Οι εξελίξεις στην ανατολική πλευρά της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή της Γεωργικής Σχολής, δίνουν ένα χαρακτηριστικό δείγμα του μοντέλου ανάπτυξης, της κατεύθυνσης που θέλουν οι κυρίαρχοι κύκλοι να ακολουθήσει η πόλη προκειμένου να πετύχει τον προορισμό της. Τη μετατροπή της δηλαδή σε κέντρο υπηρεσιών και σταθμού των πολυεθνικών στην πορεία διείσδυσης των μονοπωλίων στα Βαλκάνια. Παράλληλα, είναι κι ένα υπόδειγμα ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα σε βάρος του δημοσίου.

Μόνο τους τελευταίους μήνες δύο μεγάλες μονάδες, η πολυεθνική εταιρία λιανεμπορίου «CARRFOUR» (φωτογραφία) και το Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο, εγκαινίασαν τη λειτουργία τους. Σε έκταση 28.000 τ.μ. δημιουργήθηκε μία υπεραγορά 11.000 τ.μ., ένα κέντρο αναψυχής 8.000 τ.μ. και ένα εμπορικό κέντρο 300 τ.μ.

«Η Θεσσαλονίκη είναι πόλη ιδιαίτερα ευαίσθητη και "ανοιχτή" σε νέες ιδέες. Αν θέλουμε να καλύψουμε το σύνολο της χώρας, πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε παρουσία και σ' αυτήν την πόλη», δηλώνει ο γενικός διευθυντής της εταιρίας, Eric Uzan. Ο ίδιος υπολογίζει ότι 2 εκατομμύρια πελάτες θα επισκεφθούν τον πρώτο χρόνο λειτουργίας το υπερμάρκετ. Σε μικρή απόσταση από το «CARRFOUR» βρίσκεται η άλλη μεγαλύτερη υπεραγορά της πόλης, το ΚΟΝΤΙΝΕΝΤ, το οποίο έχει ήδη αγοραστεί από την παραπάνω εταιρία. Επίσης και ο ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ έχει πωλήσει σημαντικά μερίδια στην πολυεθνική.

Το Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο που εγκαινιάστηκε τον Ιούνη υπόσχεται να προσφέρει ιατρικές υπηρεσίες στους οικονομικά προνομιούχους της χώρας μας και των Βαλκανίων. Στην ίδια περιοχή, μετά την κατασκευή του ξενοδοχείου που ανήκει στην αμερικάνικη πολυεθνική που ελέγχει το καζίνο, «ξεφυτρώνουν» κι άλλες υπεραγορές.

Ποιος όμως είναι ο ρόλος του κράτους στον τύπο της ανάπτυξης που υλοποιείται στη συγκεκριμένη περιοχή; Οπως τονίστηκε πρόσφατα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης από σύμβουλο της πλειοψηφίας, η Αυτοδιοίκηση στους χώρους αυτούς έχει μετατραπεί σε θεατή των τεκταινομένων που αποφασίζονται από τους ιδιώτες. Δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσεις αυτό.

Οι κανόνες λειτουργίας του καζίνο είναι από τους πιο «φιλελεύθερους» της Ευρώπης. Οι περιορισμοί που ισχύουν σε άλλα μέρη για την προστασία των «εγχώριων» παικτών, εδώ δεν υπάρχουν. Τα πολυκαταστήματα προτιμούν τις νέες εργασιακές σχέσεις, οι περισσότεροι υπάλληλοι είναι ωρομίσθιοι με 75.000 δρχ. μισθό το μήνα, η μαύρη εργασία (καθαρίστριες κλπ.) ολοένα επεκτείνεται. Την Επιθεώρηση Εργασίας, τις υπηρεσίες του ΙΚΑ δεν τις συναντάς σ' αυτούς τους δρόμους. Ακόμη και για το Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο, ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης σημείωνε με ανακοίνωσή του ότι αγνοεί ποιες συμβάσεις υπογράφονται μεταξύ του προσωπικού και της εργοδοσίας.

Την ίδια ώρα το ενδιαφέρον για το δημόσιο τομέα όλο και περιορίζεται. Για παράδειγμα, ο χώρος της εκπαίδευσης. Τα δημόσια σχολεία, της περιοχής σε αντίθεση με τα ιδιωτικά που πληθαίνουν, γνωρίζουν την εγκατάλειψη. Το ΤΕΛ Καλαμαριάς συνεχίζει να στεγάζεται σε ακατάλληλο κτίριο, δίπλα στην ταχείας κυκλοφορίας οδό Γεωργικής Σχολής όπου έχουν σημειωθεί πολλά τροχαία ατυχήματα, ανάμεσα στα θύματα και πολλοί μαθητές.