Οι εξελίξεις του Σαββατοκύριακου και οι παρεμβάσεις των αρχηγών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη, επιβεβαιώνουν με τον πιο πανηγυρικό τρόπο ότι ακόμα και τώρα, που το μυαλό τους είναι στις ψήφους της επόμενης Κυριακής, στην πραγματικότητα δε δίνουν δεκάρα για τα ουσιαστικά προβλήματα και τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών. Δεν τους απασχολούν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι των 500 και 600 ευρώ. Ούτε οι άνεργοι ή οι μισοαπασχολούμενοι, που δεν τα φέρνουν βόλτα, ή οι αγρότες τους οποίους αμφότεροι τους έχουν προγραμμένους. Επιδίωξή τους είναι να «κλείσουν το μάτι» στους εκπροσώπους του κεφαλαίου και της ολιγαρχίας, να εξασφαλίσουν τη στήριξη της πλουτοκρατίας για τον κυβερνητικό θώκο.

Βέβαια, κάλπες είναι αυτές, δε βγαίνουν χωρίς δημαγωγία και αποπροσανατολισμό. Μαζί με τις απλόχερες παροχές προς το κεφάλαιο, πρέπει να δημιουργήσουν και την αίσθηση ότι προτίθενται να εφαρμόσουν φιλολαϊκά μέτρα. Ετσι, ο Κ. Καραμανλής υποσχέθηκε κατάργηση του φόρου απόκτησης πρώτης κατοικίας, που έτσι κι αλλιώς ισχύει για ακίνητα μέχρι 170.000 ευρώ. Δηλαδή, όποιος διαθέσει 300.000 ευρώ, θα γλιτώσει φόρο 15.000 ευρώ. Μόνο που τις 300 χιλιάδες ευρώ, δεν τις έχει ο μεροκαματιάρης. Και αν αποφασίσει να αποκτήσει τέτοια κατοικία, θα χρεωθεί με στεγαστικό στην Τράπεζα. Η Τράπεζα ωφελείται και οι κατασκευαστές. Ο Παπανδρέου από την άλλη, είπε ότι ...μπορεί να μειώσει τον ΦΠΑ, κατά μια μονάδα. Μόνο που το ζήτημα δεν είναι να γλιτώσεις τα 3 ευρώ διαφορά του ΦΠΑ από τις βδομαδιάτικες αγορές τροφίμων των 200 - 250 ευρώ, αλλά πού θα βρεθούν αυτά τα 200 - 250 ευρώ. Και οι δύο μίλησαν για το Ταμείο Αλληλεγγύης που προορίζεται να στηρίξει εκείνους που επίσημα θεωρούνται φτωχοί. Μόνο που το πρόβλημα δεν είναι η φτώχεια, αλλά η πολιτική που τη γεννά και η οποία υποχρεώνει τους εργαζόμενους να ζουν στο περιθώριο.

Είναι απολύτως βέβαιο ότι και τα δύο κόμματα ακολουθούν έναν σαφέστατο μονόδρομο. Μια πορεία που όχι μόνο δεν έχει τίποτα κοινό με τα δίκια και τις ανάγκες του λαού, αλλά κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Υπηρετώντας πιστά τις υποδείξεις και τις αξιώσεις της οικονομικής ολιγαρχίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν καταφέρει με την πολιτική τους να μετατρέψουν σε αδιέξοδο για το λαό ζητήματα, που θα έπρεπε - και θα μπορούσαν - να είναι από καιρό λυμένα, για μια κοινωνία που παράγει τον πλούτο, που παράγουν οι εργαζόμενοι της χώρας.

Αποτελεί πρόκληση και κοροϊδία να μας μιλάνε για υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και για κατά κεφαλήν εισόδημα που κοντεύει να φτάσει τις 20 χιλιάδες ευρώ το χρόνο, και την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι της χώρας να στροβιλίζονται καθημερινά στο Γολγοθά τού να βρουν μια σταθερή εργασία, να εξασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές μεροκάματο, να σπουδάσουν χωρίς άγχος και οικονομική αιμορραγία τα παιδιά τους, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα υγείας όταν προκύψουν, να καταφέρουν να βγουν έγκαιρα στη σύνταξη και να ζήσουν ανθρώπινα με αυτήν. Με αυτήν την έννοια, ο δρόμος προς τις εκλογές πρέπει να είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους. Αποφασιστικά, κόντρα στις ταλαντεύσεις και τα ψευτοδιλήμματα, οφείλουμε να δώσουμε την απάντησή μας και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Χρέος μας - και όφελός μας - είναι την επόμενη Κυριακή να βγάλουμε το ΚΚΕ ακόμα πιο ενισχυμένο από τις κάλπες.