Οταν τα ξημερώματα της Μ. Παρασκευής, το κρουαζιερόπλοιο SEA DIAMOND της «Louis Hellenic - Cruises» βυθιζόταν στις ακτές της Σαντορίνης, σε μέσο βάθος 130 μέτρων, πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι το κουφάρι του θα ήταν σε θέση να πάρει μαζί του τα μυστικά της πρόσκρουσης και του ναυαγίου. Πολύ περισσότερο, κυβέρνηση και εταιρεία ήλπιζαν το ναυάγιο να κρύψει την πραγματική κατάσταση του πλοίου, που την προηγούμενη μέρα χτύπησε σε χαρτογραφημένη ξέρα, μόλις μισό μίλι έξω από τη Σαντορίνη, μεταφέροντας (σύμφωνα με την ανακοίνωση της πλοιοκτήτριας εταιρείας) 1.153 επιβάτες και 391 άτομα πλήρωμα.

Τα τεράστια κενά στη διαδοχή των πραγματικών συμβάντων, τα αμείλικτα ερωτήματα για τους χειρισμούς κυβέρνησης - εταιρείας - λιμενικών αρχών, η προσπάθεια απόκρυψης υπευθύνων και στοιχείων και μετατόπισης των ευθυνών στο πλήρωμα, οι προκλητικοί πανηγυρισμοί για την αίσια δήθεν έκβαση της επιχείρησης διάσωσης, κατά την οποία καταγράφηκαν δυο αγνοούμενοι, ένας 42χρονος Γάλλος υπήκοος και η 14χρονη κόρη του, χάλασαν σε μεγάλο βαθμό τα σχέδια συγκάλυψης των πραγματικών αιτιών της βύθισης.

Πολύ περισσότερο που οι αποκαλύψεις των επόμενων ημερών, σημαντική συμβολή στις οποίες είχε και το ρεπορτάζ του «Ρ», πιστοποίησαν για μια ακόμη φορά το αυταπόδεικτο. Οτι και αυτή την υπόθεση, απ' όποια μεριά κι αν την πιάσεις, μυρίζει μόνο κέρδος, ληστρικά εφοπλιστικά προνόμια από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού, παραβίαση κάθε έννοιας ασφάλειας και προστασίας της ζωής στη θάλασσα, αλλά και του περιβάλλοντος, διαπλοκή εφοπλιστών και ελεγκτικών μηχανισμών, γύμνια των υπηρεσιών διάσωσης.

Η απάντηση σε ένα προς ένα τα ερωτήματα και η συνολική εκτίμηση των δεδομένων αποκαλύπτουν ένα σύστημα που κάθε κύτταρό του ζει και αναπνέει για να κερδίζει μια χούφτα καπιταλιστών, είτε αυτοί δραστηριοποιούνται στη στεριά, είτε στη θάλασσα. Πρόκειται για την ίδια πολιτική που έστειλε στον υγρό τάφο του Αιγαίου τους 80 του «ΣΑΜΙΝΑ» και που θα μπορούσε να μετατρέψει σε πραγματική τραγωδία και το ναυάγιο του «SEA DIAMOND», αν οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν καλές, αν ήταν νύχτα και οι λεμβούχοι της Σαντορίνης δεν έπαιρναν πάνω τους την επιχείρηση διάσωσης.

Ο «Ρ» κάνει σήμερα μια αναδρομή στα πραγματικά στοιχεία για την κατάσταση του πλοίου και τα γεγονότα που ακολούθησαν την πρόσκρουση, τη στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, την εξέλιξη των ερευνών. Μέσα και από αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνεται, για μια ακόμα φορά, ότι η ασφάλεια επιβατών και ναυτεργατών, η συχνή, ποιοτική και φτηνή ναυτική συγκοινωνία και το δικαίωμα της εργατικής τάξης στις διακοπές και την αναψυχή θα βρίσκονται σε ολοένα μεγαλύτερο κίνδυνο και διωγμό όσο στη θάλασσα κάνουν κουμάντο οι εφοπλιστές.

Οσο τα καράβια δε γίνονται λαϊκή περιουσία, στα πλαίσια μιας άλλης, λαϊκής οικονομίας, για την οποία είναι υπερώριμες οι συνθήκες να βάλουν πλώρη, μέσα από την πλατιά συμμαχία τους, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, διεκδικώντας την εξουσία από τους σημερινούς δυνάστες. Αναγκαία προϋπόθεση σ' αυτή την κατεύθυνση αποτελεί η καταδίκη σε όλα τα επίπεδα των κομμάτων που στηρίζουν και ενισχύουν με προνόμια το κεφάλαιο, η ανατροπή των συσχετισμών σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, το ολόπλευρο δυνάμωμα του ταξικού κινήματος και του ΚΚΕ.