Σε συμφωνία με τη μέχρι τώρα στάση της ελληνικής κυβέρνησης, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας κατέθεσε υπόμνημα στη γαλλική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με το οποίο προβάλλει αντιρρήσεις και γι' αυτά τα «ανάπηρα» μέτρα για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας των δεξαμενόπλοιων, που προτείνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συντάχθηκαν - περισσότερο για τον κατευνασμό της κοινής γνώμης - μετά το πρόσφατο ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου «ΕΡΙΚΑ» .

Το ναυάγιο αυτό προκάλεσε τις διαδικασίες για έκδοση Κανονισμού σχετικά με την πρόωρη εφαρμογή κατασκευαστικών απαιτήσεων διπλών τοιχωμάτων σε δεξαμενόπλοια με μονό τοίχωμα. Οι προτάσεις της Επιτροπής θα έχουν ως αποτέλεσμα να αποσυρθεί ένας σημαντικός αριθμός υπερήλικων πλοίων Ελλήνων εφοπλιστών (παραπάνω από 300), οι οποίοι διατηρούν πολλά από αυτά, παρά τις καινούριες ναυπηγήσεις τους.

Σχετικά με τα δεξαμενόπλοια, οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπουν την απόσυρση το 2005 όλων των δεξαμενόπλοιων που έχουν κατασκευαστεί πριν από το 1982 με μονό τοίχωμα και είναι 20.000 DWT και άνω και μεταφέρουν αργό πετρέλαιο, καθώς και 30.000 DWT και άνω και μεταφέρουν προϊόντα πετρελαίου.

Οι προτάσεις του ΥΕΝ που περιέχονται στο υπόμνημα, προβλέπουν τις εξής διαφοροποιήσεις: Απόσυρση στα 30 χρόνια με καταληκτική ημερομηνία το 2007 για τα πλοία της κατηγορίας «pre - MARPOL», αντί για 23 χρόνια και λήξη το 2005 που προτείνει ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Απόσυρση στα 28 χρόνια με καταληκτική ημερομηνία το 2015, για τα πλοία της κατηγορίας «MARPOL SBT/PL», αντί για τα 28 έτη με καταληκτική ημερομηνία το 2010 που προτείνει η Επιτροπή.

Απόσυρση στα 30 χρόνια με καταληκτική ημερομηνία το 2015, χωρίς εξαιρέσεις για πλοία της κατηγορίας «non - MARPOL» μεταξύ 5.000 - 30.000 dwt, και ολοκληρωτική εξαίρεση από τα μέτρα των μικρότερων πλοίων αυτής της κατηγορίας, αντί για τα 25 και 30 χρόνια ανάλογα τις επιμέρους διαφορές τους και με καταληκτική ημερομηνία το 2015.

Το ΥΕΝ επικαλείται σαν δικαιολογία για την προκλητική στήριξη των γερασμένων και επικίνδυνων πλοίων του ελληνικού στόλου, την προστασία της εργασίας των Ελλήνων ναυτεργατών, καθώς την υπολογίζει σε 3.000 θέσεις εργασίας, με βάση την απασχόληση 10 ναυτεργατών σε κάθε πλοίο. Πρόκειται για υποκρισία και εμπαιγμό, γιατί από το 1997 είναι ζήτημα αν υπάρχουν πάνω από 3 ή 4 Ελληνες ναυτεργάτες σ' αυτά τα πλοία με ευθύνη της κυβέρνησης.