Eurokinissi

Η λίστα αναμονής για μαστογραφία στον «Αγ. Σάββα» φτάνει τους εφτά μήνες...

Στον «Αγιο Σάββα» άνθρωποι με διάγνωση καρκίνου αντιμετωπίζουν θανάσιμο κίνδυνο περιμένοντας στις λίστες αναμονής για χειρουργεία ή ακτινοθεραπεία, που καθυστερούν έως και τρεις μήνες. Κάθε μέρα που περνάει χωρίς να αντιμετωπιστεί ένας εντοπισμένος όγκος υπάρχει ο κίνδυνος μεταστάσεων και μειώνεται κατά πολύ η πιθανότητα της θεραπείας, όμως η αναμονή για χειρουργείο στο μαστό φτάνει τους τρεις - τέσσερις μήνες. Η Μονάδα Ακτινοθεραπείας, η μόνη που λειτουργεί σε δυο βάρδιες, δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει στην απογευματινή βάρδια τα τρία απ' τα μηχανήματα που διαθέτει (γραμμικοί επιταχυντές και κοβάλτια) λόγω έλλειψης προσωπικού. Κλειστά παραμένουν και τα δυο χειρουργικά τραπέζια λόγω έλλειψης των αναγκαίων αναισθησιολόγων.

Η λίστα αναμονής για μαστογραφία φτάνει τους εφτά μήνες, και έτσι κλείνονται πλέον ραντεβού για το 2008! Τους τρεις μήνες φτάνει η αναμονή για υπέρηχο μαστού. Την ίδια ώρα εκτός λειτουργίας παραμένει εδώ και ενάμιση χρόνο, λόγω έλλειψης προσωπικού, ο νέος ψηφιακός μαστογράφος του νοσοκομείου. Αλλά και το μοναδικό σε όλη την Ελλάδα μηχάνημα στερεοταξίας, που δίνει τη δυνατότητα για παρακεντήσεις πάνω στο μαστογράφο, παραμένει σε κούτες εδώ και τρία χρόνια με κίνδυνο να καταστραφεί. Παρά τις μακριές λίστες αναμονής η Μονάδα Μαστού δουλεύει μόνο στην πρωινή βάρδια γιατί υπάρχουν μόλις τρεις χειριστές των ιατρικών μηχανημάτων, οι δυο απ' τους οποίους βρίσκονται στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης. Σ' αυτή την πρωινή βάρδια οι εργαζόμενοι «τεντώνονται» στα όριά τους και κάνουν έως και 50 - 55 μαστογραφίες, ενώ κανονικά έπρεπε να γίνονται 30. Αλλά και στα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία, όπου οι ασθενείς πληρώνουν, γίνονται οι διπλές απ' τις προβλεπόμενες μαστογραφίες. Και οι ασθενείς που δεν μπορούν να περιμένουν πληρώνουν 16 ευρώ για τη μαστογραφία, 20 ευρώ για υπέρηχο μαστού και την επίσκεψη στο γιατρό, δίνοντας απ' την τσέπη τους για την υγεία τους πάνω από 100 ευρώ(!) σε κάθε επίσκεψη. Και βέβαια, πολλοί άνθρωποι - όσοι έχουν να πληρώσουν - καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα, πληρώνοντας αδρά!

Πραγματικό δράμα βιώνουν και οι καρκινοπαθείς που έρχονται στην Αθήνα απ' όλη την Ελλάδα για τη θεραπεία που έχουν ανάγκη. Αλλά και οι οικογένειές τους αφού δεν υπάρχει ούτε ανάλογη οικονομική και ψυχολογική στήριξη, ιδιαίτερα στις οικογένειες των ασθενών απ' την επαρχία απ' τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που πουλούν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να εξασφαλίσουν τη θεραπεία του ανθρώπου τους, αλλά και τα έξοδα διαμονής τους στην Αθήνα για να τον στηρίξουν. Το ίδιο το προσωπικό του νοσοκομείου μιλάει για συγγενείς που κοιμούνται ακόμη και στα παγκάκια του νοσοκομείου.

Το νοσοκομείο δέχεται ασθενείς απ' όλη την Ελλάδα και ασφυκτιά πλέον και σε χώρους (ακόμα και χώροι αναμονής μετατρέπονται σε θαλάμους νοσηλείας γιατί δε χωράνε οι ασθενείς), ενώ αποψιλώνεται από το αναγκαίο προσωπικό. Κενές παραμένουν περισσότερες από 200 οργανικές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού, ενώ τεράστιες είναι οι ελλείψεις σε όλους τους κλάδους. «Στο νοσηλευτικό προσωπικό η κατάσταση είναι τραγική, γιατί είναι ειδικό νοσοκομείο, επί το πλείστον με βαριά περιστατικά που χρειάζονται ειδική φροντίδα. Οι νοσηλευτές είναι ελάχιστοι και είναι στα όρια της απόγνωσης. Πάμε να τους μιλήσουμε και βλέπουμε ανθρώπους εξαγριωμένους από την ένταση. Ενας νοσηλευτής είναι υπεύθυνος για τη φροντίδα 40 ασθενών. Αντί να κάνουν τις αναγκαίες προσλήψεις, άρχισαν τις εσωτερικές μετακινήσεις», υπογράμμισε στον «Ρ» η Χριστίνα Στύλιου, γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου. «Οι ελλείψεις είναι τεράστιες, προσλήψεις δε γίνονται και απ' το τέλος του χρόνου φοβάμαι ότι δε θα μπορούν να λειτουργήσουν τμήματα επειδή το 2007 αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα και άλλοι εργαζόμενοι λόγω του αντιασφαλιστικού νόμου που ψήφισε το 2002 το ΠΑΣΟΚ. Είμαστε σε απελπιστική κατάσταση. Οι συμβασιούχοι που έρχονται κατά καιρούς είναι σταγόνα στον ωκεανό. Για να λειτουργήσουν σωστά τα τμήματα χρειάζονται επιπλέον 400 άτομα προσωπικό», επισήμανε ο Νίκος Παπουρτζής, πρόεδρος του σωματείου. Τεράστιες είναι οι ελλείψεις και σε εργατοτεχνικό προσωπικό και κυρίως στους συντηρητές (ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς), οι οποίοι είναι ελάχιστοι και για 15 χρόνια δεν έχουν γίνει προσλήψεις. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στα σιδερωτήρια, στα πλυντήρια, κ.α. Ηδη σε ιδιωτικά συνεργεία έχει δοθεί η καθαριότητα, η φύλαξη, μέρος της εστίασης και των πλυντηρίων-σιδερωτηρίων.

Σ' αυτές τις συνθήκες οι εργαζόμενοι δουλεύουν στα όρια της εξάντλησης, όμως το νοσοκομείο δεν έχει καν γιατρό εργασίας και τεχνικό ασφαλείας. Η Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας που εξέλεξαν οι εργαζόμενοι διαπιστώνει σε έγγραφό της ότι με δεδομένες τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, ιδιαίτερα στο νοσηλευτικό προσωπικό, «η σωματική και ψυχολογική καταπόνηση στις ιδιαίτερες συνθήκες του αντικαρκινικού νοσοκομείου δημιουργεί συνθήκες πραγματικής εξουθένωσης των εργαζομένων».

Ανάμεσα στη σωρεία των προβλημάτων που έχει εντοπίσει η Επιτροπή είναι και η απουσία τμήματος υποδοχής ασθενών, αλλά και χώρου αναμονής που έχει ως αποτέλεσμα να παραμένουν στους διαδρόμους, πάνω σε φορεία, άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας για δυο έως και εννέα ώρες!