

Και δύο λεπτομέρειες: Πρώτον, οι Μπιλ Γκέιτς και Γουόρεν Μπάφετ, εκτός από μεγαλοεπιχειρηματίες (που θησαυρίζουν από τη στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων) είναι και ...φιλάνθρωποι, εισφέροντας κάποια ποσά από τα μονοπωλιακά τους υπερκέρδη στα «φιλανθρωπικά» ιδρύματα που ελέγχονται από τους ίδιους. Δεύτερον, ο Νομπελίστας κύριος Γιάνους, είναι τραπεζίτης, ο οποίος ίδρυσε στην Ινδία το 1983 την «τράπεζα των ...φτωχών», που προσφέρει δάνεια σε φτωχούς Ινδούς, με το αζημίωτο. Η συμβολή του στην αντιμετώπιση της φτώχειας είναι απλά πως χορηγεί με μεγαλύτερη ευκολία τα δάνεια στους φτωχούς (ζητά λιγότερες εγγυήσεις) και ίσως μερικές δεκάρες φτηνότερα από τις άλλες τράπεζες.

Αντί άλλου σχολίου, εδώ ταιριάζει, σε παραλλαγή, η ρήση: «Αμα οι φτωχοί έχουν τέτοιους φίλους και προστάτες, δε χρειάζονται εχθρούς»...