Κανένα καινούριο κινηματογραφικό «Θείο Δράμα» στις αίθουσες! Αυτό είναι, πράγματι, ένα «θαύμα»! Τελικά, πώς θα επιτεθεί η Αμερική και οι σύμμαχοί της στο Ιράν χωρίς κινηματογραφική υποστήριξη; Χωρίς θρησκευτική υποστήριξη; Φτάνουν, μόνον, οι «300» του Λεωνίδα; Χόλιγουντ, τι κάνεις; Θα χάσουμε τα Ιεροσόλυμα!..

Προς λύπη, λοιπόν, των πάσης φύσεως σταυροφόρων, φαίνεται ότι φέτος οι κινηματογραφικές αίθουσες δε θα είναι - και αυτές - ένας ακόμα χώρος θρησκευτικής κατάνυξης, προσκυνήματος και θρησκευτικού παραληρήματος! Ολα δείχνουν ότι το «σπορ» μετακόμισε οριστικά στην τηλεόραση, η οποία, ανάμεσα στα άλλα ...μεταφυσικά, προσφέρει και άφθονο θρησκευτικό θέαμα! Γέμισαν πάλι οι μικρές οθόνες από τον Ιησού στη Ναζαρέτ, στη Βαβυλώνα, στη λίμνη της Γεννησαρέτ...

Αντίθετα από την τηλεόραση, που συνεχίζει ακάθεκτη το θρησκευτικό βιολί της, προβάλλοντας παλιές θρησκευτικές «επιτυχίες», η μεγάλη οθόνη, με τα «Φαντάσματα του Γκόγια», του Μίλος Φόρμαν, «διαπράττει» μια «ασέβεια». Ενας αφορισμός(από τον πάπα ίσως;) θα έφερνε χιλιάδες εισιτήρια! Η ταινία από σπόντα, αλλά οπωσδήποτε, εκθέτει την εκκλησία, η οποία αυτή ήταν (και είναι ακόμα, κατά κάποιον τρόπο) που σταύρωνε! Και, μάλιστα, σταύρωνε χωρίς αποδείξεις! Η ταινία, ενώ θεωρητικά φαίνεται να ασχολείται με τον μεγάλο Ισπανό ζωγράφο, στην ουσία αποκαλύπτει την αγριότητα και το δολοφονικό ρόλο της καθολικής εκκλησίας και της Ιεράς Εξέτασης! Και είμαστε μόνο στη «Μεγάλη Πέμπτη»!

Ενδιαφέρουσα, κυρίως εικαστικά και τεχνικά, και η νοτιοκορεατική ταινία δράσης «Το Αόρατο Ξίφος», του Κιμ Γιανγκ-Τζουμ. «Ιστορικό», όπως και «Τα φαντάσματα του Γκόγια», το θέμα της! Αναφέρεται σε ένα μεσαιωνικό «ιστορικό» κορεάτικο θρύλο, στον οποίο μια ατρόμητη γυναίκα πολεμίστρια σώνει τον πρίγκιπα του κορεατικού κράτους Μπαλχάε και τον κάνει βασιλιά! Μετά το «Αόρατο Ξίφος» περνάμε στον κωμικό (παρομοιάζεται με τον Μπλερ) «Mr ...Bean», που «Πάει Διακοπές», του Στίβεν Μπέντελακ. Ο οποίος Mr Bean αν έκανε τις μισές «μούτες» από αυτές που κάνει στην ταινία μπορεί και να γελάγαμε! Με τόσες υπερβολές, όμως, αντί για γέλιο προκαλεί ...θλίψη!

Τέλος, έχουμε την παιδική ταινία του Στιβ Αντερσον, «Γνωρίστε τους Ρόμπινσον». Ενα συμπαθητικό καρτούν, που αποφεύγει τη βία και την κακογουστιά! Βέβαια, δε φέρνει και τίποτα καινούριο. «Μιλάει» και ελληνικά!