Το μήνυμα αυτό έστειλε προς την πλουτοκρατία από το βήμα του συνεδρίου της ΝΔ ο Κ. Καραμανλής, αποφεύγοντας όμως να προσδιορίσει με ακρίβεια ποιες «μεταρρυθμίσεις» θα προωθήσει, και το περιεχόμενό τους, επειδή σε αυτή την περίπτωση η «νίκη» στις εκλογές δε θα ήταν σίγουρη... Περιορίστηκε να επιδεικνύει τη στοχοπροσήλωσή του και τη ρότα που θα ακολουθήσει, διαβεβαιώνοντας ότι «έχουμε σχέδιο που συνεχίζεται σταθερά τόσο έως τις εκλογές, όσο και μετά από αυτές».

Αυτά που είπε όμως ο πρωθυπουργός στην εισηγητική του ομιλία στο συνέδριο, τα έκανε πιο συγκεκριμένα, όσο γίνεται βέβαια στα πλαίσια της προεκλογικής τους προπαγάνδας, μια μέρα πριν ο Γ. Αλογοσκούφης, παρουσιάζοντας τη «νέα οικονομική στρατηγική της επόμενης τετραετίας», η οποία φυσικά είναι απόλυτη συνέχεια της πολιτικής που εφάρμοσε την προηγούμενη, πατώντας πάνω στο έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Ο υπουργός Οικονομίας, στη συνέντευξή του στην οικονομική εφημερίδα «Κέρδος» την περασμένη Πέμπτη, δεν ήταν μόνο ξεκάθαρος στον ιδεολογικό προσανατολισμό της κυρίαρχης πολιτικής αλλά δε δίστασε να προαναγγείλει και συγκεκριμένα μέτρα, προκειμένου να γεμίσει με προσδοκίες τα μεγάλα αφεντικά (Με τη σειρά του βέβαια προσδοκά προεκλογική ανταπόδοση και στήριξη για τον ίδιο και το κυβερνών κόμμα).

Στόχος της οικονομικής πολιτικής είναι «να κάνουμε την οικονομία πιο ανταγωνιστική, τις αγορές να λειτουργούν ακόμα πιο ελεύθερα και να δημιουργήσουν ακόμα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη των επενδυτών». Αυτό είναι, σύμφωνα με τον υπουργό, «το κλειδί για την ανάπτυξη της χώρας, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας». Στο πλαίσιο αυτό αποσαφήνισε ότι η κυβέρνηση σχεδιασμένα και συστηματικά θα περιορίσει το ρόλο του κράτους στην οικονομία, προκειμένου να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τομέας: «Δεν μπορούμε να αφήσουμε να αναπτύσσεται ο δημόσιος τομέας με τους ρυθμούς του ιδιωτικού»(!), αποφάνθηκε.

Η κυβέρνηση της ΝΔ και στη «νέα τετραετία» θα στηρίξει την οικονομική πολιτική της πάνω στους δύο γνωστούς πυλώνες: Τη «δημοσιονομική εξυγίανση» (διάβαζε άγρια λιτότητα) και τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την ανατροπή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του λαού. Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για τους ίδιους πυλώνες στους οποίους στηρίζεται το ευρωοικοδόμημα των μονοπωλίων: Το Σύμφωνο Σταθερότητας και η Στρατηγική της Λισαβόνας.

Τι ετοιμάζει, λοιπόν, η γαλάζια διακυβέρνηση για την «επόμενη τετραετία».

-- Πρώτον, παράταση της λιτότητας, πάγωμα στους μισθούς και στις συντάξεις, νέους φόρους για τα λαϊκά στρώματα, κυρίως με την αύξηση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, ποτά, τσιγάρα, κ.ο.κ.), ενώ την ίδια στιγμή θα συνεχιστεί η φοροαπαλλαγή των επιχειρήσεων και των «εχόντων και κατεχόντων». Ηδη ο Γ. Αλογοσκούφης προανήγγειλε την κατάργηση του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας και του φόρου επί των συναλλαγών στο χρηματιστήριο. «Εργο» της «επόμενης τετραετίας» όμως αναμένεται να είναι και η καθιέρωση του μοναδικού συντελεστή για τη φορολογία, στο 25%. Πλούσιοι και φτωχοί δηλαδή θα φορολογούνται με τον ίδιο συντελεστή σα να είναι ίσοι! Ολα τα παραπάνω - και όχι μόνο - κρύβονται πίσω από τη φράση του Γ. Αλογοσκούφη «πρέπει να πάμε σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς έως το 2010».

