Τελευταία μέρα παραστάσεων η σημερινή για το έργο του μεγάλου δημιουργού Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή, «Ανταρσία στον Ολυμπο ή το πρώτο κυνηγετικό ατύχημα», από την Ομάδα Νεανικής Πολυέκφρασης Αρκαδίας «Ελευσις», στο «Μαλλιαροπούλειο» Θέατρο Τρίπολης.

Πρόκειται για μία... «ολύμπια» σάτιρα, η οποία, εκτός από μυθολογία, μας διδάσκει «και για το τι κερδίζουν όσοι νομίζουν ότι τα αγοράζουν όλα...», όπως αναφέρει η «Ελευσις» στο συνοδευτικό σημείωμα.

Η ίδια αυτή θεατρική ομάδα αποτελεί μέρος αυτού που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «λαϊκή πολιτιστική άμυνα και αντεπίθεση» σε αυτό που, ορθώς, ονομάζεται πολιτιστικός ιμπεριαλισμός. Πριν δύο χρόνια, μια παρέα νέων ανθρώπων αποτέλεσαν το Θεατρικό Τμήμα του ΤΕΛ Τρίπολης, ανεβάζοντας το«Ημερολόγιο της Πηνελόπης» του Κώστα Βάρναλη. Εκείνη τη στιγμή έστηναν το δικό τους μετερίζι στον αέναο πόλεμο μεταξύ της φθοράς και της δημιουργίας, επιλέγοντας σαφώς το «στρατόπεδο» της δεύτερης.

Η παρέα μετεξελίχθηκε σε οργανωμένη ομάδα πολιτιστικής «κρούσης», με την επωνυμία «Ομάδα Νεανικής Πολυέκφρασης Αρκαδίας, Ελευσις» και απέκτησε και «λάβαρο» με έμβλημα... μια χελώνα από το πενάκι του Κ. Κουφογιώργου. Γιατί η χελώνα; Το «εξηγεί» η ίδια: «Μπορεί να καθυστερήσω... αλλά ευχαριστιέμαι τη διαδρομή». Συγχρόνως απέκτησαν νομική μορφή και το δικό τους στέκι.

Με κέφι, άποψη, μεράκι, με τη συνείδηση ότι «κάθε καλλιτέχνημα μάς μαρτυρά ότι ο κόσμος πρέπει να αλλάξει» (όπως γράφουν οι ίδιοι), με αιχμή του δημιουργικού τους «δόρατος» το θέατρο, όντας ευχαριστημένοι από τη «διαδρομή» και κλείνοντας τα αυτιά τους στις «όποιες "Σειρήνες" που προσπαθούν να φράξουν την πορεία» τους, προχώρησαν φέτος στο ανέβασμα του, άπαιχτου, έργου του Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή.

«Δεν είναι θεατρικό και δε γνωρίζουμε αν αυτό που κάνουμε είναι θέατρο», γράφουν οι συντελεστές του. «Σίγουρα είναι ένα δρώμενο, μια γιορτή της συλλογικότητας, με πολλές από τις αδυναμίες μας και πολλά από τα λάθη μας. Χωρίς έτοιμες τεχνικές, συνταγές, κανόνες και στησίματα. Είναι άθλος, έμπνευση, ενέργεια, απόλυτα συλλογική. Ετσι το αισθανόμαστε και συγχωρέστε μας για την ατέλειά μας να το δούμε διαφορετικά. Η ίδια η δημιουργία, είτε προέρχεται από θεούς, είτε από ανθρώπους είναι μια διαρκής, συνεχής και εκπληκτική απελευθέρωση. Διαφορετικά, δε νοείται δημιουργία».

Η σκηνοθεσία, η επιλογή της μουσικής και ο φωτισμός είναι του Γεράσιμου Βάκρου, η μουσική απόδοση των στίχων του Αντρέα Κουτσούκου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Λήδας Λουκατάρη. Παίζουν: Διονύσης Τσάπαλης, Νίκος Σιδεράτος, Αθανασία Πολίτη, Ζωή Βαφειάδη, Λευτέρης Καφετζάκης, Δημήτρης Σιαβελής, Πάνος Μουρλάς, Γιούλα Μπότη, Οθωνας Κανελλόπουλος, Κώστας Παπαχαραλάμπους, Μαρία Μπακάλη, Γιώργος Μπαμπάς, Αντρέας Κουτσούκος.

Ενα συλλογικό «χαστούκι» στο κυρίαρχο μοντέλο του ατομισμού.