-- Δεύτερον, νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό, που θα οδηγήσουν σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωση των συντάξεων. Η κυβέρνηση δεν τολμά, βέβαια, προς δόξαν των αγέρωχων διακηρύξεών της ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος, να πει στους εργαζόμενους ποια είναι τα σχέδιά της. Απλώς προετοιμάζει το έδαφος με σκόπιμα γενικόλογες «επισημάνσεις» και μπόλικη τρομο-λαγνεία περί «κατάρρευσης των Ταμείων», κ.ο.κ. «Θα πετύχουμε τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού με διαδοχικές προσεγγίσεις», δίνει «μια γεύση» ο Γ. Αλογοσκούφης, αφήνοντας να διαφανεί ότι η κυβέρνηση επιλέγει τη «σαλαμοποίηση» προκειμένου να ελέγξει καλύτερα τις αντιδράσεις των εργαζομένων. Αμεσα, πάντως, θα προχωρήσουν η κατάργηση των «πρόωρων» συντάξεων, το τσεκούρι στα Βαρέα και Ανθυγιεινά, η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων που οδηγεί βέβαια σε μείωσή τους, η «εξομοίωση» των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών, κ.ά.

-- Τρίτον, παραπέρα ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, δηλαδή κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, καθιέρωση των ατομικών ή επιχειρησιακών, γενίκευση της μερικής απασχόλησης. Μπορεί ούτε ο Γ. Αλογοσκούφης να λέει τίποτα, αλλά η τελευταία απόφαση της Κομισιόν (27 του Ιούνη) δεν αφήνει περιθώρια για ψευδαισθήσεις.

-- Τέταρτον, χαριστική βολή στις αποκρατικοποιήσεις. Ο,τι έχει απομείνει στον έλεγχο του κράτους θα ξεπουληθεί. Ο Γ. Αλογοσκούφης είναι ξεκάθαρος:

• Ο ΟΤΕ είτε θα εκχωρηθεί σε στρατηγικό επενδυτή, δηλαδή σε κάποιον πολυεθνικό κολοσσό, πράγμα που επιθυμεί περισσότερο η κυβέρνηση, είτε θα πάει σε κάποια πλήρη αποκρατικοποίηση στα πρότυπα της Εθνικής Τράπεζας, όπου όμως το κράτος θα έχει «αποσυρθεί» παντελώς
• Η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, τα λιμάνια, θα πάρουν σειρά και θα έχουν την ίδια τύχη. «Είναι σαφής η κατεύθυνση σε όλο τον κόσμο. Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας είναι μονόδρομος, η εμπλοκή ιδιωτών επενδυτών στις υποδομές - στα λιμάνια, στα αεροδρόμια - είναι και αυτό μονόδρομος», δηλώνει απερίφραστα ο «τσάρος» της οικονομίας
• Στις τράπεζες θα πέσει και το τελευταίο «προπύργιο» κρατικής παρέμβασης, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Ο Γ. Αλογοσκούφης προανήγγειλε τη μείωση του ποσοστού του δημοσίου κάτω από το 50% και συμπλήρωσε χαρακτηριστικά: «Αλλά με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο τελειώνουμε τώρα με τις αποκρατικοποιήσεις στο τραπεζικό σύστημα. Από εδώ και εμπρός οι εξελίξεις στο τραπεζικό σύστημα θα έχουν να κάνουν με ιδιωτικές αποφάσεις»! Τον υπέρτατο αυτό στόχο, δηλαδή την παράδοση στο ιδιωτικό κεφάλαιο, θέλει η κυβέρνηση να τον επιτύχει στο σύνολο σχεδόν της οικονομίας και αυτό άλλωστε δήλωσε, όπως προαναφέρθηκε, ο υπουργός «των αγορών»

Μπορεί ο Γ. Αλογοσκούφης να μίλησε για την οικονομία, αλλά η κυβέρνηση είναι έτοιμη και για τις αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, κ.ο.κ.

Τα παραπάνω δε συνιστούν κάποιο «κρυφό» πρόγραμμα ή «κρυφή ατζέντα», όπως διατείνεται η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που έχει ακριβώς την ίδια στρατηγική στην οικονομική πολιτική. Ωστόσο, η κυβέρνηση της ΝΔ παρουσιάζει το πρόγραμμα της επόμενης τετραετίας στην προεκλογική εκστρατεία συγκαλύπτοντας την αντιλαϊκότητά του. Επιλέγει ταυτόχρονα να υποδαυλίσει τη δικομματική πόλωση, στα πλαίσια της επιβολής του καλύτερου διαχειριστή, ώστε να ενισχυθούν τα ψευτοδιλήμματα. Προτιμά να κυριαρχήσει η σκανδαλολογία, προβάλλοντας ξανά το επιχείρημα ότι πατάσσει τη διαφθορά και «νοικοκυρεύει» το κράτος προκειμένου να τεθεί ο λαός μπροστά στο δίλημμα «γαλάζιοι ή πράσινοι αετονύχηδες».

Είναι καιρός να πάψουν να υπάρχουν εργαζόμενοι που «υποκύπτουν» σε τέτοια γελοία διλήμματα και «ταλαντεύονται» ανάμεσα στους δύο διαχειριστές της βάρβαρης επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα. Υπάρχει λύση που ενισχύει τη λαϊκή πάλη και με ορίζοντα εξουσίας: ΚΚΕ!